Medya Ekonomisi ve İşletmeciliği Ara 1. Deneme Sınavı

Günlük bir gazete, iki bölümden oluşmaktadır. Bunlar, yazı işleri ve ticari bölümdür. Bu iki bölüm hazırlamakla sorumludur. İki bölümden oluşmaktadır. Bunlar, haber bölümü ve yayım bölümüdür. Haber bölümü, uzmanlık bölümlerinden oluşmaktadır. Şehir, devlet, ulusal, spor, ekonomi, hukuk, iş, bilim, seyahat, polis-adliye gibi uzmanlık alanları bulunmaktadır. Yayım bölümü, hangi haberin nerede yayımlanacağı konusunda karar alan bölümdür. Bu bölümde düşünce ve yorum üretilir. Bu bölüm, yazı işleri müdürü tarafından yönetilmektedir.

Ticari bölüm ise, ilan ve reklam, tiraj bölümü, pazarlama bölümü ve matbaa bölümlerinden oluşmaktadır. Ticari bölüm, işletmenin gelir üretmekle görevli tüm bölümlerini kapsamaktadır. Finans müdürü ve genel yayın müdürü tarafından yönetilir.

Sony “Japon”, Vivendi “Fransız”, Bertelsmann “Alman” ve News Corporation ise, “Avustralya” kökenlidir.

İnternet reklamları, internetin doğasına uygun olarak “hedeflenebilir” ve “ölçümlenebilir” olma özellikleriyle geleneksel mecralardan ayrılmaktadır. İnternet kullanıcılarının diğer mecralara oranla oldukça net bir biçimde tanımlanması; reklamverenin, hedef kitleye ulaşmasına ve hedef kitlesini takip etmesine olanak tanımaktadır. Geleneksel araçların ulaştığı kitle genel olarak tahmin edilebilirken; internette demografik, sosyo-kültürel özellikler ve yaşam biçimi bağlamında kitle daha özgül/ayrıntılı tanımlanabilmektedir. Doğru cevap A’dır.

Tekelleşmiş medya örgütlerinin katkıda bulunduğu ideolojik üretimin küreselleşme süreciyle uyumlu ve uluslararası nitelik gösteren unsurları aynı kalmaktadır. Sözü edilen bu unsurlar, ekonomi politik düzeyde medya alanında dört ana eğilimi gündeme getirmiştir:

• Yoğunlaşmalar/Tekelleşmeler,
• Çeşitlendirmeler,
• Küreselleşmeler/Uluslararasılaşmalar,
• Yayıncılık alanında kuralların kaldırılması.

Doğru cevap E’dir.

Oligopol piyasa yapısı, farklılaştırılmış ürünlerin satıldığı, az sayıda firma arasında belli ölçüde rekabetin olduğu bir piyasa yapısıdır. Piyasaya yeni firmaların dahil olmasını sınırlayan katı engeller bulunmaktadır. Oligopol piyasa yapısı, medya firmalarının en fazla faaliyet gösterdikleri piyasa yapısıdır. Dolayısıyla sorunun doğru cevabı C seçeneğidir.

Herbert Schiller, 1960’lı yıllarda ortaya çıkan iletişim endüstrilerinin yoğunlaşması
eğilimini, gelişmiş ülkeler için medyanın “özelleşmesi” ve “ticarileşmesi” olarak tanımlamıştır. Öte yandan, Schiller, azgelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için ise bu durumu, “kültür emperyalizmi” kavramıyla açıklamıştır.

Reklamveren, her tür mal, hizmet ve fikirlerin üreticisi, dağıtıcısı, satıcısı olan örgütlerdir. Doğru yanıt B şıkkıdır.

Bununla birlikte, Cees Hamelink tarafından vurgulanan 1990’lı yıllardaki dünya kitle iletişiminin işleyişine yönelik gelişmeler ise şunlardır (Aktaran Adaklı, 2006):

1. Dijitalleşme,
2. Konsolidasyon,
3. Kuralların kaldırılması (deregülasyon),
4. Küreselleşme.

Regülasyon, yani düzenleme Hamelink tarafından, 1990'lı yılların dünya kitle iletişimi için vurguladığı bir kavram değildir.

Televizyonda en yaygın zamansal ayrım, “prime time” (ana yayın kuşağı) ve “off prime time” kavramlarıyla tanımlanmaktadır. Kanallar tarafından ağırlıklı olarak televizyonun en çok izlendiği saatler (prime time-ana yayın kuşağı) “19.00-23.59” olarak tanımlanmaktadır.

Ticari bölüm ise, ilan ve reklam, tiraj bölümü, pazarlama bölümü ve matbaa bölümlerinden oluşmaktadır. Ticari bölüm, işletmenin gelir üretmekle görevli tüm bölümlerini kapsamaktadır. Finans müdürü ve genel yayın müdürü tarafından yönetilir.

İlan ve reklam bölümü, reklam bölümü tarafından yönetilmektedir. İşletmenin gelir üreten en önemli bölümüdür. Nitekim, gazeteler, gelirlerinin önemli bir bölümünü reklam gelirlerinden sağlamaktadır.

1950-1990 yılları arasında tek bakış açısıyla yapılan medya ekonomisi çalışmaları daha çok gazete endüstrisi gibi tek bir medya endüstrisine odaklanmıştır. Sorunun cevabı A seçeneğidir.

d

Televizyon reklamı, çizgi üstü reklamlar arasındadır. Doğru cevap D'dir. 

Arz ise, yine belli bir dönemde, farklı fiyatlarda üreticilerin üretmek istedikleri ve satış amacıyla piyasaya sürdükleri mal miktarlarını ifade eder. Bir malın fiyatı arttıkça, arz edilen miktarı artar.