Ortaya çıktığı anda haber olaylarına/etkinliklerine stratejik hedeflere uygun bir biçimde tepki verilmesi, proaktif değil; reaktif olmayı tanımlar. Gündemi kendimizin yaratması adına faaliyetlerde bulunmada ise proaktif yaklaşım sergilemek anlamını taşır. III. ve IV. Maddeler doğrudur.

Propagandada gerçek ve gerçek olmayan bilgilerin bir arada sunulmaktadır.

Kamuyu bilgilendirme modelinde süreç “tek yönlü” olarak kaynaktan alıcıya şeklinde işlese de, doğruluk kavramı büyük önem taşımaktadır. Kaynağın verdiği bilgilerin doğruluğu kamuoyunun kurum hakkında sağlıklı bir şekilde bilgilenmesini sağladığı gibi, kurumlar için hayati derecede öneme sahip olan güvenin oluşmasına da katkıda bulunmaktadır. Kamuyu bilgilendirme modelinde öncelik, mesajların hedef kitleye aktarılmasında olduğu için hedef gruplar hakkında çok fazla bilgi sahibi olunmaz. Bu modelde yapılacak araştırmalar genellikle ulaşılacak hedef kitlenin profili ile sınırlı kalmaktadır

1940’larda Hans Morgenthau’nun Politics Among Nations (Uluslararasındaki Politika) adlı eseriyle gündeme gelen Realizm, klasik anlamıyla devletleri antropomorfik (insanbiçimci) bir bakış açısıyla yorumlar. Buna göre, devletler hayatta kalma ve galip gelme için güce ihtiyaç duyan özneler olarak birbirlerine güvenmediklerinden güvenlik kaygıları birincil öneme sahiptir. Cevap A seçeneğidir.

Kamu diplomasisi konusundaki mevcut araştırmaların zayıflıklarına değinen Gilboa’ya göre, çoğu çalışma tarihsel ve çoğunlukla da Amerika Birleşik Devletleri’nin Soğuk Savaş deneyimleri ile ilgilidir.

Diplomasi, lobicilik ve uluslararası ilişkiler yöntemleri uzun yıllar boyunca ülkelerin çıkarlarını korumak ve dış politika hedeflerine ulaşmak amacıyla kullanılmıştır. Tavandan tabana iletişime dayanan, savunuculuk ve baskının çok daha belirgin olduğu bu yöntemlerin her biri ülke çıkarlarına hizmet edecek kazanımlar sağlamaktadır. Ancak günümüz bilişim ve teknoloji çağının getirdiği zorunluluklar nedeniyle, kamu diplomasisinin tabandan tavana sağladığı çift yönlü iletişimin ve kamuoyunun ihtiyaçlarını temel alan faydacı bir anlayışın uygulanmasını gerekli kılmaktadır.

Uluslararası İlişkiler (Uİ) Birinci Dünya Savaşı’nın ardından, bu denli büyük çaplı dünya savaşlarının yaşanmasının önüne geçmek amacıyla kurulmuş bir disiplindir. 1919’da Galler’deki Aberystwyth Üniversitesi’nde bu isimle açılan ilk kürsünün ardından dünya barışının nasıl sağlanacağına dair bir uluslararası kurumsallaşmaya gidilmesi ve gizli nitelikteki uluslararası anlaşmalara son verme gibi fikirler yürütüldü. Bu fikirlerin oluşturduğu külliyat sonraları idealizm üst başlığıyla anıldı.

Savunma modelinin kategorileri enformasyon ve etkilemedir. Enformasyon kategorisinin iletişim biçimi şeffaf, zaman dilimi uzun ya da kısa dönemli, durum yönelimi ise reaktif ya da proaktiftir. Etkileme kategorisi ise iletişim biçimi propagandacı, zaman dilimi uzun ya da kısa dönemli, durum yönelimi ise proaktiftir. Danışma modelinde danışma kategorisi yer alır. İletişim biçimi şeffaf, zaman dilimi uzun dönemli, durum yönelimi ise reaktif ya da proaktiftir.

Uluslararası İlişkiler 1919’da Galler’deki Aberystwyth Üniversitesi’nde bu isimle açılan ilk kürsüdür.

