Müzecilik ve Sergileme Final 8. Deneme Sınavı

Dolayısıyla müze türlerinin doğru algılanabilmesi için müze ve müzeciliğe ilişkin
olarak daha önceki ünitelerde görmüş olduğunuz birtakım süreçlere değinmek
yerinde olacaktır. Bilindiği gibi müzeciliğin kurumsallaşması Avrupa’da 15.-18.
yüzyıllarda “koleksiyonculuk” ile birlikte gelişmiştir. Koleksiyon merakı 15. yüzyılda küçük antik objeler üzerinde, 16. yüzyıla doğru sanatsal mimari parçalara
ve heykeller üzerine yoğunlaşmaktadır

Stüdyoların ardından, modern sergileme gereksinimlerini dikkate alan modelleriyle galeriler, modern müzeye bir adım daha yaklaşır.

Nadide nesnelerin ve eserlerin sergileme mekânları olarak önceleri tapınak, saray ve daha sonra villaların kullanılması, bunlardan yola çıkarak Fransız ÉtienneLouis Boullé (1728-1799) ve Jean-Nicolas-Louis Durand (1760-1834)’ın yaptığı tasarımlar klasik müze mimarisi anlayışını başlatmıştır.

Müzelerde uygulayabilen tutundurma karması elemanları şunlardır:

• Kurum kimliği,
• Kişisel satı,
• Basılı yayınlar,
• Satış geliştirme,
• Reklâm,
• Hakla ilişkiler,
• Doğrudan pazarlama,
• Kulaktan kulağa iletişim.

Doğru yanıt D'dir.

Genellikle sanat ve kültür alanlarında düzenlenen, iki yılda bir gerçekleştirilen etkinliklere bienal denir.

Rönesans döneminde deniz kabukları, değerli taşlar, bitkiler, yumurtalar, hayvan fosilleri, mumyalanmış organlar gibi doğadan ürünlerin yer aldığı kabinelere naturalia denir.

Müze tanımı değerlendirildiğinde, kurumun toplum yararına ve sürekliliği olmasının en başta kabul edilen bir olgu olduğu anlaşılır. Bu tanımda toplama, araştırma, koruma, sergileme ve eğitim temel görevler olarak belirtilir.

1. Ziyaretçilerin müzeye kolay ulaşım koşulları ve varışı,
2. Müzenin kolaylıkla tanınabilmesi için iyi bir işaretle gösterilmesi, girişteki müze elemanlarının zeki, etkili ve nazik olmaları,
3. Müzeye girmek için ücret alınıp alınmadığının, bilet alınıyorsa nereden alınacağı ve bilet satış yerinin iyi tasarlanması,
4. Müzenin ziyaretçilerin çoğu için uygun olan saatlerde açık olması,
5. Ziyaretçilerin eşyalarını (manto, çanta, şemsiye vb.) bırakabilecekleri güvenli bir vestiyer olması,
6. Müze girişinin ziyaretçinin ruh hâlini olumlu etkilemesi,
7. Ziyaretçinin müzedeki sergiye girmeden önce müzede nelerin olduğu, bunları nerede bulundukları, sergilerin kısaca tanımları ve müzenin planını içeren bir broşür ile bilgilendirilmeleri

8. Ziyaret deneyiminin en önemli unsuru olan müze elemanlarının etkinliği, yardımseverliği,
9. Belirli bir sıra ve düzen içinde tasarlanan sergiler için oklar ve numaralı paneller kullanılması,
10. Ziyaretçinin dikkatini ve ilgisini ayakta tutmak için müze zemininin, ışık düzeylerinin, tavan yüksekliğinin vb. değişiklik sergilemesi 
11. Eğer varsa müzenin yeme ve içme alanının kalitesi, görünüşü, konforu ve hizmeti, 
12. Ziyaretçilerin ihtiyaçlarına uygun ve temiz tuvaletler,
13. Yaşlı, engelli, bebekli anneler ve küçük çocuklar için kolaylıklar,
14. Ziyaretçilerin birçoğu müzelerde bir hatıra ile ayrılmak ister. Müze koleksiyonlarını gösteren bir kitap, bir poster, müzenin adının yazdığı bir tişört, kupa, kalem vb. ürünlerin satıldığı bir müze mağazasının olması.

Müze eğitiminde 20. yüzyıl sonlarında anlayış değişikliği yaşanmıştır. Müzeler
nesne ve koleksiyon merkezli içedönük müzecilik anlayışından izleyici merkezli ve
dışadönük anlayışa yönelerek, insanın bulunduğu anı, geçmişi ve geleceğini açıklamayı, yorumlamayı, toplumsal değişimleri desteklemeyi, toplumun eğlenerek zamanını verimli bir biçimde değerlendirmesini ve eğitimini amaçlamaya başlamışlardır.

