Dışlananlar olarak sakatlar sadece dışlanmadılar, dışlama biçimleriyle de denetim altında tutuldular. Bu, sosyal düzenin sağlanmasında, sakatların toplumsal ve eğitimsel açıdan sorun olarak algılandığını göstermektedir. Oliver bu denetim sorununun nasıl inşa edildiğini, Foucault’dan şu sözlerini aktararak vurgular: Bu sorunlar içinde, “beden” -bireylerin bedeni ve halkların bedeni- yalnızca kıt ve çok, İtaatkâr ve direngen, zengin ve yoksul, sağlıklı ve hasta, güçlü ve zayıf arasında değil, aynı zamanda az ya da çok yararlanabilir olan, az ya da çok kârlı yatırıma açık olan, hayatta kalma, ölme ve sağlık olanakları az ya da çok olanlar ve az ya da çok yararlı eğitim alabilecek olanlar arasında da yeni  değişkenlerin taşıyıcısı olarak gözükür.

Ortalama gelirin, ülkenin ortalama gelirinin altında olması hali göreli yoksulluk olarak tanımlanır.

Friedman’a göre ise yoksulluk (akt. Oktik, 2008: 25): “Uzman tarafından dünyaya gelmek, güvenli bir yaşam alanı, yeterli beslenme, sağlık ücretini ödeyebilmek, iyi ve pratik bir eğitim sürecinden geçebilmek, siyasal katılım, ekonomik olarak üretici olabilmek, işsizliğe karşı korunmak, onurlu bir yaşlılık, saygın bir şekilde defnedilmek” gibi olanak ve haklardan yoksunluk olarak özetlenebilir.

Adil dünya inancı: İnsanların, yaptıkları şeyler (davranışları) ile başlarına gelenler (sonuçlar) arasında bir uyum veya hakkaniyet olduğuna inanma eğilimlerini betimler.

Her üç seçenekte tıbbi modelde ele alınan unsurlar arasında yer almaktadır. Dolayısıyla doğru cevap E seçeneğidir.

Ortak eylem bu sürecin bir parçası değildir.

Bu ölçütlerden biri Sağlıklı içme suyuna ulaşamamadır.

Sakat hareketinin ne tür siyasal talepleri olduğu, yani dolayısıyla sakat hareketinin ne tür amaçları olduğu sorusuna temel olarak üç başlıkta cevap verilebilir: Sakat kişilerin dezavantajlı ve marjinalleştirilmiş bir topluluk olduğunun kamusal kabulü için uğraşmak, sakatlığın verili, nesnel bir durum olmadığı; tarihsel-toplumsal olarak inşa edildiğini göstermek ve bu bağlamda sakat kişilerin “sağlamcı” söylemleri tarafından ayrımcılığa ve dışlanmaya maruz kaldığını açık ve görünür hâle getirmek, sakat kişilerin toplumda dezavantajlı bir azınlık grubu oluşturduğu ve bu grup için istenen toplumsal değişimde bizatihi sakat kişilerin ön ayak olması

Sakatlığın sosyal modeli, sakatlığı politik mücadele konusu hâline getiren sakat hareketinin gündeme sokmuş olduğu bir sakatlık yaklaşımıdır. Sakat hareketi sakat kişilerin maruz kaldıkları baskı ve dışlamaya karşı çıkmış, sakatlığa yeni yaklaşım geliştirmiştir.

Sosyal politikaların dayandığı “anormal” insan davranışının olduğu fikrinin reddedilmesi bileşenlerden değildir.

Kadının askere gitmesi.

Sınıf sistemi sahipliğe, üretim araçları mülkiyetine, kişilerin yaptığı işlere ve kaynakları kontrol hakkına dayanan tabakalaşma türüdür. Hangisi olursa olsun her üretim sisteminde üç ana değişken vardır. Bunlar; a. Su, toprak, tohum ve hayvan gibi doğal kaynaklar b. Üretim araçları ve bilgisi, eşdeyişle teknoloji ve c. İnsan emeğidir (Güvenç, 1996: 212). Fakat sınıf çalışmalarında mutlaka atıfta bulunulan Karl Marx sınıfları mülkiyet temelinde değerlendirir. İnsanın doğal kaynaklar ve üretim araçlarıyla olan ilişkisini mülkiyet kavramı belirler. Doğru cevap B şıkkıdır.

