Kanatlı gövde: Genellikle fotosentez yapmak için metamorfoz geçirerek kanat şeklinde yapılar geliştiren gövde tipleridir. Örneğin; Boyacı Katırtırnağı, Scrophularia sp. Bu gövde tipine örnek olarak verilebilir.

Tek yıllık bitkiler hem vejetatif (kök, gövde, yaprak) ve hem de generatif (çiçek, meyve ve tohum) gelişmelerini bir yıl içinde tamamlayan, yani bir tohumda yeni bir tohumun meydana gelmesi bir yıl içerisinde tamamlanan ve tohum oluştuktan sonra bitki ölerek ortadan kalkan bitkilerdir. Bu bitkilerin hemen hemen hepsi otsu yapıya sahip olup odunsu yapı göstermezler.

Generatif üretim tohum ile üretim ve spor ile üretim olmak üzere iki tiptir. 

Tohumların çimlendirildikten sonra belli bir süre düşük sıcaklık derecelerinde tutulma işlemine vernalizasyon adı verilir.

Tıpkı gövdedeki dallanma tipleri gibi çiçek duru­mu da rasemoz ve kimoz olarak 2’ye ayrılır. Eğer bir bitkide ana eksen bir çiçek ile sonlanmıyor ise yani uzamasını sürdürüyor is eve çiçekler yan dalların koltuklarından çıkıyor ise bu çiçeklenme durumunu rasemoz çiçek durumu denir. Ana ek­sen bir çiçek durumu ile sonlanıyor ise yani uza­masını sonlandırıyorsa bitki uzamasını yan dallar ile yapıyor çiçeklerde buralarda oluşuyor ise böyle çiçekleneme durumlarına da kimoz çiçek durum denir.

Stolon ve etsi, toprak üstü gövde çeşitleri; tuber ve korm, toprakaltı gövde türlerindendir. Tüysü ve ağsı, yaprak damarlanma türlerindendir. Agregat ve bileşik ise morfolojik özelliklerine meyve çeşitleridir.

Çiçek aşısı aşı ile üretim şekillerinden biri değildir.

Bitkide tüm yaprakların sarı yeşil renkte olmasının nedenleri şunlardır:

1. Çok fazla ışık

2. Yetersiz gübreleme

3. Yüksek sıcaklık ve kuruluk

4. Böcek istilası veya kök çürüklüğü hastalığı

Peyzaj tasarımının amacı, bu alanlarda ekolojik, fonksiyonel, ekonomik ve estetik ilkeler dahilindedir.

Kentsel yaşam kalitesi fiziksel çevre, sosyal çevre ve ekonomik çevre kalitesine yönelik bileşenlerden oluşmaktadır. Ekonomik çevre kalitesi yaşam maliyeti ve alım gücü gibi özellikler ile tanımlanırken; sosyal çevre kalitesi yaşam biçimi, eğitim ve sağlık hizmetlerine erişim, örgütlülük ve gönüllülük esasına dayalı toplumsal faaliyetler, güvenlik, bir yerde topluma ait olma duygusu, kimlik, yerellik vb. özellikler ile tanımlanabilir. Fiziksel çevre kalitesi ise açık ve yeşil alan varlığı, ulaşım ağı, ulaşım türü, toplu taşıma, altyapı ve belediye hizmetleri, iletişim, sosyo kültürel aktiviteler, doğal ve tarihi değerlerin korunması, konut ve yaşam çevresinin planlı olması, konut tipi ve kalitesi, çalışma alanlarının çevresel etkilerinin azaltılması, rekreasyon alanlarının varlığı gibi özellikler ile tanımlanabilir. 

Güneşli ve ılıman iklime sahip alanların bitkisi olan Pinus halepensis türü kumlu topraklarda iyi gelişir. Özellikle kumda iyi gelişmesi nedeniyle kumulların peyzaj düzenlemesinin yapımı sırasında kullanılabilecek bir bitkidir. Tercihen Akdeniz ikliminin görüldüğü alanlarda iyi gelişmektedir. 

Bitkinin türüne, bitkinin içinde bulunduğu döneme (çiçeklenme, uyku vb.), büyüme devresinin uzunluğuna, ortam koşullarına, toprağın ve saksının özelliklerine uygun bir sulama planı yapılmalı ve yeteri kadar su verilmelidir.

Lonicera caprifolium (Hanımeli) Yaprak dökmeyen, 20 m’ye kadar uzayabilen sarılıcı bir bitkidir. Ülkemizin hemen hemen her bölgesinde kullanılabilen bu bitki bina duvarlarında, çit üzerlerinde, çardak ve kamelya gibi elemanlarda sıklıkla kullanılır. 

Çimlenme, yaprak ve dal oluşturma, çiçeklenme ve meyve verme gibi olaylar birçok bitki türü için maruz kaldığı ışığın yoğunluğu ve süresiyle ilişkilidir.

Evliya Çelebi seyahatnamesinde Boğaz ve Marmara kıyılarında çok sayıda kokulu güllerle ve diğer çiçek ve ağaçlarla bezenmiş cennet gibi bahçeler olduğunu ifade etmektedir.

2015 yılında Diyarbakır Kalesi ve Hevsel Bahçeleri Kültürel Peyzajı Dünya Mirası listesine girmiştir. Bu kültürel peyzaj alanı Diyarbakır Surları ve Hevsel Bahçeleri olmak üzere iki ana bileşenden oluşmaktadır. 

Ekosistem içerisindeki doğal dengeye ekosistem dengesi denir.

Taç yaprakların taban kısmında birbirine yapışık olduğu bitkiler:

Dişi organın ovaryum kısmı taç ve çanak yaprakların üst kısmında olduğu bitkiler: Convolvulaceae (Kahkaha çiçekleri), Solanaceae (Patatesler), Apocynaceae (Zakkumlar), Gentianaceae (Gentiyanlar), Ericaceae (Fundalar), Acanthaceae (Ayıpençeleri), Lamiaceae (Ballıbabalar), Orobanchaceae (Canavarotları), Globulariaceae (Küre Çiçekleri)

Dişi organın ovaryum kısmı taç ve çanak yaprakların alt kısmında olduğu bitkiler: Rubiaceae (Kökboyasıgiller), Asteraceae (Papatyalar), Caprifoliaceae (Hanımeliler), Cucurbitaceae (Kabaklar), Myrtaceae (Mersinler).

Ancak genel olarak iç mekan bitkisi olarak kullanılmaya en elverişli ve en yaygın olarak tercih edilen bitkiler çok fazla ışık, su ve bakım ihtiyacı olmayan, yavaş gelişen bitkilerdir. İç mekan bitkileri yapraklarını dökmeyen herdem yeşil türlerden tercih edilir.

Genellikle büyük saksılarda bulunan iç  mekan bitkilerinde 2 yılda bir saksı değişimi yapılır.

Saksı altındaki drenaj deliklerinden dışarı sarkan köklerin varlığı genellikle saksıların bitkiler için yetersiz gelmeye başladığının bir göstergesidir.

Kentsel tasarım ve park alanlarının en büyüğü Paris’te Başkan Francois Mitterand döneminde yapılan Büyük Projeler’den biri olan ve 21. Yüzyılın parkı olarak tanıtılan La Villette Parkı’dır.