Yüce Allah Kur’an’da Peygamberimizin âlemlere rahmet olarak gönderildiğini bildirmektedir (Enbiyâ 21/107). Hz. Peygamber, inananlara çok şefkatli ve merhametli idi. Allah da onun hakkında “çok şefkatli ve merhametli” anlamına gelen “raûf ve rahîm” sıfatlarını kullanmıştır (Tevbe 9/128).

Hz. Peygamber’in en fazla istişarede bulunduğu sahabîler arasında yer alan Hz. Ömer, hilafeti döneminde karşı karşıya kaldığı bütün konularda Müslümanlar’ın görüşlerine başvurmuştur. İstişare sayesinde hayata geçireceği kararların en doğru olanını bulmaya çalışmıştır. Onun; “İki kişi bile olsanız işleriniz konusunda aranızda istişare ediniz” sözü bu konuya verdiği önemi ortaya koyar.Kâdisiye savaşından önce nasıl hareket edilmesi gerektiği konusunda ashabın görüşünü soran Hz. Ömer, müzakereler sonucunda orduyu kendisinin yerine başka bir kişinin komuta etmesi kararı uygun görülünce, Sa‘d b. Ebû
Vakkas’ı komutanlığa getirmiştir.Doğru cevap E'dir.

Hz. Hasan’a Hz. Ali’nin vefatından sonra Kûfe’de biat edildi. Biat sırasında Allah’ın kitabına ve Resûlü’nün sünnetine uymanın yanı sıra isyancılarla savaş koşulunun da bulunması istenmiş; ancak Hz. Hasan bunu reddetmiştir.

Peygamberimiz Arap yarımadasının batısındaki Hicaz bölgesinde yer alan Mekke şehrinde dünyaya geldi.

Hz. Osman, on iki yıl halifelik yapmıştır. Tarihçiler, onun halifelik
dönemini, “birinci altı yıl” ve “ikinci altı yıl” olmak üzere, farklı iki döneme
ayırmışlardır. Birinci altı yıl, ülkede huzur ve sükûnun hâkim olduğu,
müslümanlar arasında birlik ve beraberliğin devam ettiği Sükûnet Dönemi
(24-30/644-650) olarak tanımlanır.

Hz. Ömer’in; “Fırat kıyısında bir deve helak olsa, Allah bunu Ömer’den sorar diye korkarım” sözleri, onun "sorumluluk duygusunu" en güzel ifade eden tarihî bir cümledir. Onun bu hassasiyetini Mehmet Akif Ersoy şiir diline şöyle aktarmıştır: Kenar-ı Diclede bir kurt aşırsa bir koyunu. Gelir de Adl-i ilâhî sorar Ömer’den onu!

Müslümanlar, birbirlerine kin tutmamalı, haset etmemeli, sırt çevirmemeli, ilgiyi kesmemelidirler. Din kardeşleri arasındaki ilişkilerde barış üzere olmak esastır; kin, haset, kovuculuk, gıybet gibi şeylere yer yoktur. Temel gaye, toplumun birliği, sosyal hayatın huzur ve barışı olmalıdır. Peygamber Efendimiz, “Mü’min olmadıkça cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de gerçek anlamda iman etmiş olmazsınız” buyurmuştur (Müslim, “Îman”, 93).

Sa'd bin Ebi Vakkas tarafsız Hz Ali'nin hilafeti esnasında köşesine çekilerek olaylara karşı nötr bir tavır almıştır.

Sakin, yumuşak huylu, barış taraftarı, siyaseti ve mücadeleyi sevmeyen bir kişiliğe sahip olan Hz. Hasan, yapıcı tutumuyla Muaviye ile barış yaparak İslâm dünyasındaki siyasî çekişmelerin sona ermesini sağlamıştır. Barış yapmasının sebeplerinden biri de arkasında durduğunu ifade eden ancak hiç güven vermeyen kişi veya kabilelere olan güvensizliğiydi. Nitekim bu kişilerden birisi de, Hz. Hasan’ın komutanı Ubeydullah idi. Ubeydullah, kendisine teklif edilen 1.000.000 dirhem için kendi ordusunu terk edip, Muaviye saflarına geçmişti. E seçeneğinde bahsi geçen para, Hz. Hasan’a teklif edilen ya da onun tarafından kabul edilen bir para değildir. Dolayısıyla, doğru cevap E seçeneğidir.

