Devletin kişi ya da kurumlara mal, para ve hizmet biçiminde yaptığı karşılıksız yardımlar “sübvansiyon” olarak adlandırılmaktadır.

Sorunun doğru yanıtı C şıkkıdır. Harçlar, bazı kamu hizmetlerinden yararlanan kimselerin belli bir ölçüde bu hizmetlerin maliyetine katılmaları amacıyla ya da kişilerin bazı işlemleri yapmaları sırasında konulan ve zor unsuruna dayanan mali yükümlülüklerdir. 

Kentlere göçün önlenmesi için alınan en önemli tedbirler sanayi siteleri kurulması ve yeni kentler kurulmasıdır. 

Yerel borçlanmanın düzenlenmesi mali yerelleşmenin dördüncü bileşenidir. Çoğu ülkede merkezi yönetimler yerel yönetimlerin borçlanmasını doğrudan kontrol yetkisine sahiptirler. Bu kontroller yıllık toplam borç miktarına ya da sadece dış borçlanmaya sınırlamalar getirmesi, borçlanmanın tümünün merkezileştirilmesi ve yerel yönetimlere ihtiyaçlarına göre borç verilmesi gibi şekiller alabilmektedir.

Sorunun doğru yanıtı B şıkkıdır. 

Tam kamusal malların iki temel özelliği bulunmaktadır. Bunlardan birincisi ortak tüketim (veya tüketimde rekabetin olmaması) özelliğidir. Bu özellik, aynı mal/hizmetin birden çok kişi tarafından aynı anda tüketilmesi ve birinin tüketiminin diğerinin tüketimini ve fayda düzeyini hiç etkilememesidir. Deniz feneri tam kamusal mallar klasik örneklerden birisidir. Deniz fenerinin gece ışığından civardaki tüm gemiler aynı anda fayda sağlamaktadır. Bir geminin fayda sağlaması diğerlerinin fayda düzeyleriyle hiçbir ilişkisi yoktur. İkinci özellik ise tam kamusal malların tüketiminden bireylerin dışlanamamasıdır. Bilindiği üzere özel mallardan bireylerin kolaylıkla dışlanması mümkündür. Özel malın fiyatını ödemek istemeyenler, o malın tüketiminden de dışlanmış olmaktadırlar. Ancak tam kamusal mallar bu söz konusu olamamaktadır.

Merkezi idare,başkentte bulunan başkent teşkilatı ile bu teşkilatın ülkenin geri kalanındaki uzantısı sayılan taşra teşkilatı olmak üzere kendi içinde ikiye  ayrılmaktadır.

Konfederasyon, bağımsız kuruluşlar ve kurumlar tarafından, egemenliklerini muhafaza etmek koşuluyla, belirli ortak ve sınırlı konularda kendi çıkarlarını sağlamak amacıyla ve bir anlaşma ile bir araya getirilen topluluklardır.

Federe devletler, yerel yönetim birimi olarak kabul edilemezler. Çünkü federe devlet sınırları içinde çok sayıda yerel yönetim birimi bulunmaktadır. Federe devlet içerisindeki bu yerel yönetimler, idari yerinden yönetimin örneklerini oluşturmaktadır.

Devletin ülke, millet ve egemenlik unsurları ile yasama, yürütme ve yargı organları bakımından teklik özelliği gösteren devlet şekli “üniter devlet” dir.

Günümüzdeki üniter devletlere örnek olarak Türkiye, Fransa, İngiltere, Yunanistan, Romanya, Macaristan ve Bulgaristan’ı gösterebiliriz.

Kentlerde nüfus yoğunluğunu azaltacak tedbirlerden biri yeniden gelenlerin kente yerleşmelerine izin vermemek, diğeri ise kentte yerleşmiş olanların bir kısmını kentten çıkarmaktır. Örneğin mevzuat müsait ise nüfusun yoğun olduğu kentlerde diğerlerine oranla ağır sayılabilecek bir ikamet vergisi uygulanması ve mahalli satış vergilerinin ağırlaştırılması, yeni inşaat için ruhsat verilmemesi, kent dışında inşa edilecek meskenler için alt yapı tesislerinin süratle tamamlanması ve buralardaki inşaata bazı vergi bağışıklıklarının tanınması gibi tedbirler nüfus yoğunluğunun azaltılmasında etkili olabilirler.

İlk yerel yönetim birimi olarak kabul edilen örgütlenmeler; Roma İmparatorluğu döneminde yönetsel özerkliği bulunan municipe, Antik Yunan’da ortaya çıkan ise polistir. Devletler, günümüzde, toplumların ortak ihtiyaç ve çıkarlarını karşılamak amacıyla, merkezî yönetim adı altında örgütlenmektedir.

Fransa’da en küçük yerel yönetim birimini kırsal ve kentsel alan fark etmeksizin “belediyeler” oluşturmaktadır.

ERDEMSİZ MAL: Toplum tarafından olması gerekenden daha fazla talep
edilen ancak toplum için zararlı mal/hizmetlerdir.
Örnek olarak sigara ve alkollü içkiler verilebilir.

Eğitim, sağlık ve sosyal destek alanlarında harcama sorumlulukları, sosyal devlet olmanın getirdiği toplumun kalkınma ve refahı için gerekli kamusal hizmetler.

Şerefiye, kamu tüzel kişilerinin gerçekleştirdikleri bayındırlık ve altyapı hizmeti, imar faaliyetleri sonucu kişilerin sahip oldukları bina, arsa, arazinin değerlerinde meydana gelen artışlar sonucu kişi ve kurumlardan alınan bir tür vergidir. Kanalizasyon, yol, yeşil alan, meydan, kaldırım yapılması veya mevcutlarının daha iyi hâle getirilmesi ile gayrimenkulün değeri artmakta, bu değer artışını gerçekleştiren yerel yönetimin faaliyetleri olmaktadır. Bu durumda gayrimenkul değeri artan kişiye şerefiye adı altında bir bedel ödeme yükümlülüğü getirilir.

Bağımlılık sisteminde vergi gelirlerinin büyük bir kısmı merkezî yönetimde toplanmakta yerel yönetimlere sadece küçük bazı yerel vergiler ve harçlar bırakılmaktadır. Bu nedenle yerel hizmetlerin finansmanı için yerel yönetimler merkezî idareden gelecek bağış ve yardımlara veya kendilerine tahsis edilen paylara gereksinim duymaktadır. Böyle bir sistemde mali özerklik zayıf düzeydedir ve yerel yönetimlerin merkezî idarenin müdahalesinden uzak faaliyette bulunmaları oldukça güçtür.

Vergi rekabeti, rekabet gücünü artırmak isteyen otoritelerin vergilendirme yetkisine sahip olduğu alanlarda (yerel yönetim, eyalet ve devlet) diğer otoritelere göre mükelleflerin vergi yüklerini azaltarak mobilitesi yüksek olan üretim faktörlerini (işgücü ve sermaye gibi) kendi bölgeleri için cazip hâle getirme çabasıdır.

Erdemsiz mallar toplum için zararlı olarak Kabul edilen mallardır. Alkol bunlardan biri olarak görülebilir. Diğerlerinin ise toplum açısından bir zararı yoktur.