Comte’a göre pozitivizm insan bilgisinin üçüncü ve en yüksek seviyeye ulaştığı safhadır. Buna göre insanlar üç sosyal oluş biçimi içinde bulunurlar. Bunlar: teolojik, metafizik ve pozitif sosyal oluş aşamalarıdır. 

Merton’un teorisi, gerilim teorisi olarak adlandırılmaktadır. Gerilim teorisine göre toplum (veya toplumun bir kesimi) kişiler üzerinde başarılı olmaları için baskı kurduklarında, bu baskı altındaki kişiler başarılı olmak, amaçlarına ulaşmak için şayet meşru yollardan bu amaçlarına ulaşamıyorlarsa suç gibi gayrı meşru araçlara müracaat edecektir. Bu anlamda, Merton’un gerilim teorisinin makrososyolojik bir teori olduğu söylenebilir. Zira burada suçluluk ve sapma sosyal yapıya ve bu yapıdaki unsurlara bağlanmaktadır. Bu bağlamda Merton biyolojik, psikolojik vb. bireysel kriminoloji teorilerini reddetmektedir. Bununla birlikte diğer seçenekler ise anomi durumunda verilen  Merton’un meşhur beş tepki tiplerindendir. Bunlar: 
1. Uyumluluk (Conformity)
2. Yenilikçilik (Innovation)
3. Şekilcilik (Ritualism)
4. Geri çekilme (Retreatism)
5. İsyan (Rebellion) Bu nedenle doğru yanıt A'dır. 

Hapishanenin yeniden icadı: Daha öncele­ri hapis cezasına alternatif yaptırımlar üze­rinde durulurken 1970li yıllardan itibaren ABD, 1990lı yıllardan itibaren İngiltere’de yeni hapishaneler inşa edilmesinin başarılı bir ceza adaletinin gerekli ve önemli unsur­ları olduğu düşüncesi egemen olmuştur.

Erken dönem sosyolojik teorileri tahlil edildiği vakit bunların kabaca şu temel tezlere dayandığı tespit edilmiştir:
Suç tüm toplumlarda “normal” bir olgudur ve belli işlevleri yerine getirmektedir. Suç olgusu çatışma olgusuna bağlıdır. Çatışma genellikle sınıf çatışması şeklinde tezahür eder. Suç, toplumsal gerilimlere bağlıdır.  Suç güçlü bir şekilde kent hayatına bağlı bir olgudur. Suç günlük hayat içinde öğrenilmektedir. Suç, hukuka uygun davranışı değerli gören gruplarla ilişkinin olmaması nedeniyle ortaya çıkmaktadır. 

ABD’de 1960 ve 70li yıllar boyunca Markist düşünceye dayanarak görüşlerini inşa eden ‘radikal’ kriminologlar olmuştur. Austin Turk, William Chambliss ve Richard Quinney bu düşüncenin en önemli temsilcileridir. ABDli kriminolog Lawrence Sherman damgalama teorileri içinde değerlendirilen başkaldırma (defiance) teorisini öne sürmüştür. Klasik damgalama teorisine getirilen eleştiriler neticesinde veya bu teoriden yola çıkarak zamanla
yeni görüşler ortaya atılmıştır. Bunlardan en önemlilerden biri hiç şüphesiz John Braithwaite tarafından Suç, Utanma ve Reentegrasyon isimli 1989 yılında yayınlanan eserinde ortaya atılan görüşlerdir. Braithwaite bu eserinde sosyal kontrol, fırsat, alt kültür ve damgalama teorilerini harmanlayarak yeni bir görüş ortaya atmıştır. Karl Marks (1818-1883) kapitalizmin esaslı bir eleştirisini yaptığı sermaye ve komünist manifesto gibi eserleriyle tanınmaktadır. İlk defa Alman sosyolog Ulrich Beck tarafından kullanılan risk toplumu kavramı, teknolojik gelişmelerin modern dönemde olumlu yönleri, insanları huzur ve refaha kavuşturulacağı inancı hakimken, gittikçe bilimsel ve teknolojik gelişmelerin ortaya çıkardığı risklere vurgu yapan karamsar bir bakış açısını tanımlamaktadır. Yeni teknolojiler ve insanların onları kötüye kullanmaları yıkıcı riskler ortaya çıkarmaktadır. Çevre kirliliği, küresel ısınma, nükleer silahlanma ve kuş gribi gibi yeni salgın hastalıklar bu risklerden bazılarıdır. Bu risklerin bir özelliği de tüm dünyayı etkileyebilecek nitelikte olmalıdır. Dolayısıyla doğru cevap C'dir. 

