Bağımlılık sistemi: Bu sistemde vergi gelirlerinin büyük bir kısmı merkezî yönetimde toplanmakta yerel yönetimlere sadece küçük bazı yerel vergiler ve harçlar bırakılmaktadır. Bu nedenle yerel hizmetlerin finansmanı için yerel yönetimler merkezî idareden gelecek bağış ve yardımlara veya kendilerine tahsis edilen paylara gereksinim duymaktadır. Böyle bir sistemde mali özerklik zayıf düzeydedir ve yerel yönetimlerin merkezî idarenin müdahalesinden uzak faaliyette bulunmaları oldukça güçtür.

Politik karar alma gücünün merkezî yönetim ile yerel yönetim birimleri arasında bölüşülmesi “siyasal yerinden yönetim” olarak adlandırılmaktadır.

Tam kamusal malların iki temel özelliği bulunmaktadır. Bunlardan birincisi ortak tüketim (veya tüketimde rekabetin olmaması) özelliğidir. Bu özellik, aynı mal/hizmetin birden çok kişi tarafından aynı anda tüketilmesi ve birinin tüketiminin diğerinin tüketimini ve fayda düzeyini hiç etkilememesidir. Deniz feneri tam kamusal mallar klasik örneklerden birisidir. Deniz fenerinin gece ışığından civardaki tüm gemiler aynı anda fayda sağlamaktadır. Bir geminin fayda sağlaması diğerlerinin fayda düzeyleriyle hiçbir ilişkisi yoktur. İkinci özellik ise tam kamusal malların tüketiminden bireylerin dışlanamamasıdır. Bilindiği üzere özel mallardan bireylerin kolaylıkla dışlanması mümkündür. Özel malın fiyatını ödemek istemeyenler, o malın tüketiminden de dışlanmış olmaktadırlar. Ancak tam kamusal mallar bu söz konusu olamamaktadır.

Resim, karşılıksız olarak ya da yerel yönetimlerin hizmetlerinden faydalanma karşılığında ya da bir hakkın elde edilmesinin bedeli olarak tahsil edilebilen kamu gelirleridir.

Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartının 4. maddesinde yerindenlik (subsidarite) ilkesi, kamu sorumluluklarının genellikle ve tercihen vatandaşa en yakın olan makamlar tarafından kullanılması şeklinde tanımlanmıştır. Yerel yönetimler bir yerel topluluğun karşılaştığı sorunları merkezî yönetime kıyasla daha iyi algılayıp çözümleyebilecek konumdadırlar. Mal ve hizmetler halka en yakın yönetim
düzeyi tarafından sunulduğunda halkın istek ve tercihlerine daha uygun hâle getirilebilmektedir.

Fransa’da bölge yönetimi, özellikle merkezî yönetimin ekonomi ve alan planlamalarını daha etkin yapabilmek ve bazı hizmetlerin daha bütüncül biçimde sunulmasını sağlamak amacıyla 1964’te çıkarılan bir kanunla kurulmuştur.

Ademimerkeziyetçilik kamu hizmetlerinin belirli bir bölümünün tek elden değil merkezden ayrı yerlerde veya ayrı kurumlarda üretilmesidir. Doğru cevap B şıkkıdır.

Etkin bir idareler arası sistemin tasarlanabilmesi için, idareler arası mali aktarımlar düzenlenirken bazı ilkeler göz önünde bulundurulmalıdır. İdareler arası mali sistemde aktarımların, dikey ve yatay mali dengenin sağlanması, politikaların ulusal düzeyde uyumlaştırılması ve bölgeler arası dışsallıkların giderilmesi gibi kapsamlı amaçları gerçekleştirmesi gerekmektedir.

Merkezî ve Mahalli idarenin gelir bölüşümünde dört yöntemden söz etmemiz mümkündür:
• Bağımsız Vergileme Yetkisi Sistemi
• Bağımlılık Sistemi

• Ayırma Sistemi
• Vergi Gelirlerinden Pay Verilmesi Sistemi.

Dolayısıyla doğru cevap A'dır.

Harcamaların yönetimler arasında bölüşümünde açıklık, yerindenlik, ölçek ekonomisi ve dışsallık gibi ekonomik faktörlerin göz önünde bulundurulması gerekmektedir.

Konfederasyon, bağımsız kuruluşlar ve kurumlar tarafından, egemenliklerini muhafaza etmek koşuluyla, belirli ortak ve sınırlı konularda kendi çıkarlarını sağlamak amacıyla ve bir anlaşma ile bir araya getirilen topluluklardır.

Yerel yönetimlerin harcama sorumluluklarının saptanması idareler arası mali ilişkilerin ilk aşamasını oluşturmaktadır. Burada hangi hizmetin hangi yönetim düzeyince etkin bir biçimde yerine getirileceğinin saptanması gerekmektedir.

Açıklık harcama sorumluluklarının hesap verilebilirliğini ifade etmektedir. Ölçek ekonomisi, bir üretim veya sunum faaliyetinin ölçeğinin genişletilmesi sonucu birim başına maliyetin azalmasıdır. Subsidarite Hizmetlerin fayda ve maliyetlerinin içselleştirebildiği en küçük coğrafi alanine üzerinde kontrolü olan yönetim düzeyi tarafından sunulması olarak tanımlanır. Mali tevzin, merkez yönetim ve yerel yönetimler arasındaki görevlerin ve kaynakların bölüşülmesine denir.

Yerel yönetimlerin, idari etkinlik faktörü ve yerel hudutlar içerisinde hiç bir sınırlamaya tabi olmaksızın, tamamen kendi taktirlerine bağlı olarak tam bir vergileme yetkisine sahip oldukları sınırsız vergileme yönteminde vergi kaynağının seçiminde olduğu kadar, idaresinde de yerel yönetimler özerktirler.  ABD ve İsviçre'deki uygulamalarına bakıldığında, yerel yönetimlerin vergileme yetkisine merkezi idareler tarafından birtakım objektif kriterler ve sınırlamalar getirildiği görülmekterdir.

Kurumsal düzenlemelerinin tam anlamıyla etkin bir biçimde işleyebilmesi için idareler arası mali sistemin kalitesi kurumların olgunluğu, düzenleyici yasa ve politikaların yapısı ve değişikliklere ayak uydurabilmeleriyle ölçülür.

Yaşlıların toplum yaşamına katılımının yerel yönetimlerce sağlanması şartı bulunmamaktadır. Doğru cevap E şıkkıdır.

İdareler arası mali sistemin içinde; harcamalar, öz gelirler, idareler arası mali aktarımlar ve borçlanma yer almaktadır.

 Metropoliten alan ile ilgili tanımlardan bir diğeri şöyledir: Geniş bir şehir ve onu çevreleyen, idari yönden ayrı olmakla beraber, doğal ve ekonomik bir ayniyet gösteren çok sayıda uydu kentsel topluluklar. Bu toplanma elbette ki fiziki ya da coğrafi anlamda değildir; idari anlamdadır. Bir başka söyleyişle  metropoliten alanda bir çekirdek kent vardır. Bu çekirdek kent adeta bir cazibe merkezîdir. Bunun etrafında yine birçok irili ufaklı kentler vardır. Ancak bu sonuncuların varlığı ve yaşamı aslında cazibe merkezî olan çekirdek kentten kaynaklanmaktadır. Bunun etrafında yine birçok irili ufaklı kentler vardır. Ancak bu sonuncuların varlığı ve yaşamı aslında cazibe merkezî olan çekirdek kentten kaynaklanmaktadır.