Neo-klasik kelime anlamıyla “yeni klasik” anlamına gelmekte ve klasik (üzerinden çokça zaman geçse bile değerini yitirmeyen) yönetim kuramının eksik olan yönlerini tamamlamaktadır.

McGregor, Klasik Yönetim Kuramı tarafından öne sürülen görüşleri “X Kuramı”, Neo-klasik Yönetim Kuramı tarafından öne sürülen görüşleri ise “Y Kuramı” olarak adlandırdığı ve yöneticilerin davranışlarıyla ilgili varsayımlara dayanan bir model yardımıyla açıklamaya çalışmıştır.

Yönetimin; planlama, örgütleme, yöneltme, koordinasyon ve kontrol (denetleme) olmak üzere beş öğesi bulunmaktadır. 

Girişimci bulduğu üretim faktörlerini birleştirerek tüketicilerin belirli bir mal ve/veya hizmet ihtiyacını karşılamayı düşünen kişidir.

Bir sistemin rastlantısal olarak görülen bileşenlerini modellemeye çalışmaya kaos teorisi denir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Vizyon, bir işletmenin gelecekte hayal edilen durumudur. İşletmenin kendini gelecekte görmek istediği yeri ifade eden bir bildirgedir.

Açık ve dinamik bir sistemi oluşturan temel unsurlar; girdi, süreç, çıktı ve geri bildirimdir. Süreç (process),
belirli girdilerin kullanılarak istenilen çıktıları dönüştürülme faaliyetidir. Başka deyişle, girdileri birtakım faaliyetler sonucunda daha yararlı ve daha değerli çıktılar haline dönüştürme işlemidir. Sürecin en önemli özelliği girdiye katma değer ekleyerek girdiden daha değerli çıktılara dönüştürmesidir. Doğru cevap D seçeneğidir. 

İşletme organizasyonlarında planlamadan sorumlu kişi ve gruplar: Planlama Uzmanı, Planlama Komisyonu, Yönetim Kurulu, Genel Müdür, İcra Kurulu ve Fonksiyonel Birim Yöneticileridir.

Verimlilik, amaçların gerçekleşmesi için kaynakların doğru kullanılması anlamına gelmektedir. Bir işin doğru yapılması sonucunda belli bir dönemde oluşan artı değeri göstermektedir. Doğru cevap C'dir. 

Yönetim kavramını tanımlamada kullanılan yöntemlerinden birisi, yönetim kavramının kapsamına giren her şeyi tanıma dâhil etmektir. Yukarıdaki tanım hem canlı hem de cansız varlıklar arasında işbirliğinden bahsedilmektedir. Bu durum ancak insan varlığı ile gerçekleşebilir. Birçok değişkenin koordineli biçimde idare edilmesi ancak yönetimle gerçekleşebilir.

Pek çok durum etkili amaç belirleme ve planlama sürecine engel olabilmektedir. Bunlardan en yaygın olanları arasında şunlar vardır: uygun olmayan amaçlar, uygun olmayan ödül sistemi, dinamik ve karmaşık çevre, amaç belirlemede gönülsüz davranışlar, değişime direnç gösterme ve kısıtlamalar’dır

Harvard Business School akademisyenlerinden Paul Lawrence ve Jay Lorsch’un 1967 yılında yaptıkları araştırmanın amacı, çevresel değişkenlerle etkin örgüt yapısı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Lawrence ve Lorsch dış çevreyi belirsizlik derecesine göre ölçmüş ve iç çevre için de farklılaşma ve bütünleşme-koordinasyon olmak üzere iki değişken belirlemiştir. Belirsizlik, koşulların değişim hızı, koşulların değişimi hakkında bilgi sahibi olma derecesi ve verilen kararların sonuçları hakkında geri bildirim alınma süresinin uzunluğuna bağlı olarak değerlendirilmektedir. Farklılaşma örgüt içindeki departmanların (bölümlerin) ve faaliyetlerinin sayısını ifade etmektedir. Bu değişken ayrıca örgüt tasarımı boyutlarından karmaşıklık derecesinin ölçütlerinden biridir. Bütünleşme (koordinasyon) ise örgüt amaçlarını gerçekleştirmek için çeşitli alt sistemlerin uyum içinde faaliyetlerini gerçekleştirmelerini başka deyişle koordinasyonu ifade etmektedir.