Bir hukuki işlemde irade açıklamasında bulunan tarafın yaptığı açıklamanın yeterince açık olmaması, kuşkuya yol açması
durumunda, bu açıklamadan orta zekâlı, makul ve dürüst bir kimsenin ne anlayabileceği araştırılarak belirleme yapılması güven ilkesinin bir sonucudur.

Tarihsel yorum yönteminde, kanun koyucunun iradesinin araştırılması esastır. Bu yapılırken, kanunun hazırlık çalışmalarına, komisyon ve Meclisteki konuşmalara, tartışmalara ve kanunun gerekçesine bakmak ve bunlardan yararlanmak gerekmektedir. 

E şıkkı doğrudur. Bir tüzel kişinin kanunda belirtilen hallerde, başka bir işleme gerek kalmaksızın, kanun gereği kendiliğinden sona ermesine dağılma (infisah) denir.

Kötüye kullanılan hakkın kullanımını yasaklama hakkın kötüye kullanılması halinde açılacak davalardan biri değildir. 

Doğru yanıt mahkeme içtihatlarıdır

B şıkkı doğrudur. Fiilî karineler, belirli bir olaydan belirli olmayan
bir olay için hâkim tarafından çıkarılan sonuçtur. Örneğin, elinde içki şişesi bulunan ve sendeleyerek yürüyen kişinin sarhoş olduğu yönünde fiilî bir karine vardır.

Takma ad, ticaret unvanı, lakap ve işletme adının bireyleri diğer bireylerden ayıran, tanıtım aracı olması nedeniyle geniş anlamda ad kavramı içerisinde yer almaktadır. Ancak akademik unvan genel anlamda ad kavramı içerisinde yer almaz.

Yardımcı kaynaklardan söz edilir.

TMK. m. 6’da bu genel kuralı takiben ispat yükünün
bazı istisnalarının olduğuna işaret edilmiştir.
Bu istisnalar şu şekilde sıralanabilir:
1. Olağan durumun aksinin ispatı, bunu iddia
eden tarafa düşer. Örneğin olağan olan
onsekiz yaşını tamamlamış bir kişinin tam
fiil ehliyetinin olmasıdır. Bu nedenle eğer
söz konusu kişi bir hukuki işlem yaparsa fiil
ehliyetinin var olduğu kabul edilecek, aksini
iddia eden bu iddiasını ispat etmek zorunda
kalacaktır.
2. Herkesçe bilinen vakıaların da ispatına gerek
yoktur. Bunun aksini iddia eden ispatla yükümlüdür.

3. İspat yükünün özel olarak bir kanun hükmü
ile belirlendiği hallerde, ispat yükü bu
özel kanun hükmünde yazılı kimseye düşer.
Örneğin, Borçlar Kanunu hükümleri gereği
haksız fiilde zararı ispat etmek davacıya düşer.
4. Kanun, bazı karineler koyarak o karineye
dayanan tarafı ispat yükünden kurtarmıştır.
Karine, belirli bir olaydan ya da varlığı bilinen
bir olgudan, belirli olmayan bir olay ya
da varlığı bilinmeyen bir olgunun çıkarılması
anlamına gelir. Karineler, fiilî ve kanunî
karineler olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.

Bir kimsenin belli bir işi yaparken gerçek ismini gizlemek amacıyla kullandığı isme takma ad denir

Kanunî karineler, belli bir olaydan, belli olmayan bir olay için kanun tarafından çıkarılan sonuçlardır.

Evlenmeye bağlı olarak eşlerden birinin diğer eşin hısımları ile aynı dereceden oluşturduğu hısımlık türü kayın hısımlığıdır. Örneğin bir eşin annesi diğer eşin kayın annesidir

Amacının kanuna veya ahlaka aykırı hale gelmesi derneğin mahkeme kararıyla sona ermesi sebeplerindendir