Bilgi yönetimi uygulayıcılarına göre, A, B, C, D şıklarının hepsi  bir işletmede bilgi yönetiminin oluşabilmesi için gereken  bileşenlerden biridir. Ayrıca  Çeşitli araçlar ve teşvikler yoluyla bilginin çoğaltılmasının sağlanması, Mevcut bilginin organizasyonun diğer kısımlarına da aktarılması, Bilgi varlığının değerinin ve bilgi yönetiminin etkisinin ölçülmesi de bir işletmede bilgi yönetiminin oluşabilmesi için gereken  bileşenlerden biridir.

Kavram üzerinde görüş birliğine varılabilmesi için, Foundation for Public Relations Research and Education tarafından araştırma yapılamasına karar verilmiştir. 65 uzmanın yaptığı araştırmada 472 tanım analiz edilmiş ve bu tanımların analizi sonucunda halkla ilişkiler ile ilgili daha kapsayıcı bir tanım yapılmıştır (Bayçu, 2006:3). “Halkla ilişkiler, bir işletme ile hedef kitle arasında karşılıklı iletişimi, anlayışı, kabulü ve işbirliğini sağlamaya ve sürdürmeye yardımcı bir yönetim fonksiyonudur.” (Harlow, 1976:35).

Seitel çeşitli tarihlerde benzer şekillerde ortaya çıkan ve günümüz rekabet ortamında kuruluşlar ve markaları için yaşamsal öneme sahip olan halkla ilişkilerin gelişimini sağlayan olayları şu başlıklar altında toplamıştır:

• Büyük şirketlerin gelişmesi
• Toplumdaki değişim, çatışma ve yüzleşmenin artması
• İletişimde yaşanan teknolojik yeniklerin sonucu olarak dünya üzerindeki insanların farkındalıkları ve düşüncelerinin artması
• 21. yy da kamuoyunun gücünün artması
• İnternet ve World Wide Web’in olağanüstü gelişimi

Yönetişim yaklaşımında; yatay örgütlenme, yerinden yönetim, demokratiklik, hesap vericilik, şeffaflık, güvene dayalı ilişki, paydaş hakimiyeti ve hukukilik ve meşruluk söz konusudur. Doğru cevap C'dir.

Eşik bekçiliği, kitle iletişim araçlarında neyin ne şekilde ve hangi bilginin aktarılacağını tespit eden ve bunun kararını veren birey ya da gruba denir

Avrupa Birliği üyesi ülkelerin yurttaşları ile Birlik kurumları arasındaki yabancılaşmanın aşılmasını hedef alan yönetişim reformu konusunda Komisyon’un Temmuz 2001’de yayımladığı Beyaz Kitap Avrupa düzeyinde iyi yönetişimin ilkelerini şu biçimde sıralamaktadır:

1. Açıklık: Avrupa Birliği kurumlarının Birlik uygulamaları ve kararları konusunda birlik yurttaşlarıyla daha etkin bir iletişim içinde olmaları,

2. Katılım: Politikaların oluşturulmasından uygulanmasına kadar uzanan süreç içinde daha geniş bir katılımın sağlanması,

3. Etkinlik: Birlik kurumlarının icra politikalarının gecikmeden ve etkin sonuç vermesinin sağlanması ve bunun için kararların en uygun yönetim kademesinde alınması

4. Tutarlılık: İcra politikalarının kendi içinde tutarlı ve kolay anlaşılır olmalarıdır.