İşletmelerin iç işleyişlerinde ve pazarda optimum performans göstermeleri ne kadar entegre çalıştıklarına bağlıdır. Bu anlamda bilgi teknolojileri bütünleşme konseptinin merkezinde yer almaktadır. Kabul edilebilir müşteri bütünleşme yetenekleri için bir işletmenin iş ortaklarıyla açıkça haberleşebilmesi, bir ekip şeklinde problemlere çözüm üretebilmesi, verileri elektronik olarak değiştirebilmesi, planlama, dağıtım süreçlerini dinamik olarak çizelgeleyebilmesi gerekmektedir. Bilgi teknolojileri lojistik konseptine etkin bir şekilde kanalize edildiği takdirde tüm paydaşlar arasındaki bilgi bütünleşmesi, daha düşük operasyon maliyetleri, daha yüksek müşteri katma değeri sağlamaktadır. Bu nedenle işletmeler bilgi paylaşımını rekabetçi stratejilerinin ayrılmaz bir parçası olarak görmektedirler.

Tedarik zinciri yönetimi ve pazarlama arasındaki ilişkinin ortaya konulabilmesi için öncelikle pazarlama kavramını bilmek gerekir.  Pazarlamanın tanımı; kişisel ve örgütsel amaçlara ulaşmayı sağlayabilecek değiş tokuşları gerçekleştirmek üzere malların, hizmetlerin ve fikirlerin geliştirilmesi, fiyatlandırılması, tutundurulması ve dağıtılmasına ilişkin planlama ve uygulama sürecidir.

Satış promosyonları, reklam, satış gücü, halkla ilişkiler ve doğrudan pazarlama, pazarlama karması tutundurmanın içeriğinde yer almaktadırlar.

Üçüncü parti lojistik hizmet sağlayıcı işletmelerle iş birliği yapma nedenleri çok fazla sayıdadır. Şıklar incelendiğinde Lojistik maliyetlerini arttırmak bu nedenlerden biri değildir, aksine lojistik maliyetleri azaltılır.

II ve IV işletmeleri dış kaynak kullanımına yönlendiren işletme içi nedenlerdendir.

Güven işletmeler arası ilişkiler içerisindeki unsurlardandır.

Belirtilen ihtiyaçlara yönelik geliştirilen taşıma yönetim sistemi yazılımları, işletmelerin tüm karar seviyelerine (operasyonel, taktik ve stratejik) destek olmaktadır.

Yazılım, işletmelerin gerek kendi lokasyonları, gerekse tedarikçi ve müşterilerle işletme lokasyonları arasındaki sevkıyatların rotalarının belirlenmesi, yüklerin oluşturulması, taşıyıcı seçimi, nakliye ücretlerinin belirlenmesi, sevkıyatların çizelgelenmesi ve takibi, sevkıyat ile ilgili dokümantasyonun yapılması ve ödeme süreçlerinin  takibi gibi süreçlere destek olmakta ve tüm bu faaliyetlerin işletmelerin diğer faaliyetleriyle entegrasyonuna imkân vermektedir.

Yukarıdaki ifadelerin hepsi enformasyonun bilgiye dönüşmesi aşamalarındandır.

Bilgi hiyerarşinin en alt basamağında “veri”, bilginin oluşmasındaki ilk basamakta olup tek başlarına anlam ifade etmeyen ön bilgi olarak tanımlanmaktadır. Örgütle ilişkilendirilerek açıklamak gerekirse örgüt içi ve örgüt dışında oluşan koşullarla ilgili yapılan işlemlerin belli biçimde tutulmuş kayıtları olarak belirtilmektedir. Veriler daha çok örgüt hiyerarşisi içerisinde alt seviye olan “çalışanlar” tarafından kullanılır.

Rekabet baskısı çevre koşulları unsurları arasındadır.

Tedarik zinciri yönetimi fonksiyonları içinde yer alan dağıtım fonksiyonu, mal akışının temelini oluşturan taşımacılık kavramı içerisinde yer almaktadır. Taşımacılık, tedarik zincirinin değişik bağlantı noktaları arasında malların kontrollü hareketidir. Taşımacılık sektöründe tedarik zinciri yönetiminin kullanımı, etkin verimli taşıma planı ve yönetim sisteminin oluşturulması, kombine, intermodal taşımacılık organizasyonlar, araç-yük izleme, etkin filo yönetimi uygulaması ile sağlanır.

