Birinci Balkan Savaşı Londra Antlaşması ile sona ermiştir.

Bloklardan uzak durup tarafsızlığı benimsemek; iç ve dış politikayı birlikte yürütmek; savaştan uzak, diplomasi ve savunma eksenli politika yürütmek ve devletler arası rekabetlerden istifade etmek II. Abdülhamid'in benimsediği dış politika prensipleridir. Doğru cevap D'dir.

1798 yılında Napolyon’un Osmanlı Devleti’nin en önemli topraklarından biri olan Mısır ve ardından Suriye’yi işgal girişimi yani A seçeneğidir.

Bu gizli anlaşmaların ilki İstanbul Anlaşması olarak bilinmektedir. Çünkü bu anlaşma İngiltere, Fransa ve Rusya arasında İstanbul’un kimin olacağı konusundadır. 12 Mart 1915’te İngiltere, 10 Nisan 1915’te de Fransa İstanbul ve Boğazların Rusya’ya verilmesini kabul ettiklerini bildirmişlerdir. Bu noktada şu soru akla geliyor, neden İngiltere ve Fransa hem de Çanakkale Boğazını geçmek için savaşırlarken İstanbul’u Ruslara bırakmaya razı olmuşlardır? Çünkü İngiltere ve Fransa’nın İstanbul’a yerleşmesinden daha fazla zarar göreceğini düşünen Almanya, Rusya ile Boğazlar konusunda görüşmeler yaptığı öğrenilmiştir. Almanya bu görüşmeleri yaparken de Osmanlı Devletinin müttefikidir.

28 Şubat 1877 tarihinde Osmanlı Devleti ile Sırbistan arasında imzalanan barış protokolüne göre,  Sırbistan’ın savaştan önceki statüsü korunuyordu. Ancak prenslik eski kale ve istihkâmlarına ilave olarak yenilerini yapmamayı, bölgedeki çetelerin faaliyetlerine göz yummamayı kabul etti. Belgrad kalesinde eskiden olduğu gibi Sırp bayrağı ile birlikte Osmanlı bayrağı asılacaktı; Sırbistan’daki Ermeni, Katolik ve Yahudilerin serbest ibadet hakkı ile birlikte diğer hakları da korunacaktı. Her iki tarafın savaş suçlularına genel bir af ilan edilecek ve esirler de serbest bırakılacaktı.

Tümamiral Souchon

Osmanlı Amerikan ilişkileri, Amerika’nın Akdeniz politikaları çerçevesinde gelişti. Onsekizinci yüzyılın son çeyreğinden itibaren Amerika, Osmanlı devleti ile ilgilenmeye ve 1782 den itibaren ticaret gemileri de İngiliz bandırasıyla Osmanlı limanlarına mal getirmeye başladı.

Murad Beyin Mısır'a kaçtıktan sonra çıkarmaya başladığı gazete Mizan gazetesidir.

II. Abdülhamid Osmanlı-Rus Savaşı’nın akabinde parlamentoyu tatil ederek mutlak monarşiye ve muhafazakâr iç politikalara geri döndü. Hükümet ve bürokrasi üzerinde mutlak hakimiyet kurarak, bu yolla dış politikayı da bizzat kendisi ele aldı. Hükümetin iç ve dış işlerine dair bütün uygulamalarına en ince teferruatlarına kadar karıştı ve yönlendirdi. Her ne kadar yönetimde mutlakiyeti esas aldı ise de her konuda danışmanlarından raporlar istedi.

O, aynı zamanda merkeziyetçi bir padişah idi. Ayrıca, reform taleplerini daima şüphe ile karşıladı. Taşra vilayetlerinde, yöneticilerini sıkı takip etti. Menfaatleri gereği merkezden bağımsız hareket etmek isteyen ve dış müdahaleye sebep olabilecek kimi taşra eşrafını, kabile/aşiret liderlerini genellikle gayr-i resmi bazen de resmi olarak idari işlerin içine alıp muhalefetlerini önledi. Halkın üzerinde nüfuzu olan şeyh ve dini liderleri yakınında bulundurdu.

Osmanlı hâkimiyetinde ve hem de İngilizler başta olmak üzere başka güçlerin hâkimiyetindeki Müslümanların milliyetçi duygular yerine, dinî duyguları harekete geçirilmesi amaçlandı. Başka bir ifade ile 19. Yüzyılda her tarafta etkili olmaya başlayan “milliyetçilik fikirleri” karşısında, adeta bir “dinî milliyetçilik” düşüncesi ile karşı konulacaktı.

Berlin Kongresi, 13 Haziran 1878’de Almanya Başbakanı Prens Bismarck’ın başkanlığında toplandı ve tam bir ay sürdü. Kongrede Osmanlı Devleti’ni Berlin Sefiri Sadullah Bey, Müşir Mehmed Ali Paşa ve Nâfia Nâzırı Kara Todori Paşa temsil etmiştir. Almanya’yı Prens Bismarck, Von Bülow ve Prens Hohenlohe; Avusturya Macaristan’ı Kont Andreassy, Kont Karoly ve Baron Haymerle; İngiltere’yi Lord Beaconsfield, Lord Salisbury ve Lord Odo Ruselli; İtalya’yı Kont Corti, Kont de Laumag; Fransa’yı Waddington, Kont de Saint-Vallier, F. Desprez ve Rusya’yı ise Prens Gorçakof, Kont Şuvalov ve Baron d’Ubril temsil etmekteydi.

Sarıkamışta 3. Ordu 60000 askerini kaybetmiş, boşluktan yararlanan Ermeniler isyanlar çıkartarak bu durumdan yararlanmaya çalışmış ve sonucunda Techir kanunu yürürlüğe girerek  isyan, casusluk ve hıyanet içinde bulunanlarlar farklı yerlere sevk edilmiştir. Rusya'da çıkan Bolşevik devriminden sonra imzalanan Brest Litvosk anlaşması ile Doğu Anadolu'da kaybedilen topraklar Osmanlı Devletine iade olunmuştur. Doğru cevap Kafkasya Cephesidir. 

İngilizlere karşı İran’da gayrinizamî harp yapılmştır. Özellikle 1918 yılı Ağustos ayında I. Kafkas ordusu Nahçivan, İran Azerbaycan’ı ve Tebriz’e girmiştir. Burada bulunan İngiliz birlikleri ile Kazım Karabekir komutasındaki birlikler savaşmış ve İngilizleri yenmişlerdir. Doğru cevap D'dir. 

Mustafa Kemal ve bir gurup arkadaşı tarafından kurulan "Vatan ve Hürriyet Cemiyeti" Şam'da kurulmuştur.

1887’de Alman Prensi Ferdinand, Bulgaristan Prensliği’nin tacını taktı. Böylece, Bulgaristan devletinin temeli atılmış oldu. Doğru cevap A’dır.

23 Kasım 1914ere savaş açmış ve hangi tarihte bütün Müslümanları kutsal cihada çağırmıştır?

II. Abdülhamid dönemi dış politika prensiplerinden biri devletler arası rekabetlerden istifade etmektir. Doğru cevap E seçeneğidir.

En çok toprak kazanan ülke Bulgaristan olmuştur. Bu durum İkinci Balkan Savaşın'a sebep olmuştur.

İnkilab-i Osmanî adı ile gizli bir hareketin kurucuları  Konyalı Hikmet
Emin, Diyarbekirli ishak Sukûtî, Ohrili ibrahim Edhem, Arapgirli Abdullah
Cevdet ve Bakülü Mehmet Reflit’dir