Uluslararası halkla ilişkilerin aktörleri arasında şu unsurları sayabiliriz: “Ulus devletler ve hükümetler, uluslararası örgütler, çok uluslu şirketler, uluslararası sivil toplum kuruluşları, halkla ilişkiler uygulayıcıları”. Bunlardan biri olmaması nedeniyle doğru cevap Elon Musk'tır.

Kamu diplomasisinde savunma, uluslararası
iletişim faaliyeti girişimiyle etkin bir şekilde belirli bir
politika, fikir tanıtmak ya da yabancı kamuoyunun
zihninde oluşan genel çıkarlarını düzenlemektir. Savunma
bugün, elçiliklerin basınla ilişkilerini ve bilgilendirme
görevlerini de içermektedir.

Diplomaside internet araçlarının kullanılarak, sanal ortamda diplomasi faaliyetlerinin ve görüşlerinin aktarılması ile kamu diplomasisi faaliyetleri anlamında bilgilendirme faaliyetlerinin sosyal medyada yürütülmesi  dijital diplomasidir. Yanıt A.

Dış yardımlar

Temel Soğuk Savaş Modeli’nde, bir hükümet kamu diplomasisini yönetmek için radyo istasyonları gibi kendi iletişim araçlarını kullanır. Diğer özellikler, iç halkla ilişkiler modeline aittir.

- Eytan Gilboa’nın Temel Soğuk Savaş – Devlet Dışı Uluslararası – İç Halkla İlişkiler Modeli
- Terry Diebel ve Walter Roberts’ın Katı ve Esnek Yaklaşımlı Kamu Diplomasisi Modeli
- John Robert Kelley’nin Savunma ve Danışma Modeli
- Leonard, Stead ve Smewing’in Haber Yönetimi – Stratejik İletişim – İlişki Modeli
- Rohanda S. Zaharna’nın Enformasyonel ve İlişkisel İletişim Modeli
- Hansgert Peisert’in Kültürel İletişim Modeli
- Nicholas J. Cull’ın Kamu Diplomasisi Sınıflandırması

Joseph Nye, gücü üç farklı kategoride analiz eder: Askeri güç, ekonomik güç ve yumuşak güç. Askeri güç daha çok baskı, tehdit ve kuvvet kullanmayla birlikte anılırken ekonomik güç teşvik, ödemeler ve yardımlar ile anılmaktadır. Yumuşak güç ise devletlerin cazibe ve gündem oluşturma davranışlarıyla; değer, kültür, politika ve kurumlar aracılığıyla; kamu diplomasisi ile çift ve çok taraflı diplomasi dış politikalarıyla tanımlanır. Kamu diplomasisi, yumuşak gücün uygulanması açısından kritik önem taşır. Uluslararası ilişkilerde askeri gücünü kullanma kapasitesine sahip olmayan ya da bunu tercih etmeyen devletler, yumuşak güç araçlarını kullanmayı seçebilirler. Bunun yolu da kamu diplomasisi uygulamalarını sergilemek ve özellikle ikili ve çok taraflı ilişkilerde etkin rol oynamaktır.

Kimya kamu diplomasisi ile doğrudan ilgili bir disiplin değildir.

Tarihsel olarak kamu diplomasisi kavramı ilk olarak 1965’de ABD’li diplomat Edmund Gullion tarafından kullanılmıştır. (Cull, 2009: 19).

Çok uluslu bir örgütün, ulus aşırı ya da uluslararası bir kurulusun veya hükümetin, hedef ülkedeki etkinlikler için olumlu bir çevre oluşturma amacı güden, örgütün o ülkedeki ev sahibi halkın çıkarlarına zarar vermeyerek amaçlarına ulaşmasını kolaylaştıran planlı iletişim çalısmalarıdır.

Kamu diplomasisi konusundaki mevcut araştırmaların zayıflıklarına değinen Gilboa’ya göre, çoğu çalışma tarihsel ve çoğunlukla da Amerika Birleşik Devletleri’nin Soğuk Savaş deneyimleri ile ilgilidir. Kamu diplomasisi ile ilgili tarihsel çalışmalar, özellikle analitik ve sadece anekdot şeklinde değilse kayda değerdir. Ancak bu çalışmaların, kamu
diplomasisinin kuramsal ve metodolojik gelişimine katkısı sınırlıdır.