A ve B seçeneklerindeki inâyet-i Hudâ “Allah’ın yardımı” ile seyf-i dîn “dinin kılıcı” isim tamlamaları aidiyet, nisbet ve özel durumları açıklama işlevindedir. D ve E’deki deryâ-yı rahmet “rahmet deryası” ile tîğ-i zebân “dil kılıcı, kılıç gibi keskin dil” isim tamlamaları izâfet-i teşbihiyye de denilen benzetme tamlaması işlevindedir. Ancak C’deki dıraht-ı gül “gül ağacı” isim tamlamasında tamlayan tamlananın cinsini ve türünü açıklamaktadır.

Eğer isim cansızlara ait ise çoğul yapılırken o ismin sonuna ها getirilir: سنك → سنكها “taşlar”.

Âvîze آويزه  askı, lamba, mum, ışık askısı anlamlarında olup âvîhten  آويختن
asmak mastarından türemiştir. Doğru cevap A'dır.

Farsçada efgen-den افکندن “düşürmek” fiilinin emir veya hâlihazır gövdesi efgen افکن biçimindedir.

A, B, C ve E seçeneklerinde verilenler İnfi´âl Bâbı’nın özelliklerindendir.

terbiyye ve telkin-i şerâ’it-i İslâmiyye olundukdan sonra.....ifadesinden özellikle müslüman olmaları zarureti anlaşılmaktadır.Doğru cevap C'dir.

Metinde geçen "el-Hâsıl" kelimesi metinde "kısacası" anlamında kullanılmıştır. Dolayısıyla B doğru seçenektir.

Ve bu mâcerâların târîhi hicretin sekizyüz altmışikisinde vâkı‘ oldı.

“ ظ” harfinin transkripsiyon (çeviriyazı) alfabesinde karşılığı olarak “ẓ” işareti kullanılır. Dolayısıyla C doğru seçenektir.

p harfidir.

İki sultan birbiriyle karşılaştı

Bakalım şimdi Allah’ın takdiri nasıl tecelli edecek.

Bahaneler olur amma mesele görünmez

Asıl bahane kişiye nefis ve şeytandır.

Cihanda iki bahane göründü:

Biri cehennem, birisi cennet yoludur.

Doğru cevap E'dir.

“Sultân-ı Harameyn (Mekke ve Medine’nin sultânı) babam” hitâbıyla yazılırdı. Şimdi “Hâdim-i Haremeyn (Mekke ve Medine’nin hizmetkârı) kardeşim Mısır Sultanı” diye yazdılar. Doğru cevap D'dir.

A seçeneğindeki اكبر ekber,  kiber (büyüklük) kelimesinin ism-i tafdili olup “en büyük, ulu” anlamındadır. Diğerlerinde böyle bir durum yoktur.

Transkripsiyon (çeviriyazı) sisteminde ض harfi için ya üstü noktalı z (ż) yahut altı noktalı d (ḍ) kullanılır.

Arapça sevk (سوق) evcef bir  kelimedir. Dolayısıyla bu kelimenin mezîdünfîh masdarı elde edilirken vezin ortadaki (و ) harfi (ى)’ ye dönüşerek infiyâl (اِ نْفِياَ لْ) olur. Bu durumda sevk kelimesinin mezîdünfîh masdarı da insiyâk ِاِ نْسِيَا قْ olur.

Sonu آ â ile bitenler fiillerde emir veya hâlihazır gövdesi elde etmek için masdardaki -den دن çıkarıldıktan sonra kalan köklerin son harfi olan آ â harfi de kaldırılır: Firistâ-den = فرستادن göndermek masdarında –den/ دن kalktıktan sonra firistâ / فرستا yerine firist/ فرست şekli gelir. Dolayısıyla B doğru seçenektir.

Metin doğru okunuşu A seçeneğinde olduğu gibi “Anı beyân ider kim Mısır sultânı leşker gönderdi tekrar Şâh-süvâr üzerine.” şeklindedir. Dolayısıyla A doğru seçenektir.

Metindeki altı çizili kısım olan "Hâdim-i Hâremeyn" ile "Mekke ve Medîne’nin hizmetkârı" kastedilmektedir. Dolayısıyla C doğru seçenektir.

Farsçada bir isminin sonunda ٥ harfi olursa çoğul yapıldığında bu harf yerine گ getirilir: خواجه → خواجگان hâce hâcegân = hocalar.