Tarihsel olarak kamu diplomasisi kavramı ilk olarak 1965’de ABD’li diplomat Edmund Gullion tarafından kullanılmıştır.

Sosyal medya kamu diplomasisi faaliyetlerinin daha şeffaf hale gelmesini sağlamıştır.

Eytan Gilboa, modelleri ayırmak için beş farklı değişken kullanmıştır. Bunlar; baş aktörler, öncüler, hedefler, medya türü, araçlar ve tekniklerdir.

Kamu diplomasisi veya kültürel diplomasi adı verilen faaliyet, sadece ABD’ye özgü olmayıp teknolojik ve maddi olanaklara sahip pek çok ülke, bu alana yatırım yaparak dış politikasında etkin bir araç olarak kullanmaya çalıştı. Örneğin, Fransız dilinin ve edebiyatının yurtdışında öğretilmesi adına 1883’te Alliance Française adlı sivil toplum kuruluşu hayata geçirildi. Benzer biçimde Almanya, iki Dünya Savaşı sonrasında imajını düzeltmek amacıyla kurduğu Goethe Enstitüleri ve Akademik Değişim Servisi (Deutscher Akademischer Austauschdienst, DAAD) ve Deutsche Welle (DW) adlı medya kuruluşu ile kültürel alanda kendini ifade etmeye çalıştı. Benzer biçimde Britanya, British Council ve BBC aracılığıyla kültürel diplomasi faaliyetleri yürüttü; hedef kitle adına dil, edebiyat, kültür ve düşünce dünyası üzerinde bir çekim merkezi oluşturmaya çalıştı.

Kamu diplomasisinde amaç başka bir ülkenin kamuoyuna hitap etmek, halkı ikna etmek ve bir çekim merkezi oluşturmaktır.

Eytan Gilboa, modelleri ayırmak için beş farklı değişken kullanmıştır. Bunlar; baş aktörler, öncüler, hedefler, medya türü, araçlar ve tekniklerdir.

“Yumuşak güç” (soft power) kavramı literatüre sokan Joseph Nye’ın New York’ta Basic Books tarafından 1990’da basılan Bound to Lead: The Changing Nature of the American Power (Liderliğe Mahkum: Amerikan Gücünün Değişen Doğası) adlı eserinde dile getirdiği yumuşak güç, daha da genişletilip derinleştirilerek aynı yazarın 2004’te New York’da Public Affairs tarafından yayınlanan Soft Power: The Means to Success in World Politics (Yumuşak Güç: Dünya Siyasetinde Başarının Yolu) isimli eserinde nihaî şeklini vermiştir. Yanıt Adır.

Üniversiteler kamu diplomasisi aktörleri arasında bulunmaktadır.

Cull, uluslararası yayıncılığı; radyo, televizyon ve İnternet teknolojileri ile yabancı kamuoyuna ulaşmayı sağlayan bir araç olarak tanımlamakta ve uluslararası ilişkilerin kamu diplomasisinin bir bileşeni olduğunu belirtmektedir. Yanıt C.

Esnek yaklaşımlı kamu diplomasisi ise, uzun dönemli ulusal amaçlara odaklanmayı sağlayan bilgilendirici ve kültürel programları içermektedir. Esnek yaklaşımda amaç, ortak bir anlayış ortamı yaratmaktır. Kamu diplomasisi, esnek yaklaşımda somut siyasi enformasyona karşıt olarak kültürel bir işlev olarak görülmektedir. Esnek yaklaşımda, filmlerden, sergilerden, dil kurslarından, akademik ve sanatsal değişim programlarından oluşan; yaşam tarzı, siyasi ve ekonomik sistemler ve sanatsal kazanımlarla ilgili mesajlar içeren yavaş
medya kullanılır.

Kamu diplomasisini çok yönlü olarak ele alan Nicholas J. Cull’ın kamu diplomasisi sınıflandırması; model, kaynak, araç, yöntem ve uygulama alanı olarak nitelendirilebilecek kavramları içermektedir. Cull, kamu diplomasisi uygulamalarını sınıflandırarak beş temel başlık altında ele almaktadır. Bunlar; Dinleme, Savunma, Kültürel Diplomasi, Değişim Diplomasisi ve Uluslararası Yayıncılıktan oluşmaktadır.

Kitapta, “Haber Yönetimi-Stratejik İletişim-İlişki Modeli” konusunda I. ve III. maddede yer alan boyutlara yer verilmemi; II. ve IV. maddedeki boyut ve amaçlara yer verilmiştir. Model problemli boyutların azaltılması içindir. Dolayısıyla ilk madde doğru olmadığı gibi konu anlatımında da yer almamaktadır.

İletişime yönelik farklı bakış açıları; kamu diplomasisinin propaganda ya da kültürel ilişkiler, uluslararası yayıncılık ya da akademik değişim programları, katı ya da esnek yaklaşımlı, karşılıklı anlayış ya da iknâ olup olmadığına yönelik tartışmalara da yansımaktadır

Halkla ilişkilerin toplumsal rolü incelendiğinde karşımıza altı farklı dünya görüşü çıkmaktadır: Pragmatik, tarafsız, muhafazakar, radikal, idealist ve eleştirel toplumsal roller. Bu roller halkla ilişkiler kavramının tanımlarında görülmektedir.

Temel Soğuk Savaş Modeli’nde, bir hükümet kamu diplomasisini yönetmek için radyo istasyonları gibi kendi iletişim araçlarını kullanır. İç Halkla İlişkiler Modeli’nde ise hükümetler, amaçlarına ulaşmak için hedef ülkedeki halkla ilişkiler şirketleri ve lobicilerle anlaşma yapar. Bu yöntemi tercih eden bir hükümet, bunun doğrudan hükümet destekli
kamu diplomasisi faaliyetlerinden daha etkili olduğuna ve bu çabaların arkasındaki gerçek güçler ile finansman kaynaklarını gizlediğine inanmaktadır.

Savunma ve Danışma Modelinde John Robert Kelley (2009) kamu diplomasisi modelini bilgilendirme, etkileme ve katılım kategorilerine ayırmıştır.

Diplomasi, dış siyasetin uygulamaya konmasıdır

Kitle iletişim araçları kamu diplomasisinin başlıca aracıdır.

Uluslararası halkla ilişkilerde evrensel ilkeler şu şekilde sıralanabilir: Çift yönlü iletişim kurmak, doğru bilgi vermek, inandırıcı olmak, sabırlı ve kararlı olmak, planlı-programlı çalışmak, mesajı etkili kılmak, sorumluluk yüklenmek ve kurum imajına katkıda bulunmak. Kurumdan bağımsız çalışabilmek bu ilkeler arasında yer almaz.

Gilboa’nın sınıflandırmasında, edebiyat, biyoloji ve felsefe ve edebiyat yer almazken; retorik ve medya etkileri kamu diplomasisiyle ilişkili disiplinler olarak belirtilmiştir. O halde doğru yanıtta iki olacaktır.