Dördüncü parti lojistik işletmelerinin taşıması gereken çeşitli nitelikler vardır. Bu nitelikler şunlardır:

- Tedarik zinciri stratejilerinin formulasyonu, tedarik zinciri analizi ve yeniden tasarımı,
- Yüksek düzeyde bilgi teknolojileri entegrasyonu,
- Lojistik optimizasyonlar gerçekleştirebilme ve değer yaratabilme,
- Yüksek kalifikasyona sahip insan kaynakları,
- İş süreçleri yönetimi ve dış kaynak kullanımında deneyim,
- Çoklu üçüncü parti lojistik yönetebilme yeteneğidir.

Birinci grup ürüne dayalı satıcılar; fiziksel lojistik hizmeti sunan işletmelerdir.

Lojistik faaliyetlerin temelini oluşturan depolama faaliyetine ilişkin yazılımlarda, işletmelerin depo alanından, iş gücünden ve yüksek stok maliyetlerinden tasarruf etmesine büyük katkı sağlamaktadır. Depo yönetim sistemine ilişkin yazılımlar ile bir işletmenin mal kabul, yerleştirme, toplama, ikmal, paketleme, envanter sayımı, ekonomik sipariş miktarı ve emniyet stoku hesaplamaları, taşıma, dağıtım ve imha maliyetlerinin takibi, raf ömrü takibi, ürün saklama özellikleri, tedarik süreleri takibi ve güncellenmesi, tedarikçi promosyonları ve mevsimsel fiyat değişikliği takibi, potansiyel stok fazlası ve stok yetersizliği durumlarının takibi gibi depo ya da dağıtım merkezlerindeki tüm süreçlerin gerçek zamanlı olarak gerçekleştirilmesi sağlanabilmektedir. Depo yönetim sistemi ile ürünler, bu süreçler için taktik seviyede analitik karar desteği de sağlamaktadırlar.

Geri kazanılabilirlik-sistem kaybı veya çökmesi sonrasında bilgi teknolojileri sistemleri bilgiyi zamanında geri getiremeyebilir.

Günümüzde organizasyonların kapsamlı gereksinimlerini karşılayabilmek için müşterilerinin özgül isteklerini de içeren kapsamlı arz zinciri yönetimi çözümlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu eksikliği gidermek için arz zinciri dış kaynak kullanımında tedarikçiler ve firmalar arasında yeni bir ilişkiyi içeren, danışmanlık firması Accenture tarafından icat edilen ve ticari marka olarak sunulan yeni bir kavram olarak “Dördüncü Parti Lojistik” ortaya çıkmıştır. Dördüncü parti lojistik kavramı göreceli olarak yeni olsa da içeriği eski sayılabilir.

Dördüncü parti lojistik, üçüncü parti lojistik gibi çalışan taşıyıcı firmalara sağlanan lojistik hizmetlerini bütünleştirir. Bu bütünleştirme dördüncü parti lojistik işletmesi taşıyıcının ortağı gibi, gerek stratejik düzeyde gerekse operasyonlar düzeyinde olur. Bütünleştirmenin kapsamı bütün tedarik zincirinin yönetilmesi ve optimize edilmesi şeklindedir. Diğer bir deyişle dördüncü parti lojistik firması bir tedarik zinciri bütünleştiricisi özelliğindedir. Dördüncü parti lojistik firması kendi kaynaklarını, becerilerini ve bilgisini taşıyıcıların ki ile birleştirip, bunları müşterisine bütünleşik bir tedarik zinciri şeklinde sunar.

EDI, bilgisayar uygulamalarının daha az maliyetle, daha verimli bir biçimde gerçekleştirilmesi ve firmalar arası veri transferinin hızlandırılması amacıyla geliştirilmiştir. Temel amacı, farklı ortamlarda çalışan uygulama yazılımları arasında belli standartlarda veri transferinin gerçekleştirilmesidir.

Çeşitli mal ve hizmetleri satın alarak bunları işlemek suretiyle yeni ürünler elde eden ve bu ürünleri başkalarına satan, kiralayan veya arz eden kişi ve kuruluşlardan oluşan pazara endüstriyel pazar adı verilmektedir.

Atıl ambalajlar: Bir sefer kullanılabilen ambalajlardır. İçindeki parçalar kullanım noktalarında tüketildikten sonra, bu ambalajlar kullanımdan çıkarılırlar. Karton veya tahta ambalajlar genelde atıl ambalajlardır.  Şekillerine göre ayrılmasındaki gruptur.