Sakat kişilere yönelik ilk siyasi girişim olarak 1997 yılında Başbakanlığa bağlı Özürlüler İdaresi Başkanlığı kurulmuştur.

Sosyal hizmetler özellikle sakatlık, ruhsal sağlık sorunları, öğrenme bozukluğu gibi alanlarda tıbbi modelden uzaklaşmıştır Tıbbi modelin yerine, sosyal hizmetler uygulamasında ön değerlendirme, planlama, müdahale ve izleme aşamaları geliştirilmiştir (Homer, 2015).

Güçlendirme bu hizmetlerden biridir.

Sosyal hizmet müdahalesine ilişkin, “durumu, daha iyi hâle getirmede başarılı mı oldu yoksa başarısız mı oldu” sorusunu sormak önemlidir. Sosyal hizmet müdahalesinin hizmet alanların yaşamlarında olumlu değişimlere yol açmayabileceğini, tersine onların yaşamlarına zarar verebileceğini kabul etmek gerekir. Müdahalenin bireyler, aileler, gruplar üzerindeki zarar verici etkileri arasında “ailelerin parçalanması, özgüvenin zedelenmesi, damgalama, ayrımcılık ve baskıyı pekiştirme” sayılabilir. Bu nedenle sosyal hizmetlerde tehlikeli uygulamalardan kaçınmak özellikle önemlidir. Sosyal hizmetlerde beş önemli tehlikeli uygulama biçimi vardır:
-Rutinleşmiş uygulama: Hizmet alanlar arasındaki farkın gözden kaçırılmasına, koşullara ilişkin doğru ve güvenilir bilgiye ulaşamama, durumun önemli yanlarını atlamaya vb. yol açabilir.
-Savunmacı uygulama: Sosyal hizmet uzmanının görevinin gerekleri yerine getirmekten ziyade “kendini kollamaya” odaklanan uygulama biçimidir. Bu uygulama tutumu, sosyal hizmet uzmanının hizmet alanlar ve meslektaşlarıyla olan ilişkilerini zedeler.
-Yenilgiyi kabullenici uygulama: Sosyal hizmet zor bir istir; başarı kadar başarısızlık ve hayal kırıklığı da yasatır. Yenilgiyi bastan kabul etmek yerine müdahalenin ne kadar başarılı olacağına dair gerçekçi beklentiler oluşturulmalıdır.
-Kaotik uygulama: Zamanı etkili bir şekilde yönetememek, etkili iletişim becerilerini kullanamamak, kayıtları eksik tutmak, sistematik çalışmamayı içerir. Günlük tutmak, öncelikleri belirlemek, kayıtları yenilemek gibi davranış rutinleri geliştirilmelidir.
-Baskıcı uygulama: Hizmet alanın yaşamında etkili olan baskı ve ayrımcılığın önemini görmezden gelme, uygun olmayan dil kullanarak ayrımcılığı derinleştirmek, tıbbi modeli kullanmak, yetkiyi kötüye kullanmak gibi uygulamaları içerir.

Görev odaklı uygulama adı verilen sosyal hizmet uygulaması kısa dönemli problem çözme yaklaşımıdır ve bireylere, ailelere, gruplara ve topluma uygulanabilir. Uygulamanın adımları şu şekildedir:
1-hazırlık,
2-problemlerin belirlenmesi (problem taraması, problemin detayları, problemin öncelikleri),
3-amaç ve süreyi belirleme,
4-planlama ve görevleri belirleme,
5-çalışmanın sonlandırılması.

Yeni yoksulluk, yoksulluğun küreselleşmesi ile yakından ilişkilidir. Verilen ifade yeni yoksulluğa aittir. Dolayısıyla doğru cevap E seçeneğidir.

T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı 2016-2020 (2016) kitapçığında bu şiddet türleri  fiziksel şiddet, ekonomik şiddet, cinsel şiddet ve psikolojik şiddet olarak gruplandırılmaktadır. Doğru cevap A'dır.

Sosyal hizmet mesleğinin hedefi bireyin yaşamını değiştirmektir ilkesi yanlıştır.