Beccaria henüz 26 yaşındayken, 1764 senesinde yayınladığı meşhur eseri “Dei delitti e delle pene” (Suç ve Cezalar Hakkında) modern ceza hukuku ve kriminolojinin temellerini atmıştır. 

Diğer damgalama teorilerinden farklı olarak Sherman cezanın sadece olumsuz so­nuçları değil olumlu sonuçları da olabileceğini ka­bul etmektedir. Sherman’a göre cezanın üç sonucu olabilir. Bunlar:

1. Cezanın caydırıcı etkisi olabilir ve böylece arzu edilen neticeyi verebilir. (Caydırma)
2. Cezanın bir etkisi olmayabilir. Bir başka deyişle yeni suçların işlenmesine bir tesiri olmayabilir. (kayıtsızlık)
3. Cezanın aksi yönde etkisi olabilir. Bir baş­ka deyişle ceza, sapma teşkil eden davranışı güçlendirebilir. (başkaldırma)  

Doğru Cevap B’dir.

Sutherland’in teorisi dokuz teze dayanmaktadır. Aynı zamanda bu teorisyenin görüşlerini özetleyenbu tezler şunlardır:
1. Suç davranışı öğrenilir
2. Suç davranışı, diğer insanlarla iletişim içindeyken meydana gelen etkileşim süreci içinde öğrenilir.
3. Suç davranışını öğrenme esasen küçük ve yakın ilişkilerin söz konusu olduğu gruplarda gerçekleşmektedir.

4. Suç davranışının öğrenilmesi şunları ihtiva
eder:
a. Suç işlenmesi için lüzumlu olan teknikler (bunlar çok basit teknikler de olabilir);
b. Suç işlemek için lüzumlu olan saik, dürtü ve tutumların öğrenilmesi.
5. Suçu teşvik eden bu gerekçe ve tutumlar, kanun ihlalini pozitif olarak değerlendiren
tanımlamalardan öğrenilir.
6. Bir kişi kanun ihlaline göz yuman veya teşvik eden kuralların, kanunların ihlalini
menfi olarak gören tanımlara galebe çaldığı hallerde suç işler.
7. Ayırıcı birliktelikler, görüşme sıklığı, birliktelik süresi, öncelik ve önem açısından farklılık gösterebilir.
8. Suç davranışının öğrenilmesi süreci, diğer öğrenme süreçlerindeki tüm mekanizmaları ihtiva eder.
9. Her ne kadar suç davranışı, kişinin genel ihtiyaçlarının ve değerlerinin bir ifadesi ise de suç davranışı bununla açıklanmaz. Zira suç teşkil etmeyen davranışlar da aynı değer ve ihtiyaçlardan kaynaklanabilir (örneğin, cinsel güdüler).

Radikal feminizme kadın istismarına bakış açısı egemen olmuştur. Radikal feministler erkek gücünü ve ayrıcalığını bütün sosyal ilişkilerin eşitsizliğin ve suçun çatısı olarak görmüştür. Herhangi bir toplumda en önemli ilişkiler ataerkil yapıda bulunmaktadır. İş gücünün eril kontrolü ve kadının cinselliği gibi. Cinsiyet eşitsizliğinin en önemli nedenleri erkeğin kadının cinselliği üzerindeki kontrol ihtiyacı ve ataerkilliktir. Radikal feminizmin çalışmaları genellikle kadın mağduriyeti ve erkek şiddeti üzerine yoğunlaşmıştır. Erkeğin kadını fiziksel, cinsel ve psikolojik olarak mağdur etmesinin nedeni kadınları kontrol altında tutma isteğidir.

Doğru cevap C olacaktır. Sayfa 49 Kriminoloji Teorileri ve İşlevleri konu başlığındaki açıklamalarda   " Biyolojik teoriler, Sosyolojik Teoriler, Psikolojik Teoriler, Yeni-Klasik Teoriler, Feminist teoriler" ayrıntılı olarak açıklanmaktadır.

Kriminolojide öğrenme teorileri Gabriel Tardes ve Ivan Pavlov’un çalışmalarına kadar geriye götürülebilse de günümüzdeki şekliyle öğrenme teorilerinin temellerini Şikago Okulu atmıştır. Bilhassa Edwin Sutherland tarafından ortaya atılan ayırıcı birliktelikler teorisi (differential association) önemli bir öğrenme teorisidir.Doğru yanıt C şıkkıdır.