Yazar ve tasarımcı olan W.Morris, 1887de tarihi binaları koruma birliğini kurmuş ve radikal olarak savunucusu olmuştur.

Savaşlar insan kaynaklı, diğerleri ise doğal kaynaklı felaketlerdir.

Arkeolojik sit, Korunması Gerekli Taşınmaz Kültür Varlıklarının ve Sitlerin Tespit ve Tescili Hakkında adlı yönetmelikte “...İnsanlığın varoluşundan günümüze kadar ulaşan eski uygarlıkların yer altında, yer üstünde ve su altındaki ürünlerini, yaşadıkları devirlerin sosyal, ekonomik ve kültürel özelliklerini yansıtan her türlü kültür varlığının yer aldığı yerleşmeler ve alanlar...” olarak tanımlanmaktadır (Kültür ve Turizm Bakanlığı). Doğru yanıt D şıkkıdır.

Uzun süreler doğanın yıpratıcı etkisi altında bulunan anıtlarda malzeme ya da mimari elemanlarda hasar oluşması kaçınılmazdır. Değişen iklim koşullarında ısı ve nem dengesinin değişmesi, uzun süreli yağışlara ve don etkisine maruz kalmak, anıtların malzemelerinde ve taşıyıcı sistem elemanlarında kayıplara sebep olacaktır. Rüzgarla taşınan toprak ve bitki sporları bina yüzeylerindeki boşluklarda tutunarak biyolojik oluşuma sebep olurlar. Dalga hareketleri de özellikle kıyı yapılarının temellerinde boşalmaya, temelin zayıflamasına sebep olmaktadır. Yapı malzemesinin niteliği ise anıtlarda bozulmaya neden olan iç etkenlerden biridir. Doğru cevap C'dir.

Paris Sözleşmesi 1972 tarihinde yayınlanmıştır.

Somut Olmayan Kültürel Miras “...toplulukların, grupların ve kimi durumlarda bireylerin, kültürel miraslarının bir parçası olarak tanımladıkları uygulamalar, temsiller, anlatımlar, bilgiler, beceriler ve bunlara ilişkin araçlar, gereçler ve kültürel mekanlar...” (Kültür ve Turizm Bakanlığı) olarak Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nda tanımlanmaktadır.

ICOMOS’un Ekim 1999’da Meksika’da yapılan 12. Genel Kurul toplantısında kabul edilen “Geleneksel Mimari Miras Tüzüğü’nde (Ahunbay, 2011: 180), “Gele- neksel çevrenin korunması, çok disiplinli bir uzman ekip tarafından, değişim ve gelişmenin kaçınılmaz olduğu kabul edilerek ve toplumun kültürel kimliğine ilişkin değerler korunarak yürütülmelidir. Geleneksel yapılara, yapı  gruplar›na ve yerleşmelere yapılacak çağdaş müdahaleler onların kültürel değerlerine ve geleneksel karakterlerine saygı göstermelidir” ifadesi ile geleneksel çevreler -bir ölçüde- bayındırlık etkinliklerine karşı  güvence altına alınmaya çalışılmıştır.

1850lerde başlayan Haussmann uygulamaları ile Paris tarihsel yapı stoğunun büyük bölümünü kaybetmiştir.

Ülkemizde koruma amaçlı imar planı ile korunacak alanlar gösterilir. 1970li yıllardan itibaren yeni ortaya çıkan koruma olgusunun yasal bir çerçeveye oturtabilme çabasıdır. Bu bağlamda kapsayıcı bir ifadeyle yasal tabanda sit alanları gösterilir.

2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu Kültürel Miras konusuna yer vermektedir.

Mahajan 2008 tarihli yayınında önemli bir gerçekten bahseder. Buna göre, Tek yapı ölçeğinde koruma dönemi olarak tanımlana gelen II. Dünya Savaşı öncesi dönemde pek çok ülkenin çok önemli tarihi anıtlarını koruma altına almaya çabaladıkları görülmektedir. Bu yaklaşım Avrupa’nın önemli kentlerindeki tarihi kent dokularının değişmesi, bozulması veya yok olmasına neden olmuştur.

Kent adına bazı temel değişkenler tarım dışı üretime dayalı üretim özelliği, nüfus ile ölçülebilen büyüklük, birim alanda oturan nüfus ile ölçülebilen yoğunluk, heterojenlik (çok işlevlilik, her tür görünümde çeşitlilik), ulaşım ve haberleşme yolu ile gerçekleşen insan ilişkilerinin ait olduğu yerleşmenin coğrafi alanına dağılış biçimi ve bu ilişkilerin yoğunluğu (bütünleşme) biçiminde özetlenebilir. Buradan hareketle; demografik, ekonomik, işlevsel veya yönetsel açıdan resmi olarak belirlenen limitleri sağlayan ve kırsal alanlar dışında kalan yerleşmeler kent olarak tanımlanabilmektedir. Değinilen diğer kriter ya da değişkenlerle bu tanımı kombine ettiğimiz takdirde kent; tarımsal olmayan üretim yapılan ve tüm üretimin denetlendiği, dağıtımın koordine edildiği, belirli teknolojinin beraberinde getirdiği, büyüklük, yoğunluk, heterojenlik ve bütünleşme düzeylerine ulaşmış yerleşme türü biçiminde ele alınabilir.

Tek yapı, yerleşmelerde, belli bir toplumsal yapının sosyal, ekonomik, kültürel özelliklerini yansıtan yapıların her biri için kullanılan bir tanımlamadır.

2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu Kültürel Miras konusuna yer vermektedir.

1992-1993 yıllarında Bosna savaşı sırasında tarihi Mostar Köprüsü yıkılmış ve mevcut veriler ışığında yeniden yapılmıştır.

1982 ICOMOS Floransa Tüzüğü tarihi bahçeler üzerine yoğunlaşmıştır.

Malraux Yasasının Fransa’da kabulü ile korumada merkeziyetçi sistem zayıflamış, geçmişi anlatan eserlerin yapıların, dokuların günlük yaşam içinde sosyal, sanatsal, kültürel ve ekonomik yönden değerini bularak yaşamasına planlama ve kent ölçeğinde kimliğini yitirmemesine özen gösterilmiştir.

Müzelerin giriş ve çıkış saatlerinin belirlenmesi turizm tehdidi değildir. Aksine ziyaretlerin bir düzene konmasıdır.

Koruma ile ilgili olarak geliştirilen yaklaşımları dönemlere ayırarak sınıflandıran Jokilehto korumayı niteliğine göre sırasıyla geliştirdiği yaklaşımlar: 1. Tarih olarak anıtlar, 2. Stilistik restorasyon dönemi, 3. Modern koruma dönemi, 4. Geleneklerin sürdürülmesi olarak dört döneme ayırmıştır.

Doğanın, “...jeolojik ve jeomorfolojik elemanlarıyla bitki ve su elemanlarını, ayrı ayrı ya da bir arada kullanarak, kendi eliyle oluşturduğu veya işleyip bezediği müstesna/harika orijinal...” yapıtları da doğal anıt olarak tanımlanmaktadır. Pamukkale Travertenleri bu tanıma uymaktadır.