Dezavantajlı Grup: Toplum içerisinde bireylerin kendi kendilerine yetebilmelerini sağlayan ve toplumun çoğunluğunun ulaşabildiği eğitim, sağlık, istihdam, sermaye veya sosyal destek gibi kaynaklara ulaşamayan gruplar dezavantajlı olarak nitelendirilir.

1998’de sakatlar enternasyoneli 7.dünya kongresi Meksika’da toplanmıştır.

Bireylerin cinsel yönelimlerinin, henüz cinselliği yaşamadıkları ergenliğin ilk dönemlerinde oluştuğu söylenebilir.

Bireysellikten Uzaklaşma: Sosyal hizmetlerde özgürleştirici bir değer olarak görülen bireysellikten uzaklaşmanın,
bireyin biricikliğini tanımak, bireyin kendi başına değerli olduğunu kabul etmekle çelişmediğini belirtmek gerekir.
Bireysellikten uzaklaşma, sosyal hizmet uzmanının, bireyi salt birey olarak göremeyeceği, toplumdaki daha geniş grupların bir parçası olarak görmesi gerektiği anlamına gelmektedir. Özellikle hizmet alan birey baskı gören grubun bir parçasıysa, bireyi daha geniş sosyal bağlam içinde görmek daha önemli hâle gelir. 

Eşcinselliğin bir “rahatsızlık” ya da “bozukluk” olarak düşünülmesinden, eçcinsellere yönelik düşmanlığın toplumsal bir sorun ve bir ayrımcılık ideolojisi olarak anlaşılmasına doğru yaşanan toplumsal değişim süreci, George Weinberg’in 1972’de “homofobi” kavramını geliştirmesi ile daha somut ve anlaşılır hale gelmiştir

Sakatlığın tıbbi modeli, çok genel olarak, sakatlığın tıbbı ilgilendiren bir patoloji olarak görülmesini ve tamamen bireysel bir olgu şeklinde sınırlandırılmasını ifade eder.

Cinsel yönelim ve cinsiyet kimlikleri nedeniyle bireyleri hedef alan suçlar nefret suçları veya “yanlılık suçları” olarak anılmaktadır.

Mutlak Yoksulluk: Hane halkı ve bireyin yaşamını sürdürebilecek asgari refah düzeyini yakalayamaması durumudur.

Her üç seçenekte sosyal modelde ele alınan unsurlar arasında yer almaktadır. Dolayısıyla doğru cevap E seçeneğidir.

1 ABD dolarıdır

Düşmanca cinsiyetçilik: Toplumdaki erkek egemenliğini ve kadının ikincil konumunu meşrulaştırmaya açık bir biçimde hizmet eden her türlü düşmanlık ve nefret içeren davranış ve pratiktir. Doğrudan cinsiyet ayrımcılığı, açık bir biçimde kadınların aleyhine ve/veya erkeklerin lehine sonuçlar yaratan uygulamaları kapsar. Aynı işi yaptığı halde kadınların erkeklerden daha düşük ücret almaları ya da işlerin “kadın-erkek işi” olarak ayrılarak, erkege uygun görülen çalışma alanlarının kadınlara kapatılması doğrudan cinsiyet ayrımcılığıdır. Dolaylı cinsiyet ayırımcılığı ise biçimsel olarak eşitlikçi gözüken davranış ve uygulamaların kadınların aleyhine sonuçlar yaratmasıdır. İş alanları konusunda kadınlara doğrudan ayrımcılık yapılmayan, eşitlikçi görülen bir sektörde kadınlar için gerekli olabilen yaygın ve ucuz bir kreş uygulamasının olmayışı çocukları olan kadınların çalışma hayatı bakımından engelleyici olacak; bu dolaylı ayrımcılık sonucunda ise ücretli işinden vazgeçmek zorunda kalan yine toplumsal cinsiyet rollerinin bir sonucu olarak çocuğa bakmakla yükümlü görülen anne olacaktır. Cinsiyete dayalı iş bölümü basit bir görev paylaşımı ya da iki cinsiyetin yaşamlarındaki sorumlulukları eşit olarak paylaşması değildir. Tersine, kadınların ve erkeklerin bu şekilde konumlandırılmaları, kadınlar aleyhine büyük bir eşitsizlikle ve ayrımcılıklarla sonuçlanır. Korumacı cinsiyetçilik: Toplumdaki erkek egemenliğini ve kadının ikincil konumunu meşrulaştırmaya örtük bir biçimde hizmet eden her türlü korumacı davranış ve pratiktir.

