Ergenlik dönemine adım atan birey:
1. Öncelikle yetenekleri, sosyal konumu, kişilik özellikleri hakkında bilgi sahibi olmak ister.
2. Yetiştiği ortamın değer yargılarını sürekli sorgulamaya başlar. Bu sorgulamaların
ardında bu değer yargılarına karşı gelmekten çok, kendine ve kendi yaş grubuna ne
derece uygun olduklarını belirleme ve değerlendirme amacı vardır. Zihninde daha
iyisini, daha uygun olanları bulabileceğine ilişkin yaygın kanı vardır.
3. Anne-babasının veya toplumun getirdiği birtakım kısıtlama ve kurallara karşı çıkar. Aslında amacı yıkıcı olmak değildir. Önceleri düşmanca gibi görünen bu tavrından kısa sürede anlamsız olduğu gerekçesiyle vazgeçer.
4. Kendinden yeterince emin değildir. Kuşku, endişe ve korkuları vardır. Aşırı duyarlıdır.

Orta yetişkinlik döneminde, artık kişinin kendi varlığına ve dünyaya anlam katma çabası sonlanmış görülür. İnanmayı seçtiği veya kendisine uyumlu gördüğü herhangi bir ruhsal veya dinî inanışı benimsemiş olan yetişkin, artık bu inanç sistemi ve toplumu içinde daha aktif rol oynamaya baslar. Bu durum aslında Erikson’un üretkenlik tanımı ile de uyumludur. Kişi artık kendi anlamlandırdığı ve inandığı şeylerin diğer nesillere rehber olması ve aktarılması için bir çaba içine girer.

Öğrenme: Bireyin çevresiyle etkileşimleri sonucunda meydana gelen, büyük oranda kalıcı davranış değişiklikleridir. Örneğin, sürekli kavga eden, çocuklarına bağırıp çağıran anne babaların çocukları, saldırgan olmayı öğrenirler.

Bütün bu özellikler yetişkin bir bireyde olması beklenen özelliklerdir.

Orta yaş krizi orta yaş döneminde ortaya çıkmaktadır. 40-60 yaş aralığı orta yaş olarak kabul edilmektedir.

Gerileme kişinin kendini daha iyi hissettiği bir gelişim aşamasına dönmesi anlamına gelir. Kardeşinin doğumundan sonra tekrar altını ıslatmaya başlayan sekiz yaşındaki bir çocuk gerileme davranışı göstermektedir.

Sosyal çevre, işlem, enerji, uyum (adaptasyon) sağlama, baş etme ve karşılıklı bağımlılık; Ekolojik Sistem Yaklaşımının elemanlarıdır. Rol ve İlişki kavramları ise “Sistem Teorisi”nin kavramlarıdır.

Orta yaş krizi; güçlü bir değisim isteği ile güdülenen orta yaş (40-60 yaş) döneminde ortaya çıkan duygusal bir karmaşa dönemidir. Kavramın orjinali aslında erkeklerin yaşadıgı bir kriz olarak kabul görmüstür. Fakat yıllar içinde yaşlanmanın etkileri ile başa çıkmada hem kadınların hem de erkeklerin yaşadığı bir kriz olduğu görülmüştür. Orta yaş krizi aslında kadınların ve erkeklerin kendilerini yeniden değerlendirme ve yeniden tanımlama yolculuğunda yaşanan sorunlardır. Akademik araştırmalar 40 yaş üstü yetiskinlerin %10 ile 26’sının orta yaş krizi yaşadığını göstermektedir . Bu nedenle aslında orta yaş krizi yerine orta yas geçiş dönemi ifadesi daha doğru olacaktır. Orta yetişkinlik yılları, bireylerin özel yaşamlarında ve aile yapılarında en önemli değişimlerin oldugu bir dönemdir. Bu dönem birçok kuramcı tarafından “orta yaş krizi” olarak adlandırılmaktadır.

Yaşlılıkta düşmenin biyolojik, davranışsal, çevresel ve sosyo-ekonomik olmak üzere birçok sebebi bulunmaktadır. Biyolojik sebepler daha önce de bahsedilen denge kaybı, kas ve iskelet sisteminin zayıiaması, D vitamini eksikliği, psiko-motor becerilerin zayıflaması ve merkezi sinir sistemi tepki sürelerinin artması, duyulardaki zayıflama (görme, işitme, dokunma) ve artan kronik ağrılar olarak sıralanabilir. Davranışsal sebepler ise alkol ve madde kullanımı, yaşlılarda sıklıkla karşılaşılan çoklu ilaç kullanımı (polifarmasi), sakinleştrici ilaç kullanımı gibi değiştirilebilir davranışlardır.

