II. Dünya Savaşı sonrası, koruma konusunda ortaya çıkan sorunlar, uygulamalar, Venedik’te, 25-31 May›s 1964’te yapılan “Tarihi Anıtların Korunması ile ilgili Mimar ve Teknisyenlerin II. Uluslararası Konferansı”nda ele alınmıştır. Toplantı sonunda Venedik Tüzüğü /Venice Charter oluşturulmuştur. Tüzükle beraber, anıt kavramının kapsamı genişlemiş, anıtın anlam içeriği ve nelerin korunacağı meselesi detaylandırılmıştır.

1931 tarihli Atina tüzüğü kapsamında temelde yapılar ile ilgili olarak bazı yaklaşımlar ve koruma politikaları geliştirilmiştir.

1970’lerden bu yana sürdürülebilirlik kavramı entellektüel yaşamın her noktasında kendinden söz ettiren bir kavram olarak ortaya çıkmıştır.

Kentsel koruma tek yapı ölçeğinden doku ölçeğine doğru kapsamlı bir ifadeyi içinde barındırır. Bu nedenle koruma kavramında süreç içinde bir değişim söz konusu olmuştur.

Türlü kesimleri ve ögeleri arasında belirli toplumsal yasalara bağlı ilişkiler bulunan kentin iç örgütlenme biçimi kentsel yapıdır.

Tarihsel bahçeler için 1982 yılında yayınlanan Floransa Tüzüğü’nde “...Bir anıt olarak, tarihi bahçe Venedik Tüzüğü ruhuyla uyum içinde muhafaza edilmelidir. Ancak, bu yaşayan bir anıt olduğundan, muhafaza edilmesi Mevcut tüzüğün konusu olan belirli kurallarla yönetilmelidir...” kararı alınmıştır.

Çeşitli nedenlerle tahrip olan kültür varlığının bazı parçaları tahrip olabilir ya da yok olabilir.  Bütünleme taşınmazda, yapı elemanlarında yok olmuş parçaların tamamlanması işlemidir. Önemli parça kayıplarının olduğu bir örnekte bütünleme özgün belgelere dayanılarak yapılmalıdır.

Tek tek yapıların veya anıtların korunması yerine onları tamamlayan, bir bütün olarak algılanmalarını sağlayan kent parçalarının, giderek örneği fazla olmasa da bir kentin tamamının korunması gerçekleştirilmektedir. Bu tutum toplumsal belleğin korunmasını sağlamakta, in- san/mekân ilişkisini güçlendirerek desteklemekte ve o yere ait olmayı, geçmişle bağ kurmayı öğreterek bu ilişkileri sürdürülebilir kılmaktadır. Bağlamında, yaşanılan yerin özenle korunması duygusu pekişmekte ve yükselen kent kültürü ile kentlilik bilinci kentsel mekân kalitesinin artması yönünde ivme vermektedir. Böylece giderek eskiyen ve toplumsal/kentsel çöküntü alanları haline dönüşen tarihi kent parçaları, özellikle tarihi kent merkezleri yaşayan kente eklemlenebilmekte ve kentle bütünleşen parçalar haline gelebilmektedir

6. Uluslararası Mimarlar  Kongresi’nde tarihi yapılar yaşayan ve ölü olarak ikiye ayrılmışlardır. 

Floransa Tüzüğü: Tarihi Bahçeler /The Florence Charter: Historic Gardens (ICOMOS, IFLA, 1982): Tarihsel bahçeler için “...Bir anıt olarak, tarihi bahçe Venedik Tüzüğü ruhuyla uyum içinde muhafaza edilmelidir. Ancak, bu yaşayan bir anıt olduğundan, muhafaza edilmesi Mevcut tüzüğün konusu olan belirli kurallarla yönetilmelidir...” kararı alınmıştır (Sivil Toplum Diyaloğu: Avrupa Bilgi Köprüleri, AB Kültürel Miras Mevzuatı ve Türkiye Projesi). Doğru yanıt D şıkkıdır.

Cami çeşme, ev ve kütüphane taşınmaz kültürel eserler kapsamındadır. Lahit ise taşınabilirlik özelliği nedeniyle taşınabilir eserlerdendir.

Kırdan kente olan denetimsiz göç, her iki ortama da ait olmayan farklı yaşam alanları ile kültürler yaratmakta, bu süreç kentte fiziksel, sosyal ve kültürel bozulmalara neden olmaktadır. Bağlamında ise kentsel bütünleşme ve sosyal ilişkiler güçleşmekte, giderek kentliler arasında ortak bir kent kültürü oluşamamaktadır.

Kentsel Planlama batı uygarlığının aydınlanma, sanayileşme, kentleşme sürecinde geliştirilmiş bir kavramdır.

Koruma camiasında bir rehber olarak kabul edilen Burra Tüzüğü, kültürel değerlere sahip tüm doğal, yerel ve tarihi alanlara uygulanabilirliği ile çok geniş bir kesim için uygulama normları oluşturmuştur.

Çok müdahaleci stilistik restorasyonun tam tersi bir görüş, John Ruskin (1819- 1900) tarafından dile getirilmiştir. Ruskin’in anıtlara en az müdahaleyi öneren yaklaşımı romantik görüş olarak adlandırılmıştır. Ruskin, The Seven Lamps of Architecture adlı kitabında, restorasyonu, “...Anıtlarınıza iyi bakınız; O zaman restorasyona gerek kalmayacaktır. Zamanında çatıya koyulan birkaç kurşun levhası, yağmur oluklarından zamanında alınan birkaç dal ve yaprak, hem çatıyı, hem de duvarları hasardan kurtaracaktır...” ifadesi ile tanımlamaktadır.  Doğru yanıt A şıkkıdır.

Tarihi Binaları Koruma Birliği 1987 yılında ünlü yazar ve tasarımcı William Morris tarafından kurulmuştur.

1982 ICOMOS Floransa Tüzüğütarihi bahçeler üzerinedir.

Tek yapı ölçeğinde koruma dönemi olarak tanımlanagelen II. Dünya Savaşı öncesi dönemde pek çok ülkenin çok önemli tarihi anıtlarını koruma altına almaya çabaladıkları görülür. Bu yaklaşım Avrupa’ nın önemli kentlerindeki tarihi kent dokularının değişmesi, bozulması veya yok olmasına neden olmuştur.

UNESCO 1960, 1962 ve 1964tarihli farklı toplantılarda müzecilik, peyzaj ve kaçakçılık konularına yoğunlaşan üç tavsiya metni yayınlamıştır.