D şıkkındaki bilgi bileşik bilgiye örnektir. Fakat A,B,C ve E şıklarında verilenler bileşik olmayan bilgiye örnektir.

Ockham hiçbir zaman ilahiyat alanında magister unvanını alamadı. Bunda, üniversitenin rektörü olan ve Ockham’ı sapkınlıkla suçlayan John Lutterel’in de etkisinin olduğu söylenmektedir.

Thomas Aquinas, Aristoteles’in Metafizik’teki “varlık bakımından en büyük olan ve hakikat bakımından en büyük olan, her varolanın ve her hakikatin nedenidir” şeklindeki açıklaması ile destekler. Thomas Aquinas’a göre, örneğin, sıcaklık bakımından en büyük olan (şey) bütün sıcaklığın nedenidir. Demek ki, Varlık ile Hakikat arasında varoluşu anlamak bakımından derin bir ilişki bulunmaktadır. Bu ilişki, Varlık ile Hakikat özdeşliğine kadar gider.

Nicolaus Cusanus 1401 yılında dünyaya geldi. Bazıları onu ortaçağın son filozofu olarak tanırken bazıları da adcılık ile Yeniplatonculuğu o güne kadar denenmemiş bir tarzda birbirine bağlayan, kaynaştıran bir dahi olarak kabul etmektedir. Doğru cevap B'dir.

Ockham’a göre terimler üç farklı biçimde olabilirler. 1) Zihinsel; 2) Sözlü; 3) Yazı
lı (Maurer, 1982: 277).

“İnsan koşuyor” ifadesinde “insan” terimi belli bir bireysel insanın yerine durmaktadır ve bu da bir kişisel suppositio (suppositio personalis) örneğidir.

Boethius Dacus, bazılarına göre, çağını aşan tarzda adcı (nominalist) bir anlayışa
sahiptir. Ona göre varolmayan şeyler hakkında doğru önermeler kurmak olanaksızdır. Bu yaklaşım, dünyanın ezeli-ebediliği sorununu ele alan Boethius Dacus’un hareket sahasını bütünüyle belirlemektedir. İlahiyatçıların dünyanın yaratılışı hakkında dile getirdikleri düşünce, dünyanın ilahi irade tarafından ve yoktan var edildiği şeklindedir.

Rogerus Baco’ya göre dünya üzerinde bilinmesi gereken en temel bilim, diğer tüm bilimler için hem kapı, hem de kilit görevi gören matematiktir. Matematik, tarihin başlangıcında, yüksek erdeme sahip olan insanlar tarafından keşfedilmiştir. Matematiği bilmeyen insanların dili de düzgün şekilde bilmelerine imkan yoktur.

Albertus Magnus’un felsefesindeki en keskin ayrımlardan biri felsefe ile ilahiyat
arasında yaptığı ayrımdır. Albertus Magnus’un bu ayrım sayesinde gerçekleştirdiği şey, yaklaşık olarak altı yüz yıl boyunca süregelen felsefenin ilahiyatın hizmetçisi olduğu yönündeki anlayışı düzeltmek olmuştur. 

A,B,C,D şıklarında Cusanus'un insan-mikrokosmos anlayışına dair ifadelere yer verilmişken, E şıkkında verilen ifade Ockham'ın Tanrı ve varlık anlayışı ile ilgilidir.

Bonaventura De Reductione Artium ad Theologiam başlığını taşıyan yapıtında,
özellikle Robertus Grossetesta ve Rogerus Baco’nun etkisi altında geliştirdiği ışık
teorisini sergilemektedir. Ona göre ışık dört değişik biçimde anlaşılmalıdır. Buna
göre, mekanik yetinin ışığı olan “dışsal ışık” sanat ve zanaatları aydınlatır. Buna
mekanik yeti denmektedir; zira sanat ve zanaatlar insanın dışındadırlar ve cisim ya
da cisimlere gereksinim duymaktadırlar. ikinci türden ışık aşağı ışık türüdür; duyu
algısını harekete geçirir ve doğal formlarla ilgilidir. Üçüncü ışık türü ise içsel ışıktır ve zihinsel hakikatleri aydınlatır. Dördüncü ve sonuncu ışık ise daha yüksek ışıktır ve hakikatleri saklama görevi vardır. insan aklının, hakikatleri keşfetmek, dolayısıyla zihinsel bilgiyi elde etmek için bu ışığa gereksinimi vardır (De Reductione Artium ad Theologiam, I-2).

Thomas Aquinas’a göre, bireysel insanın iyi bir hayat sürmesi için iki koşul bulunmaktadır. Birincisi ve en önemlisi erdeme uygun davranmaktır; zira erdem bir insanın iyi yaşamasını sağlamaktadır. İkincisi ise erdemli bir eylem için gerekli olan maddi ihtiyaçların sağlanmasıdır. İnsan, doğa tarafından birliği sağlanmış bir yapıdır. Bununla birlikte toplumun birliği çok daha önemlidir. Thomas Aquinas’a göre birliği sağlanmış olan toplum huzur içinde demektir. Bu huzuru yöneticinin çabaları gerçekleştirmektedir. Bir toplumun iyi bir hayat sürmesi için üç gereksinimi vardır: 1. Toplum huzur içinde birleşmelidir. 2. Bu şekilde birlik sergileyen toplum iyi eyleme doğru yönlendirilmelidir. 3. Yönetici, erdemli bir hayat sürmek için gereken her şeyin sağlandığından emin olmalıdır.

Anselmus, Canterbury başpiskoposu olduğu dönemde kaleme aldığı eserlerinden bazıları şunlardır: Tanrı Niçin İnsan Oldu? (Cur Deus Homo?), De Processione Spiritus Sanctus, De Sacramentis Ecclesiae ve Epistola de Incarnatione Verbi. Doğru cevap C'dir.

Ortaçağ onu, Aristoteles’in en iyi yorumcusu olarak kabul etmiş ve kendisine “Commentator” yani Yorumcu unvanını layık görmüştür. İbn Rüşd’ün bu etkisi elbette tesadüfi değildir.