Günümüzde Türkiye nüfusunun % 65’i kentlerde yaşamaktadır.

Kentlerin belli kesimlerinde yer alan çağı itibariyle bilimsel ve yapı tasarcılık değerleri yüksek yapıtlar anıt olarak gelecek kuşaklara aktarılmalıdır. Bu bağlamda değerlendirildiğinde Yılanlı Sütun bir anıttır.

Koruma politikası, mimarlık mirasının toplumsal yaşamla bütünleşmesini amaçlar. Bu nedenle anıtların, ihmal, kasıtlı yıkım, düzensiz yeni yapılaşma ve aşırı trafik gibi tehlikelere karşı korumasının halkların sorumluluğunda olduğu Amsterdam Bildirgesinde belirtilmiştir.

Özellikle kırsdal alanlardan kente göçen kesimler yoksulluk, yoksunluk, dışlanmışlık gibi olumsuz etkilere maruz kalabilmektedirler.

Yamaç sularına maruz kalan bir anıtta nem den dolayı bozulmalar olabilir. Nem bozulmada bir iç etken olarak, diğer şıklardakiler ise dış etken olarak nitelendirilmektedir.

Koruma konusunda yapılması gereken çalışmaların ilk adımı anıtlarda bozulmaya sebep olan nedenlerin araştırılmasıdır. “Titiz araştırmalara olanak sağlamak”, 1931 tarihli Carta del Restauro’da belirtilmiş önemli bir yaklaşım tanımıdır. Korunması gerekli kültür varlıkları günümüze, bulundukları çevrenin fiziki ve coğrafi şartları ile yapım malzemesi ve yapım tekniğinin kalitesi, kullanım sürecindeki özen ve yapılan müdahalelerin niteliği ve niceliği doğrultusunda korunarak gelmiştir. Doğru cevap A'dır.

Sorudaki orijinal yapıtlara Doğal anıt adı verilir.

Kültürel peyzaj alanı kültürel ve doğal kaynakları ve bu bağlamda yaban hayatı ve evcil hayvanları da içeren, tarihi bir olay ve etkinlikle birlikte olan ya da çeşitli kültürel ve estetik değerler sergileyen coğrafi alanları kapsamaktadır. Bu alanlarda doğa ve insan eliyle oluşturulmuş öğelerin uyum içinde olması tarihi, estetik, etnolojik ve antropolojik olarak değer taşımaları o bölgedeki ha^kim doğa unsurlarını, arazi kullanım biçimlerini ve geleneksel yaşamın sürdürüldüğü dokuları bölge adına temsil edebilmeleri aranan diğer nitelikler arasındadır... Bir alanın “kültürel peyzaj” alanı niteliği kazanması için doğa/insan birlikteliğinin zaman içerisinde önemli ürünler vermesi ve bu ürünlerin uyum içerisinde olması gerekmektedir...” olarak tanımlanmaktadır.

2001 UNESCO Kültürel Çeşitlilik Bildirgesi koruma politikaları açısından son dönemin önemli belgelerindendir. Söz konusu bildirge kültürel kimlik tartışmalarının ekonomik gelişmenin dışında tutulamayacağını, buna karşın kültürel çeşitliliğe saygı, hoşgörü, karşılıklı diyalog ve işbirliğinin toplumlar arasında barış ve güvenin sağlanması açısından zorunlu tutmaktadır.

Violelet-le-Duc “.. teorik olarak her binanın kendi stilinde onarılması, tamamlanması gerekliliği..”ni savunmuş ve bu stilistik restorasyon olarak adlandırılmıştır.

Kayaköy mübadeleyle terkedilmiş bir yerleşim olduğu için, mübadeleden sonra bir daha hiç kullanılmamıştır. Yapıların işlevlerini sürdürerek kullanılması yapıların korunması için önemli bir durumdur. Terk nedeniyle kullanılmayan yapılar bakımları yapılmadığından dolayı bozulma, yıkılma ve yok olma tehdidi altındadır. Kayaköy de bu duruma örnektir.

Kültürel peyzaj doğa ve insanın ortak eseri olarak tanımlanmakta ve ülkemizden Kapadokya ve Pamukkale örnek olarak verilebilir.

Kentsel korumada sit alanı korunacak alan anlamında yer almaktadır. Bu nedenle koruma alanları koruma amaçlı imar planlarında açıkça belirlenmek, işlenmek zorundadır.

Avrupa Mimari Miras Yılı ilan edilen 1975’ten sonra kültür varlığı ve tabiat varlığı kavramları kullanılır olmuştur. Bu kavramlar, ülkemizde, 23.07.1983 tarih ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nda da yer almıştır.