Yaşlılıkla birlikte kalp küçülür ve kalpteki yağ oranı artar. Kalp kasları iplikleşir ve kurumaya baslar. Damarlardaki kan akısı zorlaşır ve oksijenin kalp duvarlarından emilimi azalmaya baslar. Kalp kapakçıklarının esnekliği ve etkinliği de azalır. Bütün bu sebeplere bağlı olarak kalbin ritmi azalır ve ritim düzensizleşmeye baslar. Ayrıca yaş ilerledikçe kalp damarları da sertleşmeye ve daralmaya baslar. Bunun sonucunda kalp krizi riski, kan akısında yavaşlama ve böbrek rahatsızlıkları gibi sorunlar ortaya çıkabilir.

Levinson’a göre gelişim birbirini takip eden evreler şeklinde oluşmakta ve her bir evre arasında yaklaşık 5 yıl süren geçiş süreçleri yaşanmaktadır. Levinson’ın kuramının merkezinde «yaşam yapısı” kavramı yer alır. 

Geleneksel düzey 10 ila 13 yaşları arasında meydana gelir. Başkalarını mutlu etmek ve toplumsal onay almak için güçlü bir istek vardır. Her ne kadar ahlaki standartlar içselleştirilmeye başlamış olsa da onlar hala kişisel olarak karar verilenlerden çok başkalarının dikte ettirdikleri üzerine temellenir. İkinci düzeyin içindeki 3. Aşama başkalarının onayını kazanmaya odaklanır. İyi ilişkiler çok önemli hale gelir. Üst düzey otoritelere genellikle saygı gösterilir.

Genç yetişkinlik döneminde fiziksel gelişim doruk noktasına ulaşır ama aynı zamanda bu dönemde artık fiziksel gelişimin gerilemesi de başlamaktadır. Fiziksel gelişimin doruk noktasına 25 ile 30 yaş arasında erişilir. Bu yaştan sonra aşamalı olarak gerileme başlar.

Denge veya homeostaz ise belirli bir sistemin istikrarlı olarak sürekli bir denge durumunda kalmayı sağlayabilmesidir.Sistem teorisi ve sosyal hizmet disiplini insanlarla her zaman işlevsel olan ilişkinin kurulmasını
önemser. Her şeyin olduğu gibi sistemlerin de sonları vardır. Bir sistemin yok
olma eğilimine entropi denilmektedir. Buna karşı olarak da sistemin gelişme ve büyüme
yönündeki eğilimi ise negatif entropi olarak ifade edilir. Bütüncüllük ise sistem içindeki
tüm bileşenlerin katkısının, ayrı ayrı olarak bileşenlerin getireceği katkıdan daha büyük
olmasıdır. Doğru cevap A seçeneğidir.

Dış görünüş, ses ve ses telleri, cilt ve saçlar ve dişler yaşlılıktaki başlıca fiziksel değişim unsurlarındandır. Solunum sistemi ise yaşlılıktaki fizyolojik ihtiyaçlardandır. Doğru cevap A'dır.

I, IV, V numaralı olanlar doğrudur. Doğru cevap B'dir.

Orta yasam döngüsünde, diğer yaşam döngülerine göre gelir en üst düzeydedir.

Erikson’un psikososyal gelişim kuramı insan gelişimini anlamak için faydalı bir çerçeve sunsa da yetişkinlik dönemini açıklamak bağlamında eksik kaldığı düşünülmektedir. Robert Peck, yetişkinlik döneminde kişinin, Erikson’un belirlediği yaşam krizlerinden daha fazlasını yaşadığını düşünmektedir. Orta yetişkinlik ve geç yetişkinlik hayatına özgü zorluk ve sıkıntılar için Peck 7 aşamalı bir yetişkin gelişimi teorisi oluşturmuştur.

Güvenli bağlanan bebek; Annesini çevreyi araştırmak için kullanır ve güvende hisseder. Anneden ayrı kaldığında kaygı hissetse de anne geri döndüğü zaman kolayca çevreyi araştırmaya devam edebilir.

Meslek seçimi ve gelişimi karmaşık bir süreçtir.Çocukluktan itibaren devam eden bir süreci içerir.
Bu süreçte yer alan evreler şunlardır.Fantezi Evresi: Çocuk yaklaşık 11 yaşına kadar fantezi evresini yaşar. Deneme Evresi: 11-17 yaş arası deneme evresi yaşanır.Gerçekçi Evre (17-23 yaş).Tamamlama Evresi (21-24 yaş): Eğitim tamamlanır, iş yaşamı başlar.Pekiştirme (35 yaş ve sonrası): Kariyerde yükselme aşamasına gelir Sabit ve Tutarlı (25-35 Yaş) arasıdır. Yanlış olarak verilen cevap  D seçeneğidir.