Kitle kuramına "kamu toplumu ve kitle toplumu" karşılaştırması ile katkı sağlayan teorisyen Wright Mills'tir. Doğru cevap C şıkkıdır.

I - III

Doğru cevap E' dir.

Sermaye ile emek gücünün çelişkisinden beslenen tarihsel bir sistem.

Bireysel bağlamda eleştiri, her şeyden önce (ya da eleştiri sözcüğüne yüklenen yermek, kusur bulmak, kötülemek vb. tüm yan anlamlardan önce) bir hak ve özgürlüktür. Kişinin kendisine sunulan şey ne olursa olsun ve hangi kaynak ya da otoriteden gelirse gelsin, o şeyi kendi aklının süzgecinden geçirmeden kabul etmeme hakkı, özgürlüğüdür. Bu özgürlük sadece kişinin kendi dışında olanları değil, kendini de eleştirmesi, eleştirebilmesiyle - ki buna “özeleştiri” diyoruz - bir sorumluluğa; kendisini sürekli sorgulayan, dolayısıyla geliştiren-yetkinleştiren bir bilince giden yolu da açacaktır.

“Düşünüyorum, öyleyse varım” diyerek insanın şüphe duymadan erişebileceği tek bilginin yine akıldan, akılcılıktan kaynaklanan bilgi olduğunu kanıtlayan René Descartes (1596-1650)’dir.

Modernizmin felsefi temelinde pozitivizm olduğu kadar aklın ve akılcılığın putlaştırılmasına karşı çıkan ünlü Alman filozof Nietzsche’dir.

Gramsci’nin geliştirdiği hegemonya, medya ve kültürel çalışmalarda hâkim sınıfın kitleler üzerinde nasıl fark ettirmeden kültürel, sosyal ve ekonomik bir tahakküm kurduğunu ortaya çıkaran merkezi bir kavramdır.

Theodor Adorno

Althusser kapitalist sistemin zamanı gelince kendiliğinden devrimi doğuracağı fikrine karşı çıkar. Çünkü politika ve devletten oluşan üstyapının kapitalizmi destekleyici ve koruyucu bir işlevi vardır. Bu yapıda devlet ve politik sistem, yönetici sınıfların işçi sınıfı üzerinde egemenlik kurmasını sağlar. Üst yapı, işçi sınıfının şikayetlerini ortadan kaldırır ve onları, konumlarından memnun, emeklerini sermayenin çıkarları doğrultusunda sunmaya hazır bireyler olmaya ikna eder.

Modern sözcüğü genel olarak bir eskiden kopuşu, köklü (radikal) bir değişimle birlikte eskiden yeniye geçişi ve güncelliği dile getirir.

Habermas’a göre 17. ve 18. yüzyılda Avrupa’da kafelerde bir araya gelen erkek, soylu ve entelektüel topluluk, birbirleriyle temel konuları tartışır ve görüşlerini diğerleriyle paylaşabilirdi.

18. yüzyılda Paris ve Londra, sanayi devrimi
sonrası modernleşen dünyanın en önemli iki metropolü
görünümündedir.

Metin analizlerine önemli bir açılım getiren Hall’ın “Encoding-Decoding” (Kodlama-kod açımı) isimli makalesi (1973) bir metnin farklı biçimlerde okunabilme olanağına dikkati çekerek okurun her zaman egemen değerleri meşrulaştıran metnin “yeğlediği” okumayı yapmadığını ileri sürer.

Bu makale merkezin birçok araştırmasını televizyona yöneltmiş ve “aktif izleyici” teorisinin oluşmasına kaynaklık etmiştir. Etkin izleyici teorisi, iletişim sürecinde izleyicilerin kendi kararlarına ve gerçeklerine medya metinlerinden ulaşmaya muktedir olduklarını ve metni sadece öngörülen şekilde değil, birçok anlama olanak veren farklı biçimlerle okuyabileceklerine vurgu yapar.

XIX. Yüzyıl ise Aydınlanma Felsefesinin yaşama geçirilmesiyle birlikte bilim, teknoloji ve endüstri alanında baş döndürücü gelişmelerin yaşandığı bir yüzyıl olarak karşımıza çıkar.

Marksist, seçkinci ve akademik bir oluşum olan Scrunity hareketinin ana temasını “organik topluma duyulan özlem” oluşturmaktadır. Scrunity, üç ayda bir çıkan bir edebiyat/eleştiri dergisidir ve bu yayında yer alan yazarlar kültüre ana hatlarıyla aynı pencereden bakmaktadırlar.

Hegemonya

Çağdaş Kültürel Araştırmalar Merkezi 1964'te kurulmuştur. Doğru cevap D'dir.