Tanımı verilen terim ünlülenme(vocalization)'dir.

Harflerin karşılığı ô / ö şeklindedir.

Bir dilin eski bir döneminde, farklı bir alfabeyle yazılmış metinleri kullanılmakta olan alfabeye aktarma işlemine çeviriyazı (transkripsiyon), bu uygulamada kullanılan alfabeye ise çeviriyazı alfabesi denmektedir. İki alfabe sisteminin farklı olması yüzünden kullanılacak çeviri alfabesinde birtakım ayrı işaretlere yer verilmesi gerekebilir ve bu olağandır. Ancak asıl önemli olan bu çevirinin dayandığı anlayışların ve amaçların önceden belirlenmesidir. Çeşitli anlayış ve amaçlara göre bu çeviri işlemi de çeşitlenir.

Çeviriyazı sistemiyle A seçeneğindeki kelime servet, B’deki tilâvet, D’deki tasavvur ve E’deki tevâzu olarak yazılır. Ancak C’deki sûret kelimesinde ise “û” işareti kullanılır. 

Kelime eder anlamına gelir.

Sesçil: Dilcilik alanında kullanılan bu terim uluslar arası bir terim olan fonetik
(phonetic) kelimesinin karşılığıdır.

Kelimelerin sonuna sesli ile başlayan bir ek gelince tohum kelimesinde herhangi bir düşme olmaz. Örneğin, tohum+a=tohuma

Arapça’nın kendine özgü yapısına bükümlülük (=tasrîf) denir. Bu özelliği taşıyan diller de bükümlü diller (=tasrîfî diller) olarak anılır.

Bir ünlüden ibaret ya da ünlüyle biten hecelere ‘’Açık hece’’ adı verilir. Bu nedenle oğru cevap B şıkkıdır.

Kapalı hecelerin sonu ünsüzle biter. Yalnızca A seçeneğindeki o-ku-ya-lı kelimesinde hiç kapalı hece yoktur. Diğer her seçenekte en az bir kapalı hece bulunmaktadır.

Gerek Türkçe gerek Farsça eklemeli diller grubundadır. Doğru cevap E'dir.

“” işareti çeviriyazı sisteminde ق harfinin yerine kullanılır. A hariç diğerlerinde ق bulunmaktadır. Oysa A seçeneğindeki مكتوب “mektûb” kelimesinde ك vardır ve bu harf için “k” kullanılır.

باقارم (bakarım) kelimesi hangisi ünlüyle başlayıp ünsüzle sonlanan tek heceli eklerden “-ım” ekini almıştır. Doğru yanıt “A” şıkkıdır.

Dilin kelime gibi tek başına kullanılmayan, yalnızca köklere eklenerek kalıcı anlam değişikliği yapan ve farklı kavramları karşılayan ya da kelimelerin durum, sayı, zaman, kişi gibi kavramlarla ilişkilerini kuran yapı ve çekim birimine ek denilir.

Yabancı dillerden alınan kelimelerde Türkçe’nin düzenli hece yapısına uyan heceler yanında uymayan heceler de bulunmaktadır. Doğru cevap B'dir.

Dilin eski dönemlerinde kullanılmış olan farklı bir yazının ses işaretlerini (harflerini) kullanılmakta olan alfabelerdeki işaretlerle aktarmaya yarayan alfabe. Tarihî dönem metinlerine uygulandığı için, bu tür alfabelere ‘metin çeviriyazısı alfabesi’ denilir. Bunun iki alt türü vardır:
a. Yalnızca harflerin bire bir karşılıklarıyla yapılan çeviri uygulaması,
b. Metnin yazıldığı dönem hakkında çeşitli kaynaklardan elde edilmiş veri ve delillere
dayanan sonuçları yansıtan yorumlanmış çeviri uygulaması.

Çeviriye kaynaklık eden metinde bulunmayan ses birimi işaretleri, olağan şartlarda bulunması gerektiği var sayılan işaretlerle tamamlandığı için bu tür çeviriyazıya ‘olağanlaştırılmış metin çeviriyazısı’ adı verilir.

“nezâhat” kelimesinin Orijinal yazımı: نزاهت / Değiştirilmiş yazımı: نضاحت şeklindedir. Doğru yanıt “E” şıkkıdır.

Osmanlı alfabesinin ünsüz harfleri, içinde bulundukları hecenin ünlüsünü kalın-ince okutmaları yönüyle iki öbekte toplanmıştır. Bunlardan kalın ünsüz harfleri okutanlar ح ha, خ hı, ص sad, ض dad, ط tı, ظ zı, ع ayın, غ gayın, ق , kaf harfleridir. Bu nedenle doğru cevap C şıkkıdır.

Türkçe’nin heceleri için olan altı ana örnek arasında “ünsüz-ünlü-ünlü” yoktur. Doğru yanıt “D” şıkkıdır.