Peygamber Efendimiz, cömert kişinin rızkının bereketleneceğini,
cömertliğin yoksulluk sebebi olmayacağını söylerdi. Ona göre cömertlik,
sağlıklı bir toplum inşasında önemli bir etken olup, cimrilik de toplumların
zayıflayıp çökmesine sebeptir. Cimrilik, kişiyi mal hırsına götürür, demir bir
zırh gibi sıkar ve rahatsız eder. İnsanı bu huzursuzluktan kurtaracak erdem
ise cömertliktir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Kâbe’de bulunan Hübel, putların en büyüğü olup Kureyş’in en önemli putu idi.

Hz. Hasan’a Hz. Ali’nin vefatından sonra Kûfe’de biat edildi. Biat sırasında Allah’ın kitabına ve Resûlü’nün sünnetine uymanın yanı sıra isyancılarla savaş koşulunun da bulunması istenmiş; ancak Hz. Hasan bunu reddetmiştir. Biatı izleyen aylarda Basra, Mekke, Medine, Hicaz ve Yemen eyaletleri biatlerini bildirdi; ancak Mısır ve Suriye eyaletleri Muâviye’ye bağlı olduğu için biat etmediler. Dolayısıyla, doğru cevap D seçeneğidir.

Sonuçta İslam orduları Hz .Ömer zamanında Sâsâni İmparatorluğu’na tabi Irak, İran ve Azerbaycan ile Bizans İmparatorluğu’na bağlı Suriye, El-Cezire, Filistin ve Mısır’ı İslam ülkesine kattılar.

Tahkime hakem gönderilmesine karar verilmesi, Hz. Ali’nin ordusunda önemli bir kırılma noktası oldu. Hâricîler denilen grup, Hz. Osman’ın öldürülmesiyle ilişkili olarak gelişmeye başlayan düşüncelere sahip insanlardan meydana gelmelerine rağmen müstakil bir fırka olarak ortaya çıkışları tahkimden sonradır. Tahkimin kabul edilmesi üzerine Hz. Ali’ye müracaat eden Hâricîler, Allah’ın hüküm vermesi gereken bir konuda insanları hakem tayin etmesinin büyük bir hata olduğunu, günahından dolayı tevbe etmesini, aksi takdirde kendisinden ayrılacaklarını söylediler. Hz. Ali, onları birlikte Kûfe’ye gitmeye ikna ettiyse de Hâricîler, Hz. Ali’nin hakemini göndermemesi hususundaki taleplerinden vazgeçmediler. Tahkimde hakemler buluşunca da Kûfe’den ayrılarak başlarına bir imam seçtiler. Dolayısıyla, doğru cevap A seçeneğidir.

Bizans ordusu komutanı, Hâlid b. Velîd’in Suriye’ye doğru gelmekte olduğu haberi kendisine ulaşınca, ordusuyla bulunduğu yerden Ecnâdeyn’e yöneldi. Diğer taraftan, Suriye bölgesinin farklı yerlerinde karargâh kurmuş olan Müslüman komutanlar da Hâlid b. Velîd ile birleşmek üzere süratle Ecnâdeyn’e intikal ettiler. Her iki ordu, savaş konumuna geçti. Suriye topraklarında Müslümanlarla Bizanslıların karşı karşıya geldikleri ilk büyük savaş olan Ecnâdeyn Muharebesi, şiddetli çarpışmalar sonucunda Müslümanların kesin galibiyetiyle sona erdi (28 Cemâziyelevvel 13/30 Temmuz 634). Bu üstünlük, Müslümanlara Suriye kapılarını açmıştır.

Yeryüzünde Allah’a kulluk maksadıyla yapılmış  ilk mâbed olan Kâbe, inşâ edildiğinden günümüze kadar Kur’ân-ı  Kerîm’de de ifade edildiği gibi Allah’ın evi (Beytullah) olarak bilinen en kutsal ve en güvenilir bir mekândır. Dolayısıyla doğru seçenek D şıkkıdır.

Bu savaşın ismi Yemame savaşı olmakla birlikte bu savaşta hafız bir çok sahabi şehit düşmüştür. buna rağmen islam ordusunun galibiyetiyle sonuçlanmıştır.