1793’te yeniden düzenlenerek ilk halk müzesi olarak açılan Louvre Müzesi, milliyetçilik fikrini yaymak için, toplu halk eğitimi aracı olarak görülmüştür. Müzede, etiketlenmiş sergiler hazırlanması, galeri turları yapılması, doğrudan halkın anlayabileceği ucuz kataloglar üretilmesi ve bu katalogların çeşitli dillere çevrilmesi müzenin halka ulaşma çabaları olarak değelendirilmektedir. Louvre Müzesi, Fransa ve Avrupa’daki diğer müzeleri de etkilemiş, onlar da kendilerine Louvre’u örnek alarak, müzeyi halkın her kesimine açarak toplumsallaştırmayı amaçlamışlardır. 1819’da İspanya’da Prado Müzesi, 1824’te İngiltere’de Ulusal Galeri/National Gallery, 1830’da Berlin’de Prusya Devlet Galerisi/Prussian State Gallery gibi pek çok halk müzesi Louvre’un etkisiyle açılmıştır.

14 Ekim 1980 tarihinde İstanbul’da kurulan Sadberk Hanım Müzesi ülkemizde kurulan ilk özel müzedir.

Müze pazarında çok sayıda potansiyel hedef grup vardır. Ancak farklı davranış ve yaklaşım gerektiren gruplardan bazıları şunlardır:
• Büyük ilgi duyanlar (özel bir konuya ilişkin)
• Grup gezilerine katılan kulüpler,
• İleri düzeyde eğitim almakta olan kişiler
• Öğretmenler ve sınıflar,
• Boş zamanlarını değerlendirmekte olan aile grupları

Doğru yanıt E'dir.

Kitle İletişimi

Uzaktan Öğrenme Yoluyla Eğitim

• Sergilemeler
• Sergiler
• Yayınlar
• Videolar
• Öğretmen Paketleri
• Ödünç Hizmetleri
• Gezici Müze

Doğru yanıt D'dir.

Müze 17. ve 18. yüzyılda Avrupa’da toplanan koleksiyonların, saraylarda ve
konaklarda, sosyal itibar sembolü, soyluluk geleneğinin bir parçası ve bir iktidar
göstergesi olarak aynı zevk, bilgi düzeyi ve sosyal statüde bulunan soylu sınıfına
ve din adamlarına sunulması ile bir kurum olarak yapılanmaya başlamıştır. Bu
dönemde kitap, ansiklopedi vb. gibi bilgi kaynakları henüz sınırlı sayıda olduğundan ve herkesin erişimine açık olmadığından, antika ve sanat nesneleri yanında
doğadan bitki ve hayvan, jeolojik yapı vb. türden zenginliklerin toplandığı koleksiyonlar, aristokratik ve hiyerarşik toplum üyelerinin ülkelerini ve dünyayı tanıyabilmeleri, bilgilerini ilerletebilmeleri için bir eğitim işlevi görmüşlerdir.

Bugün dünya müzelerinin başlıca amacı, hızla değişen dünyaya insanların kendilerini sürekli geliştirerek adapte edebilmelerini sağlayabilmek için birer araştırma merkezi, birer forum alanı olmaktır. Bu nedenle müzeler nesnelerin toplandığı, saklandığı, korunduğu ve sergilendiği nesne odaklı içe dönük merkezler olmaktan çıkarak bireylerin farklılık gösteren özelliklerinin, eğilimlerinin, ihtiyaçlarının ele alındığı ve tüm müze kurgusunun, tasarımının bu yönde biçimlendiği birey odaklı dışa dönük merkezler hâline gelmiştir (Nalçakan 2005: 24-25).

Müzeler için tutundurma en basit anlamıyla halkla iletişimde bulunmaktır. 

Bazı müzelerde ise ek bina yapımında eski mimari yorumlanarak tasarım gerçekleştirilmiştir. Örneğin, postmodern anlayışın en başarılı örneklerden biri, İngiliz mimar James Stirling’in Almanya Stuttgart’da yaptığı Neue Staatsgalerie’dir. Eski binanın kubbeleri yeni binada negatif mekânlar olarak yorumlanmış, eski ve yeni bölümler birbirini tamamlamıştır. 1977-1984 tarihleri arasında yapılmış ek kısmın camlı girişi eski binanın dışa kapalı duran giriş mekânına ters düşse de aslında bu durum son yıllarda saydam girişlerin kamu binalarında yaygınlaşması ile ilişkidir.

Kişiler arası İletişim

Yüz yüze Öğrenme Yoluyla Eğitim

• Handling / Hands on
• Çizme
• Yapma
• Konuşma
• Drama
• Konferans
• Atölye Çalışmaları

Doğru yanıt C'dir.

Müze koleksiyonlarının belirli bir kurgu ve mantık içinde, temsil
ettikleri zaman dilimini ya da temayı en açık ve net tarzda anlatabilecek şekilde
düzenlenmesi işine Sergileme denir.

Müzeye girmek için ücret alınıp alınmadığının, bilet alınıyorsa nereden alınacağı ve bilet satış yerinin iyi tasarlanması, müzede ziyaret deneyimini oluşturan faktörlerin listesi arasında yer başlığında yer alır.