Yönetmeliğe göre bu birim; okul yöneticisi, özel eğitim öğretmeni, rehber öğretmen, program geliştirmeci, sınıf öğretmeni, öğrencinin anne babası ve öğrenciden (uygunsa) oluşur. Görsel sanatlar öğretmeni bu birimde yer almaz.

Grup toplantıları, anne-babaların birbirleriyle etkileşime girmek için fırsatlar sunan toplantılardır. Bu toplantılar genellikle Kendi yaşadıklarıyla benzer deneyimleri olan anne-babalarla gerçekleştirilir. Ancak bu toplantılarda öğretmen bireysel bir dil değil daha genel bir konuşma dili tercih eder.

Aile sistemi, kendisini oluşturan parçaların toplamıyla ortaya çıkan dört alt sistemden oluşur: (a) Evlilik, (b) anne babalık, (c) kardeş olma ve (d) geniş aile olma. Dolayısıyla çekirdek aile olmak alt sistem parçaları arasında yer almamaktadır.

Gezici öğretmenin destek sağlarken kullanabileceği stratejiler arasında; bilgilendirme, gözlem yapma, model olma, doğrudan öğretim sunma, programları ya da materyalleri uyarlama, ortamı uyarlama, akran öğretiminden yararlanma, aileyi çocukların eğitimine dahil etme, ekip çalışanlarını koordine etme, toplantılar düzenleme ve öğrencinin gelişim düzeyine uygun etkinlikler seçme yer almaktadır.

Öğrencinizin özel eğitime uygunluğunun değerlendirilmesini isteyebilirsiniz. Ancak bunu yapmadan önce kendinize bazı sorular sormanız gerekebilir. Bu sorulardan bazıları şunlardır:
Öğrenme ya da davranışlarında örüntü görmemem nedeniyle kaygılanmalı mıyım?Öğrencinin karşılanmayan gereksinimlerinin belirli davranış örnekleri nelerdir?Öğrencinin gereksinimleri zaman geçtikçe artıyor mu?
Öğrenmeyi olumsuz etkileyen sürekli bir örüntü ya da durum var mı?
Öğrencinin öğrenmesi ve davranışları, sınıftaki diğer öğrencilerden önemli derecede farklı mı?

Özel gereksinimi olan çocukların eğitimlerinde, genel eğitime ek ya da ondan farklı bazı özel düzenlemelere gidilmesi gerekmektedir. Bu düzenlemelerin bütününe özel eğitim Özel gereksinimi olan bireylerin bağımsız yaşama olasılığını en üst düzeye çıkarmayı hedefleyen, bireysel olarak planlanan, sistematik olarak uygulanan ve dikkatli bir biçimde değerlendirilen öğretim hizmetlerinin bütünüdür.

Uygun göz kontağı kurma, yüz ifadeleri, dönüt verme, vücut dili, bekleme (sessiz kalma), dinleme olumlu etkileşimler kurmada temel olan bazı sözel olmayan iletişim becerileri arasında yer alır.

Yukarıda verilen ilkeler program planlama aşamasında gerçekleştirilen değerlendirmede dikkat edilmesi önerilen ilkelerdir.

1997 yılında çıkarılan 573 sayılı Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’de (KHK), tanısı konmuş özel eğitime gereksinimi olan çocuklar için okulöncesi eğitim zorunlu hale getirilmiş ve bu zorunluluk bu kanuna dayalı olarak yayımlanan özel eğitim hizmetleri yönetmeliklerinde yer almıştır.

Birinci aşamada, karşı koymanın kaynağını oluşturan korku ya da kaygıları tanımlama yer alır. İkinci aşama, bu korku ya da kaygıların bireyin davranışlarını nasıl etkilediğini anlamadır. Kişi, nasıl karşı koyma davranışı ya da davranışları (örneğin telefonlara cevap vermeme, ekip toplantılarında saldırgan ya da aşırı duygusal davranma ya da kararları uygulamama) sergilemektedir. Üçüncü aşama, karşı koyanın ne istediğini (örneğin saygı bekleme) ya da neden kaçtığını (örneğin bilgi ve deneyim eksikliği olduğunu belirtmekte ya da aşırı sorumluluk taşıyacağı beklentisi içinde olma) anlamaya yöneliktir. Son aşama, ekibin ortak amaçları doğrultusunda bireyin de istediklerinin sağlanmasını kolaylaştırmadır.