Hz. Ömer Lailaheillallah diyenlere karşı savaş açılmaması gerektiğini düşündüğünden zekat vermeyenlere karşı savaşı uygun görmemekteydi.

Üç ilden katılım olmuştur. Basra, Kufe ve Mısır.

Ridde olaylarında Medine yönetimine isyan edenlerin bir kısmı sahte peygamberlerin (mütenebbî) etrafında toplanıp tamamen Müslümanlık dairesi dışına çıkarlarken (irtidat), diğer bazıları ise İslâm üzere kalacaklarını, ancak zekât vermeyeceklerini ilân etmişlerdir. özellikle toplu olarak İslâm’a giren ve merkezden çok uzaklarda yaşayan kabilelerin bir çoğunda, İslâm dinini özümseme ve gerçek anlamda inanma hâli ortaya çıkmamıştır. Üstelik bu kabileler İslâm’a yeni girdikleri için, eski putperestlik inanç ve alışkanlıklarını da bütünüyle terk edememişlerdir. Bunun doğal bir sonucu olarak Hz. Peygamber’in vefatıyla birlikte Müslümanlıktan kolaylıkla ayrılıp kendi içlerinden çıkan sahte peygamberlerin peşine düşmüşlerdir.

Ridde olaylarında etkin olan siyasî sebepten asıl kastedilen şey, kabilecilik düşüncesi, yani asabiyetidir. Arap Yarımadası’ndaki kabileler başlangıçtan beri siyasî bağımsızlık içinde yaşamışlar, hiçbir dönemde başka milletlerin hegemonyası altına girmemişlerdir. Mekke’nin fethinden sonra ise gönüllü veya gönülsüz Müslümanların siyasî birliğine boyun eğmek durumunda kalmışlardır. Sağlığında Hz. Peygamber’e bağlılıklarını sürdüren bu kabileler, onun vefatından sonra biatı kişisel bir anlaşma kabul ederek yeni halîfe seçilen Hz. Ebû Bekir’in otoritesini tanımak istememişler, kabilelerinin istiklâli adına yönetime karşı isyan başlatmışlardır.

Hz. Ömer döneminde, mali işleri haraç âmilleri yürütüyordu. Bu görevliler, halife tarafından tayin ve azledilirdi.

Kâdisiye Savaşı İslâm tarihinin en önemli zaferlerinden biridir. Bu meydan savaşıyla Kuzey Irak ve İran’ın kapıları müslümanlara açılmış, İran ordusu ağır bir yenilgiye uğratılmış ve Kisrâ III. Yezdicerd, saraylarını İslam ordusuna terk ederek doğuya kaçmak zorunda kalmıştır. Çünkü, Sa’d b. Ebû Vakkâs Kâdisiye savaşından sonra başşehir Medâin’i hedef almış ve orayı ele geçirmiştir. Doğru cevap A'dır.

Hz. Ebû Bekir, idarî hayattaki uygulamalarında sürekli Hz. Peygamber’i örnek almıştır. Dolayısıyla onun icraatında Hz. Peygamber’in yönetim anlayışının belirgin yansımaları görülür. Onun Hz. Peygamber’den örnek aldığı prensiplerin başında, istişare, kararlılık, hoşgörü, ehliyet ve insan haklarına saygı gelir.

Ebu Süfyanın kervanının medineliler tarafından sıkıştırılması ve ele geçirilmek istenmesi savaşı başlatan sebepler arasındadır.

Peygamberimizin çocukları biri dışında Hz. Hatice’den doğmuştur. Tercih edilen görüşe göre bunlar Kâsım, Abdullah, Zeyneb, Rukıyye, Ümmü Gülsüm ve Fâtıma’dır. Oğlu İbrahim ise Mısırlı Mâriye’den dünyaya gelmiştir. Peygamberimiz, oğlu Kâsım sebebiyle “Ebü’l-Kâsım” unvanıyla anılmıştır. Kâsım, Abdullah ve İbrahim küçük yaşta vefat etmiştir.

Allah’ın Resûlü, vahiy tecrübesiyle 40 yaşında karşılaştı. 27 Ramazan’da (M. 610) Hira mağarasında yalnızken kendisine daha önce görmediği bir varlık göründü. Karşısına çıkan varlık, Cebrail isimli vahiy meleğiydi.