İşletmeler, dış kaynak kullanımı ile yapı olarak küçülür ve yalınlaşır. Küçülme yolunun tercih edilmesinde ise, müşteri ve sonuca odaklanma yeteneklerini artırmak, yeniliklere daha çabuk uyum sağlayabilmek, kişisel sorumlulukları daha kolay izleyebilmek, daha etkin bir haberleşme ağı kurmak ve sinerjiyi artırmak gibi sebepler etkilidir. İşletmelerin örgütsel küçülme yolunu seçmeleri, işletmelerin faaliyetlerinin finansal sonuçlarının da bir küçülme ile sonuçlanması anlamına gelmez. Aksine işletmeler çoğu kez küçülerek büyürler.

Uluslararası Standartlar Kurumu, risk kavramını, bir olayın gerçekleşme olasılığı ile etkilerinin bir birleşimi olarak tanımlamaktadır. Her türlü girişim, faydaları (olumlu yönde) ya da tehditleri (olumsuz yönde) oluşturacak olayları barındırmaktadır.

Dış Kaynak Kullanımı (Outsourcing); işletmelerin ana faaliyetlerine daha fazla odaklanmak, maliyetlerini azaltmak, sabit maliyetleri değişken maliyetler haline dönüştürmek, ilgili tedarikçinin yatırım ve yaratıcılık gücünden yararlanmak, pazara erişim hızını yükseltmek amaçlarından bir veya bir kaçından yararlanmak için, mevcut bir işletme faaliyetinin ilgili varlıkları ile birlikte alanında uzman işletmeye devredilmesi sürecidir.

Maliyeti düşürmek bilgi yönetimi stratejilerinden biri değildir.

“Tedarik Zinciri Yönetimi” müşteriye, doğru ürünün, doğru zamanda, doğru yerde, doğru fiyata tüm tedarik zinciri için mümkün olan en düşük maliyetle ulaşmasını sağlayan malzeme, bilgi ve para akışının entegre yönetimi olarak tanımlanmaktadır.

İşletmeler için bilgi; müşteriler, ürünler, süreçler, hatalar ve başarılar hakkında sahip olunan enformasyondur. Bir başka ifade ile işletme çevresindeki faaliyetleri ifade eden olay ve belgelere ilişkin sonuçlardır.

Bilgi yönetimi; değerli olan bilginin elde edilmesi, depolanması, paylaşılması, kullanılması ve bu bilginin doğru zamanlarda, istenilen her yerden ulaşılabilmesini sağlayıp organizasyonun entelektüel mülkünü arttırmak, tekrarlanan işlemlerin tamamının teknolojik araçlarla yapılmasını sağlamak ve bunun sonucunda pozitif iş neticeleri elde etmek amacıyla yapılan bir dizi teknolojik ve kültürel işlemlerdir.

Taşıma araçlarının getirdiği riskler,
Taşıma konsolidasyonu, yükleme, elleçleme vb faaliyetlerden kaynaklanan riskler,
Rota ve güzergâh kaynaklı riskler,
Yolların ve coğrafi engellerin getirdiği riskler,
Siyasi, idari ve bölgesel yapılanmanın getirdiği riskler,
Havaalanı, gar, liman kapasitelerinin getirdiği riskler,
Yüklerin nitelikleri ile ilgili riskler,
Hava koridoru, denizyolu gibi uluslararası taşıma yapısının getirdiği riskler,
Hava sahası, karasuları gibi uluslararası hukuki ve siyasi yapılanmanın getirdiği riskler.
Kapasite zorlanması ile ilgili riskler bu grupta yer almadığından bu şık doğrudur.

Bilgi teknolojilerini doğru kullanmayan firmalar lojistik sürecini etkin biçimde kontrol edememe, tedarik sürelerinin uzaması ya da aksaması, sistem içindeki stokların artması, entegrasyonun sağlanamaması gibi büyük sorunlar ile karşılaşabilmektedir. Karşılaşılabilecek sorunlara yönelik bir risk analizi yapıldığında şu şekilde sınıflandırmak uygun olacaktır: Güvenlik riski, Erişilebilirlik, İnsan hataları, Performans riskidir.

Kurumsal risk yönetiminin amaçlarından birinin de kurum değerini yaratması, koruması ve artırması olduğu belirtilmiştir. Kurumsal risk yönetimi kurum değerini 3 yoldan arttırabilmektedir. Bunlar:
- Sürdürülebilir rekabetçi avantaj oluşturulmasına yardımcı olur,
- Riski yönetmenin maliyetini optimize eder,
- İşletme performansını artırmaya yardımcı olur.

Zira kurumsal risk yönetiminde odak sadece fiziksel ve finansal kaynaklar değil tüm değer kaynaklarıdır.

Kimyasal riskler: Hem depo içerisinde hem de eşyaların sevki sırasında ürünün bulundukları ortama uyumsuzlukları, difüzyona uğramaları, kimyasal içeriklerinin yer değiştirmesi karşılaşılabilecek risklerdendir.