Lojistik, mamullerin hedef noktaya ulaşması için stoklama, depolama, taşıma gibi temel faaliyetleri bütünleşik bir şekilde gerçekleştirirken, tedarik zinciri bu süreci, tüm paydaşlarla beraber ve zincirin diğer tüm faaliyetlerini kapsayacak şekilde organize eder. Tedarik zinciri yönetimi, lojistik yönetiminin içerisinde yer alıyor gibi görünse de daha kapsamlıdır. Tedarik zinciri yönetimi, bilgi sistemlerinin bütünleştirilmesi ve planlama kontrol faaliyetlerinin koordinasyonu gibi lojistik kavramı içerisinde belirtilmeyen bileşenleri de içermektedir.Tedarik zinciri yönetimi, paydaşlar arasında bilgilerin iletimi ve malzemelerin, ürünlerin fiziksel akışı ile birlikte düğümlerdeki faaliyetleri ve süreçleri de kapsamaktadır.

İnsan kaynakları ve ekipman teknolojisi lojistik faaliyetlerini etkin bir şekilde yürütebilmek için gerekli olan önemli unsurlardır.

Risk yönetimi, bir işletmenin taşımak istemediği risklerin en uygun risk yönetim teknikleri ve maliyetleri ile işletme için olumsuz etkilerini sınırlandırmak ve sadece taşınabilen riskler karşılığında kâr etmesini sağlamak olarak tanımlanabilir.

Finansal riskler grubunda;
Piyasa riskleri
Kredi ve likidite
Sermaye yapısı
Finansal raporlama bulunmaktadır.
Piyasa şartları; stratejik riskler grubunda yer almaktadır.

Stok, tedarik edilerek veya üretilerek elde edilen, kullanılmadan veya müşteriye arz edilmeden önce belirli bir süre atıl durumda tutulan ekonomik bir değere sahip malzeme ve mallar olarak tanımlanmaktadır.

Lojistik hizmetlerde dış kaynak kullanımını zorlayan sebepler içinde en çok belirtilen faktör, küreselleşmedir. Küresel pazarların ve yabancı kaynağın sürekli büyümesi lojistik fonksiyon üzerindeki talebin artmasına yol açmıştır. Sonuçta bu durum uluslararası lojistik sektörüne daha fazla ulaşım ve dağıtım yöneticilerinin katılmasına yol açmıştır.

Temel amacı kâr maximizasyon olan firmalar, bu amaçlarını gerçekleştirme anlamında çeşitli endişeler taşımaktadırlar. Bu bağlamda örneğin salt maliyetlerin azaltılması çoğu zaman firmalar için yeterli olamamaktadır. Bu nedenle dış kaynak kullanımına bağlı olarak elde edilebilecek üstünlükleri salt maliyet eksenli olarak görmek, gerçekçi bir yaklaşım olmayacaktır. Dış kaynak kullanımının firmalara sağlayabileceği başlıca üstünlükler ders kitabınızda, sayfa 176’da, Şekil 7.2.’de gösterilmiştir. Büyüme ve maliyetlerin arttırılması fayda olarak düşünülemez.

İşletmelerde dış kaynak kullanımı uygulamasının en önemli avantajı faaliyet maliyetlerinde tasarruf sağlamasıdır.
Dış kaynak kullanımı hizmeti veren kurumlar müşterilerinin herhangi birinin tek başına sahip olduğundan çok daha büyük bir ölçeğe sahiptirler. İşletmenin yeni yatırım yaparak belli bir maliyete katlanmak yerine, gerçekleştirmek istediği faaliyeti tedarikçilere yaptırması maliyetler açısından önemli bir avantaj sağlamaktadır.

Lojistik, tedarik zinciri yönetiminin gelişiminde temel oluşturmuştur. Bu gelişim dört önemli dönemden oluşmaktadır. “Şekil 5.5 Tedarik Zinciri Yönetiminin Gelişiminde Dört Önemli Yönetim Dönemi” te verildiği gibi tedarik zinciri yönetimi 1990-2000+ yılları arasındaki dönemdir.