Doğrusal iletişim sürecinin elemanları ve şeması aşağıdaki gibidir:

Bilindiği gibi, gözümüze gelen ışınlar göz merceği aracılığı ile bir nokta üzerinde toplanır ve bu noktadaki sinir uçlarını uyararak beyne işaretler gönderir. Bu işaretler beyinde yorumlanarak görüntüye çevrilir. İşte bu çevrilme bilişsel bir süreçtir ve zihnimizin işlemesini sağlayan bilgi donanımıyla ilgilidir. Bu nedenle eğer bir benzetme yapılacaksa gözümüzü, görmeyi sağlayan bilişsel süreçlerle birlikte, kameraya değil yönetmene benzetmeliyiz. Bilindiği gibi, kamera gördüğünü, yönetmen ise görmek istediğini ya da izleyiciye ulaştırmak istediğini görür. İnsanlar, kamera gibi gördüğü gerçeği kaydetmek yerine, kendi gerçekliğini oluşturur. Yönetmen de kameranın teknik olanaklarından, ışıktan ve kurgu sanatından yararlanarak kendi gerçekliğini yaratır. Bu nedenle insanların genel olarak gerçekler dünyasında, ancak kendi gerçeklikleri içinde yaşadığını söyleriz.

Bağlamlama süreci

Kodlar, iletişimde yararlandığımız farklı ögelerden (element) oluşur. Bu ögelere işaret denir. Her kod, başka işaretlerle birleştiğinde farklı anlamlar yaratan işaretlerin bir araya getirilmesiyle oluşturulur.

İletişim davranşlarının üçüncü işlevi yararcı işlevdir. Birçok iletişim girişiminde amaç, belirli bir içeriği, olayı ifade etmekten çok, “niyet”i aktarmak, istenilir tepki ve davranış değişikliği gerçekleştirmeye çalışmaktan ibarettir. Etkileşime katılanlar, iletişim davranışları aracılığıyla bilinçli ya da bilinçsiz olarak, düşüncelerini, değerlerini ve normlarını da aktarmayı amaçlar. Bunun sonucunda, karşı tarafın düşünce biçiminde, fikirlerinde ve değerlerinde değişmeler olabilir. Propaganda ve reklam çalışmalarında, iletişim davranışlarının bu işlevinden yararlanılmaya çalışılır.

Kültürlerarası karşılaşmaları analiz edebilmek için kültür, sembol, anlam ve normların aktarım sistemi olarak tanımlanır.