Millet kavramının ortaya çıkışı 17. ve 18. yüzyıllardaki İngiliz ve Fransız devrimleriyle olmuştur. Milletle­rin ortaya çıkışında sanayileşme ile birlikte kırsal kesimlerden şehirlere göçün başlama­sının, toplumsal yapının yeniden örgütlenmesine ve yeni merkezi toplulukların ortaya çıkmasına zemin hazırladığı belirtilmektedir.

Genellikle bir toplumda ayrımcılığı yapan gruplar iktidarda bulunanlar veya güç sahipleridir. Çünkü toplumsal örgütlenmede üstte olan konumlarını devam ettirebilmeleri için hiyerarşinin sürdürülmesi ve bu bağlamda bazı grupların dışlanması gerekmektedir. Çoğunluk da, bu sürece ya seyirci ya da ayrımcılığın bizzat uygulayıcıları olarak katılmakta ve ayrımcı yaşantıların yaygınlaşıp sıradanlaşmasında etkili olmaktadırlar. Diğer taraftan ayrımcılığın mağduru olan azınlık gruplar da kendilerine yönelik ön yargı ve olumsuz davranışları meşrulaştırma eğiliminde olmaktadırlar (Göregenli, 2012b).

Bu aşama sorunları ve eylem planı belirlemek için hizmet alanlardan, ilgili diğer kişilerden, kayıtlardan vb. kaynaklardan bilgi toplamayı ve bir tablo çizmeyi içerir. Bu aşama geçici bir sonuca ulaşmak için sosyal hizmet uzmanının elde ettiği bilgileri düşünme sürecini ifade etmektedir.

Toplumun ortalama refah düzeyinin belli bir oranın altında kalması göreli yoksulluktur.

Ann Oakley, “Sex Gender and Society” (2016) isimli eserinde cinsiyetin biyolojik, toplumsal cinsiyetin ise kültürel olduğunu belirtmiştir. Dolayısıyla doğru cevap E seçeneğidir.

2016 yılında 15 ülkede yapılan bir anket çalışmasının sonucuna göre, ulus kimliğini tanımlayan özellikler ulusal dili konuşabilmek, milli örf ve adetleri paylaşabilmek, aynı dine mensup olmak ve o ülkede doğmuş olmak şeklinde belirtilirken; bu özelliklerin
nem derecesinin her ülke için farklılaştığı ortaya çıkmıştır.

Literatürde yoksulluğun pek çok görünümünün “yeni yoksulluk” olarak tanımlanmasına yol açan gelişme, küresel ekonomik koşullarda, yoksullukla işsizlik arasındaki ilişkinin büyük ölçüde ortadan kalkmasıdır.

Türkiye’de de diğer pek çok ülkede olduğu gibi, cinsel yönelim, cinsiyet kimliği, etnik köken, dini ya da mezhebe dayalı inançlar, daha kapsayıcı bir yaklaşımla söylersek, çoğunluğu belirleyen tek tipçi hakim ideolojik anlayışların dışında kalan var olma biçimleri, farklı zamanlarda ve farklı biçimlerde nefret suçlarının hedefi olabilmektedir.

Günümüzde tüm dünyada eşcinselliğin, heteroseksüellik gibi, bireylerin fiziksel ve duygusal açıdan tatmin oldukları ve birbirleriyle sağlıklı ilişkiler kurdukları bir cinsel yönelim olduğu kabul edilmektedir. Eşcinselliğin nedenleri üzerinde konuşmak veya tartışmak, ya da eşcinselliğin “ne olduğunu” sürekli olarak ne olmadığından ayırarak yani heteroseksüellikten ayırarak düşünmeye çalışmak hem akademik hem de sosyal boyutlarda anlamsız veya işlevsiz bir çaba olarak nitelendirilebilir.