Aile yaşam kalitesini araştıran bir çalışmada, aile yaşam kalitesi anketi geliştirilmiştir (Cook, Klein ve Tessier, 2008). Ankette yaşam kalitesinin beş alanı belirlenmiştir:
(a) Sağlıklı gelişim için fiziki olanaklar,
(b) yetersizlik konusu ile ilgili destek,
(c) aile etkileşimi,
(d) anne babalık ve
(e) duygusal olarak sağlıklı olma. Kültürel özellikler bu alanlardan değildir.

Etkili işbirliğinin üç temel bileşeni vardır. Bu bileşenler; etkili iletişim becerileri, problem çözme ve çatışmaları/çelişkileri çözmeye ilişkin becerilerdir.

Amerika’da 1960’lı yıllarda yoksullukla mücadele kapsamında çeşitli yasal düzenlemelere gidilmiştir. Bu düzenlemelerin birincil amacı, düşük gelirli ailelerden gelen çocuklar için eğitimsel ve sosyal fırsatlar sağlayarak yoksulluk çemberini kırmak idi. Proje kapsamında 2.500 çocuk gelişim merkezinde, 550.000 çocuk yer aldı.

Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği’ne (2006) göre ÖEDK, RAM müdürü ya da görevlendireceği bir müdür yardımcısının başkanlığında RAM’ın bünyesinde bulunan özel eğitim hizmetleri bölüm başkanı, psikolojik ölçme araçlarını kullanabilen bir rehber öğretmen; görme, işitme ve zihinsel yetersizliği olanlar sınıf öğretmenlerinden bir öğretmen, gezerek özel eğitim görevi yapan bir öğretmen, bireyin velisi ve varsa bir çocuk gelişimi ve eğitimcisinden oluşmaktadır.

Anne-baba ve öğretmen işbirliğinin anne-babaya sağladığı yararlar aşağıdaki gibidir.
Öğretmenin amaçlarının ve çocuğun gereksinimlerinin daha iyi anlaşılmasını sağlar.
Özel gereksinimi olan bir çocuğun anne babası olarak hak ve sorumlulukları hakkında bilgi edinmelerine yardımcı olur.
Anne babaya çocuğun okul programı ve bu programa nasıl katılabileceği konusunda bilgi sağlar.
Okul programlarının olumlu etkilerinin evde de sürdürülmesinin yollarını arar.
Çocuğun ev yaşamı için uygun olacak işlevsel davranışları öğrenmelerine yardımcı olacak becerileri geliştirir.
Bugün ve gelecekte çocuğu için önemli kaynaklara ulaşmayı sağlar.

Fizyoterapist: Özel gereksinimi olan öğrenciye büyük kas becerilerini gerçekleş- tirmede ve gelişimlerini sağlamada yardımcı olan ayrıca, serebral palsi ya da diğer yetersizlikler nedeniyle vücudunda kasılmalar olan öğrencilerin ve ortopedik bozukluğu olan öğrencilerin işlevde bulunma düzeylerini artırma ile ilgili çalışmalar yapan kişilerdir.

Planın geliştirilmesinde gerçekleştirilebilecek beş anahtar etkinlik vardır ve bunlardan ilk yapılması gereken özel gereksinimi olan çocukları değerlendirme ve özel eğitime uygunluğunu belirlemedir.

Bireyselleştirilmiş eğitim planı hazırlarken eğitimsel performans düzeyi ifadesi yazmada dikkat edilmesi gereken ilkeler şunlardır:
-Ayrıntılı değerlendirme verilerine göre oluşturulmalı
-Öğrencinin yapabildikleri ve yapamadıkları yansıtılmalı
-Öğrencinin güncel bilgilerini içermeli
-Açık ve anlaşılır bir dille yazılmalı
-Öğrencinin yetersizliğinin eğitimsel performansı üzerindeki etkileri açıklanmalı
-Özel etmenler göz önünde bulundurulmalı
-Özel istekleri göz önünde bulundurmak bu ilkelerden biri değildir.

Bireyselleştirilmiş aile hizmet planları, aileler ve 0-3 yaş çocuklarının gereksinimlerine dayalı olarak hazırlanan hizmet planlarıdır.

Değerlendirme amaçları/aşamaları; tarama, tanılama, özel eğitime uygunluğu belirleme, program planlanma, gelişimi kaydetme ve son değerlendirmedir.