Döviz kuru,bankaların rezerv-mevduat oranının bir fonksiyonu değildir

Ekonomi tam istihdama yaklaştıkça toplam arz eğrisi dikleşmekte ve çoğaltanın etkisi azalmaktadır.

Rezerv oranının % 20 olması durumunda bir banka kendisine yatırılan mevduatın %20’sini kasasında tutup kalan %80’ini kredi olarak vermektedir. Bu durumda X bankasının rezerv olarak tutacağı tutar 5.000 x % 20 = 1.000 TL’dir. Kalan tutarı ise kredi olarak verebilmektedir. Bu tutar 5.000 – 1.000 = 4.000 TL’dir. Y bankasına yatırılan bu tutardan Y bankası da %20 oranında rezerv tutacak, kalanı kredi olarak verebilecektir. 4.000 x %20 = 800 TL rezerv olarak tutulacak miktar ise, 4.000 – 800 = 3.200 TL Y bankasının kredi olarak verebileceği tutardır.

Arzulanmayan stok yatırımlarının ülke çapında artması toplam talebin beklenmedik şekilde düşmesinin sonucudur.

(rb–rm) ve (re–rm) terimleri paraya oranla tahviller ve hisse senetlerinden beklenen getirileri göstermektedir; bunlar yükseldikçe paranın nispi beklenen getirisi düşer ve sonuç olarak para talebi de düşer.

Paranın dört geleneksel işlevi vardır;

Para Bir Mübadele Aracıdır.

Para Bir Değer Muhafaza (Saklama) Aracıdır.

Para Hesap Birimi ya da Değer Standardıdır.

Para Ertelenmiş Ödemeler İçin Standart Oluşturur.

Klasik modelde AS, tam istihdam düzeyinde düşey bir hâl alırken AD, miktar teorisinden hareketle belirlenir. AD’deki değişmeler sadece fiyat düzeyini etkiler. Para miktarındaki artış AD’yi sağa kaydırır ve sadece fiyat artar. İstihdam ve çıktı düzeyi değişmez.

Klasik iktisatçılar ekonomide devlet müdahalesine hiç yer vermemekte ve bunu da ekonominin kendiliğinden tam istihdamı sağlayacağı varsayımına dayandırmaktadır. Keynes, bir piyasa ekonomisinin otomatik olarak tam istihdam› sağlayacağı ve enflasyondan koruyacağı düşüncesine güvenmediği için, merkezî hükümetin bu amaçlara ulaşmada toplam talep yönetimi biçiminde aktif politikalar izlemek zorunda olduğunu iddia etmiştir. Keynesyen teori, 1960’lara kadar genel kabul görmüş ancak Keynesyen düşünce 1970’lerde etkisini kaybetmeye başladı. Çünkü bu dönemin bir özelliği olan stagflasyonu (işsizlik ve enflasyonun birlikte varoluşlarını) açıklamada yetersiz görüldüler. Keynes’e göre ekonomide tam istihdamı sağlamak için devlet müdahalesi kaçınılmazdır.

İşsizlik Oranı=İşsiz Sayısı/Sivil İşgücü x 100dir.

Farksızlık eğrileri azalan marjinal ikame oranını yansıtacak şekilde orijine göre dışbükey eğrilerdir.