Valilerin çoğunluğunu fetihleri gerçekleştiren komutanlar oluşturuyordu. Mesela Ebû Ubeyde b. Cerrah, Amr b. Âs, Ebû Mûsâ elEş‘arî, Sa‘d b. Ebû Vakkas, Utbe b. Gazvan, İyaz b. Ganm gibi sahabîler hem komutan hem de vali idiler.

Hz. Peygamber’in Kudüs’ten göğe yükselmesine mirâc denir. Kaynaklarda İsrâ ve mirâcla ilgili birçok rivayet mevcuttur. Nasıl meydana geldiği hususunda farklı görüşler bulunmakla birlikte hadis kaynaklarındaki rivayetlere göre isra ve mirâc olayı şöyle meydana gelmiştir:
Hz. Peygamber, bir gece Kâbe’de Hicr (veya Hatîm) denilen yerdeyken Cebrail gelerek göğsünü açtı; zemzemle yıkadıktan sonra içine iman ve hikmet doldurup kapattı. Daha sonra Hz. Peygamber’i Burak adlı bineğe bindirip Beytülmakdis’e götürdü. Hz. Peygamber burada iki rekât namaz kıldıktan sonra Cebrail onu alıp dünya semasına yüksetti. Semaların her birinde bazı peygamberlerle karşılaştı. Allah’ın huzuruna çıktığında beş vakit namaz farz kılındı.

Hz. Osman öldürüldükten sonra Medine’de bir iktidar boşluğu meydana geldi. O güne kadar halife seçiminde dikkat çeken uygulamalardan biri halifenin Medineliler tarafından seçilmesi, ikincisi ise Kureyşlilerden olmasıdır. Halifelik önerisi Hz. Ali’nin dışında Zübeyr b. Avvâm, Talha b. Ubeydullah ve Sa‘d b. Ebû Vakkâs’a da yapıldı. Büyük çoğunluğun desteğini almasına rağmen etkili olan bazı kişiler, Hz. Ali’ye biat etmek yerine tarafsız kalmayı tercih ettiler. Doğru cevap C’dir.

Hz. Muhammed’in babası, Kureyş’in Benî Hâşim kolundan Abdullah b. Abdülmuttalib, annesi ise Kureyş kabilesinin Benî Zühre koluna mensup Vehb b. Abdümenâf’ın kızı Âmine’dir. Hz. Peygamber onların evliliklerinden dünyaya gelen tek çocuklarıdır. Peygamber Efendimiz’in baba tarafından dedesi Abdülmuttalib b. Hâşim, babaannesi Fâtıma bint Amr, anne tarafından dedesi Vehb b. Abdümenâf, anneannesi de Berre bint Abdüluzzâ’dır.

Hz. Peygamber’in hastalığı sırasında Haşimîlerin Hz. Ali’yi hilafet makamına geçirmek için bir çaba içine girdiklerini düşünen Hz. Ömer, onların Hz. Peygamber’i bir vasiyet yazmaya zorladıklarını hissettiğinden buna engel olmuştur diyebiliriz. Rasûlullah'ın vefatı sonrasında ortaya çıkan karışıklığın Hz. Ebû Bekir'in halife seçilmesiyle bertaraf edilmesinde Hz. Ömer, büyük rol oynamıştır. Hz. Ebû Bekir'in kısa halifelik döneminde de en büyük yardımcısı Hz. Ömer oldu, ona müşavirlik ve kadılık yaptı. Dolayısıyla, doğru cevap D seçeneğidir.

Güney Afrika'da kurulan devler arasında Maînliler, Sebeliler ve Himyerîler hüküm sürmüş,
ardından bölgeye Habeşliler ve Sâsânîler hakim olmuştur. Memlükler Devleti ise şuanki  Suriye ve Mısır sınırları içinde 1250 yılında kurulmuştur.

Nihâvend savaşı İslâm tarihinde önemli dönüm noktalarından biridir. Sâsânîler burada uğradıkları ağır yenilginin ardından bir daha toparlanamadılar.Nihâvend zaferi Dînever, Hemedan ve İsfahan gibi bölgede bulunan Sâsânîler’e ait birçok şehrin fethine ve en nihayet Sâsânî İmparatorluğu’nun yıkılışına zemin hazırladı. Bu sebeple Nihâvend zaferine “fethu’l-fütûh” (fetihler fethi) adı verilmiştir.