Teksif İlkesi: Bu ilkeye göre taraflar iddia ve savunmalarını belirli bir usûl kesiti çinde
ileri sürmek zorundadırlar. Bu usûl kesitinden sonra ileri sürülen iddia ve savunmalar,
kural olarak, mahkemece kabul edilmez. Teksif ilkesi davanın yoğunlaştırılmasını
sağlayarak, usûl ekonomisine (davaların makul süre içinde ve en az masrafla
çözülmesine) katkıda bulunur.

koşulların mevcut olması halinde, mahkeme, müdahale talebinin kabulüne karar
verir. Söz konusu koşulları şöylece sıralamak mümkündür:
• İlk derece mahkemesinde görülmekte olan ve henüz tahkikat aşaması tamamlanmamış bir davanın bulunması,
• Üçüncü kişinin bu davanın tarafları arasında yer almaması,
• Üçüncü kişinin taraf ve dava ehliyetini haiz olması,
• Hukukî yarar.

Tek hakem seçilmesine karar verilmiş ancak taraflar kimin hakem olacağı
konusunda anlaşamamışlarsa, hakem taraflardan birinin talebiyle mahkeme
tarafından seçilir.

Medenî yargı koluna giren bir uyuşmazlığın (davanın), bu yargı kolunda kurulmuş bulunan ilk derece mahkemelerinden hangisi tarafından görüleceğini ifade eden kavrama görev denir

U¨çüncü kişi itiraz yoluna başvuracaksa, süre üçüncü kişinin tedbiri öğrenmesinden hemen sonra işlemeye başlar.

Soybağına ilişkin sonuçlar doğuran davalar hariç,nüfus kayıtlarının düzeltilmesine ilişkin davalarda temyiz edilemez. Soybağına ilişkin sonuçlar doğuran davalar temyiz edilebilir.

Genel olarak, ilk derece mahkemesinde görülen davanın tarafları istinafa başvurabilir. İstinafa başvurmak isteyen tarafın hukukî yararı bulunmalıdır. Hukukî yararın mevcut olup olmadığı, tarafın talep sonucu ile ilk derece mahkemesinin hüküm sonucunun karşılaştırılmasıyla belirlenir.

Hakem veya hakem kurulu kararlarına karşı başvurulabilecek bir hukukî
çare iptal davasıdır. Hakem kararlarına karşı başka bir olağan kanun yoluna, örneğin istinafa veya temyize başvurulması mümkün değildir.

Tahkim sözleşmesi, konusu belirli olmak kaydıyla uyuşmazlığın tamamı
veya bir kısmı için yapılabilir.

Bakacakları dava ve işler belli kişi yahut iş gruplarına göre sınırlandırılmamış bulunan, bilakis, medenî yargı alanına dahil olup bir özel mahkemenin görevine girmeyen bütün uyuşmazlıklara bakmakla görevli kılınan mahkemeler genel mahkeme olarak tanımlanmaktadır. Bunlar, her il merkezi ile bölgelerin coğrafi durumu ve iş yoğunluğu dikkate alınarak belirlenen ilçelerde Hâkimler ve Savcılar Kurulunun olumlu görüşü alınarak kurulan sulh hukuk ve asliye hukuk mahkemeleridir.

İstinaf sebepleri, maddî hukuk kurallarına aykırılık (hukukî sorunun yanlış çözülmesi), usûl kurallarına aykırılık (hatalı veya eksik yargılama yapılması) ve maddî sorun hakkında yanlış sonuca varılması (vakıa tespitlerindeki hatalar) olmak üzere üç gruba ayrılabilir.

Yazılı değil sözlü yargılama.Cevap C dir.

Asıl hukukî ilişkinin tarafı, itiraz dilekçesinde ihtiyatî tedbirin şartlarına, mahkemenin yetkisine ve teminata ilişkin itiraz sebeplerini ileri sürebilir (HMK m. 394, II). Buna karşılık menfaati ihlal edilen üçüncü kişi itiraz ederse, sadece ihtiyatî tedbirin şartlarına ve teminata itiraz edebilir, buna karşılık mahkemenin yetkisine karşı koyamaz (HMK m. 394, III).

Taraflardan herikisi de duruşmaya gelir, ancak, davayı takip etmeyeceklerini bildirirlerse, mahkemece, dosyanın işlemden kaldırılmasına karar verilir
(HMK m. 150, I, c.1, 2. Alt.).

Taraflardan biri davayı kaybettiği takdirde, üçüncü kişiye veya üçüncü kişinin kendisine rücu edeceğini düşünüyorsa, tahkikat sonuçlanıncaya kadar davayı üçüncü kişiye ihbar edebilir. İhbar yazılı olarak yapılır. İhbar üzerine üçüncü kişi davaya fer’i müdahil olarak katılırsa, bunun sonuçları, tamamen fer’i müdahaleye ilişkin hükümlere göre belirlenir. Doğru cevap E şıkkıdır.

Sadece gerçek kişiler hakem seçilebilir. Tüzel kişiler hakem seçilemezler.

Tam ispat, belli bir vakıanın doğruluğu hakkında hâkimde oluşturulması gereken kanaatin kesinlik yahut kesinlik sınırındaki muhtemel görme derecesinde
olmasıdır.

Lehine tedbir kararı verilen tarafın tazminata mahkum edilebilmesi için gerekli şartlar aşağıdaki şekilde özetlenebilir:
• İhtiyatî tedbir haksız olmalıdır. İhtiyatî tedbirin haksız sayılması için;
   -İhtiyatî tedbir talebinde bulunduğu an itibariyle, talepte bulunanın haksız olduğunun anlaşılması,
   -İhtiyatî tedbirin gerekleri süresi içinde yerine getirilmediğinden, tedbirin kendiliğinden kalkması (HMK m. 393, I ve m. 397, I),
   -Ya da tedbirin itiraz üzerine kaldırılmış olması (HMK m. 394) gerekir.
• Haksız ihtiyatî tedbir nedeniyle bir zarar doğurmuş olmalıdır.
• Haksız ihtiyatî tedbir ile ortaya çıkan zarar arasında uygun illiyet (nedensellik) bağı bulunmalıdır.
• Kural olarak tedbir kararı icra edilmiş olmalıdır. Ancak, ihtiyatî tedbir nedeniyle tazminat talep edilebilmesi için, tedbirin uygulanması şart değildir. Zira, tedbir uygulanmasa dahi, aleyhine tedbir kararı verilen taraf veya üçüncü kişi tedbirin uygulanmaması için teminat yatırmışsa (HMK m. 395), yatırdığı bu teminat nedeniyle zarar görmüş olabilir.

Delil tespiti bir geçici hukukî koruma olup, tespit davası ile karıştırılmamalıdır. Tespit davası, uyuşmazlık konusu olan bir hakkın veya hukukî ilişkinin var olup olmadığının tespiti ya da bir belgenin sahte olup olmadığının tespiti amacıyla açılan davadır (HMK m. 106, I). Oysa delil tespiti, hukukî ilişkilerin tespitine değil, uyuşmazlık konusu vakıalara ilişkin delillerin tespitine yarayan bir geçici koruma tedbiridir. Delil tespiti yoluyla her tür delilin tespit edilmesi mümkündür. Henüz dava açılmadan delil tespiti istenebilir. Bu nedenlerle A, B, D ve E seçenekeleri yanlış olup C seçeneği doğrudur. Mahkemeler, noterlerce yapılan tespitleri, ancak bir takdiri delil olarak değerlendirebilir. Noter tarafından aynı konuda daha önce tespit işlemi yapılmış olması, delil tespiti talep edilmesine ve icrasına engel değildir.