Eşlerden birinin vefatı, evliliği kendiliğinden bitiren doğal sebeplerin en başında gelir. A ve B çeldiricilerindeki olaylar evliliği tek başına bitiren nedenlerden değildir. C ve E şıklarında ise bu hallerin mahkemede ispatı gerekir. Doğru yanıt bu sebeple 'D' şıkkıdır. 

B şıkkı doğrudur. Medeni Kanunda düzenlenen 4 farklı mal rejimi vardır. Bunlar: a) Edinilmiş mallara katılma b) Mal ayrılığı c) Paylaşmalı mal ayrılığı d) Mal ortaklığı

Medeni Kanun'a göre yasal mal rejimi edinilmiş mallara katılma rejimidir. 

Mirasçıların mirasçılık sıfatlarını ispata yarayan ve bu sıfatla tereke mal ve hakları üzerinde tasarrufta bulunmasına hizmet eden resmi belgeye eski adıyla “veraset ilamı”, “veraset vesikası”, “veraset senedi” veya yeni adıyla “mirasçılık belgesi” denir.

Böyle bir hak sağlamaz. Cevap E.

Aile hukuku, kişilerin aile çevresindeki ilişkilerini düzenleyen medeni hukuk dalıdır.

Evliliğin mutlak butlanına yol açan sebepler şunlardır: a) Mevcut evlilik b) Ayırt
etme gücünün kesin kaybı c) Akıl hastalığı d) Yasak derecede hısımlık

Medeni Kanunumuzun 148-150. maddesine göre aşağıdaki durumlarda eşlerden biri nisbi butlana dayanarak evlenmenin sona erdirilmesini hâkimden isteyebilir:
a) Evlenme sırasında geçici bir sebeple ayırt etme gücünden yoksun olan eş, evlenmenin iptalini dava edebilir.

mevzuatımız aynı cinsiyetten insanların evliliklerini yokluk yaptırımına tabi tutmuştur

Kural olarak her eş ister üçüncü kişilerle ister
diğer eş ile her tür hukuki işlemi gerçekleştirebilir. Ancak eşler arasında gerçekleştirilecek hukuki
işlemler dolayısıyla ortaya çıkan alacaklar bakımından zamanaşımı işlemez. Buna karşılık eşler birbirlerine karşı zorla yerine getirme (cebri icra) yoluna
başvurabilirler.

Geçerli bir evliliğin kurulabilmesi için kanunda öngörülen evlenme engellerinin bulunmaması gerekir. Evlenme engellerinin bir kısmı “kesin evlenme engelleri”, bir kısmı ise “kesin olmayan evlenme engelleri” niteliğini taşır.

a) Kesin evlenme engelleri

- Yakın hısımlık

- Mevcut evlilik

- Akıl hastalığı

Bir kişi ölümüne kesin gözle bakılan bir durumda ortadan kaybolur ve cesedi de bulunamazsa, o yerin en büyük mülkî amirinin emriyle kütüğe ölüm kaydı işlenir. Buna ölüm karinesi denir. Ölüm karinesinden yararlanabilmek için hâkim kararı gerekli değildir.

Yalnızca saklı paylı mirasçılar tenkis davası açabilir.

578. madde hükmüne göre aşağıdaki kimseler, mirasçı olamayacakları gibi; ölüme bağlı tasarrufla herhangi bir hak da edinemezler: a) Mirasbırakanı kasten ve hukuka aykırı olarak öldüren veya öldürmeye teşebbüs edenler, b) Mirasbırakanı kasten ve hukuka aykırı olarak sürekli şekilde ölüme bağlı tasarruf yapamayacak duruma getirenler, c) Mirasbırakanın ölüme bağlı bir tasarruf yapmasını veya böyle bir tasarruftan dönmesini aldatma, zorlama veya korkutma yoluyla sağlayanlar ve engelleyenler, d) Mirasbırakanın artık yeniden yapamayacağı bir durumda ve zamanda ölüme bağlı bir tasarrufu kasten ve hukuka aykırı olarak ortadan kaldıranlar veya bozanlar.

herhangi bir mahkeme kararı veya mirasbırakanın işlemine gerek kalmaksızın kişinin mirasçılık ehliyeti mirasbırakandan önce ölmüş gibi ortadan kalkar. Mirastan yoksunluk, yalnız yoksun olanı etkiler. Burada cezaların şahsiliği ilkesi geçerlidir. Mirastan yoksun olanın altsoyu, mirasbırakandan önce ölen kimsenin altsoyu gibi mirasçı olur (TMK. m. 579). Mirastan yoksunluk, mirasbırakanın affıyla ortadan kalkar (TMK. m. 578/II). Mirastan yoksunluk ile mirastan çıkarma karşılaştırıldığında; çıkarmanın mirasbırakanın ölüme bağlı bir tasarrufu ile gerçekleştiği, buna karşılık yoksunluğun Kanunda sayılan sebeplerden birinin varlığı halinde kendiliğinden kişinin mirasçılığını engellediği, af ile mirastan yoksunluğu ortadan kaldırmak mümkün olduğu halde, çıkarmada mirasbırakanın o ölüme bağlı tasarrufu ortadan kaldırmasının veya yeni bir ölüme bağlı tasarruf ile iradesini ortaya koymasının gerektiği belirtilebilir.