Az gelişmiş ve insanların genellikle yoksul olduğu ülkelerde sağlık hizmetlerinin hem sunumunun hem de finansmanının ağırlıklı olarak devlet tarafından üstlenilmesi beklenir iken böyle olmadığı, tam tersine daha çok hizmetin pazara bırakıldığı görülmektedir. Bunun nedeni, yoksul ülkelerde sınırlı olan kamu kaynaklarının kullanımı için pek çok sorunun bulunması ve sağlık sorunlarının politik açıdan öncelikli görülmemesidir. Kaynak ayırmayı etkileyen bir başka neden de yoksul ülkelerde sağlık hizmetlerine harcanan para ile sağlık göstergeleri arasındaki ilişkinin zengin ülkelerdeki kadar güçlü olmamasıdır. Buna göre doğru cevap B seçeneğidir.

Katastrofik sağlık harcaması, hanehalkının, finansal korumadan yoksun olarak ve onların ihtiyaçlarından fedakarlık etmelerine yol açacak biçimde var olan varlıklarını satmak yoluyla sağlık harcaması yapmalarıdır. Doğru cevap D şıkkıdır.

Devletçi  sistemlerle ve devlet tarafından sunulan hizmetlerle ilgili olarak en sık dile getirlien eleştiri verimsizlik ve hizmeti alanlarda ortaya çıkan memnuniyetsizliktir. Sağlık hizmetlerinin tamamen devlet tarafından sunulmasının sakıncaları; 

*Kamu kesiminde ortaya çıkan kaynak savurganlığı, verimsizlik sorunları,

*Kaynakların paylaştırılmasında ve önceliklerin belirlenmesindeki dengesizlikler,

*Politik güce sahip olanların kamu hizmetlerinden daha çok yararlanacak olması,

*Yoğun ve yavaş işleyen bürokrasinin getirdiği sorunlar.

Komplikasyon 

Sunulan sağlık hizmeti sonrasında, günümüz tıbbi teknolojisi ve bilgi düzeyi kapsamında belli bir oranda olması muhtemel, istenmeyen durumdur. 

Sağlık hizmetleri finansmanı ve sunumu kim tarafından yapılırsa yapılsın iyi bir sağlık hizmet sisteminden beklenenler, dört baslıkta toplanmaktadır:

• Toplumun sağlık düzeyinde iyileşme ve bu iyileşmenin adil dağılımı
• Hizmet maliyetlerinde, harcamalarda azalma ve adil finansal katkı
• Hizmet alan/sunanların memnuniyetleri ile cevap verebilirlikte artma
• Sağlık hizmetlerine erişim ve kullanımda hakkaniyet

Mal ve hizmetlerin dışlanabilirlik ve rekabet özelliklerine göre dağılımına baktığımızda tamamen özel olan ilaçlar ve ameliyatların en fazla olduğunu görmekteyiz. Buna göre doğru cevap D seçeneğidir.

Türkiye Sağlıkta Dönüşüm Programı” çerçevesinde, “Herkese Sağlık” başlığı altında sağlık alanında yürütülmesi öngörülen temel hedefler 2003 yılında ortaya konulmuştur. Doğru cevap D'dir.

Bir mal veya hizmetin kullanım ya da tüketiminin herkesin erişimine aynı ölçüde açık olmamasına dışlanabilirlik adı verilir.

Erişebilirlik kısaca, sağlık hizmetlerine erişebilme anlamına gelse de sağlık politikası geliştirirken göz önünde bulundurulması gereken kapsamlı bir değeri yansıtır. Sağlık sisteminin hedeflerinden olan finansal koruyuculuk, daha ziyade hastalığın ekonomik yüküne karşı koruyuculuğu ifade eder. Hastalık durumunda finansal erişim önündeki engellerin kaldırılması için yapılan düzenlemeleri kapsar. Bir diğer hedef olan sosyal koruyuculuk ise daha geniş bir kavramdır; insanların refahını olumsuz yönde etkileyen durumların engellenmesi, yönetilmesi ve üstesinden gelinmesiyle ilgilidir. Hastalık, yaşlılık engellilik, ayırımcılık ve işsizlik gibi ekonomik ve sosyal riskleri yönetebilecek kapasitelerinin artırılması, yoksulluğun ve risklerin azaltılması için düzenlenen politika ve programları kapsar. Sağlık sisteminin cevap verebilirlik hedefi, Dünya Sağlık Örgütü tarafından, “hastaların onurunu, mahremiyetini ve özerkliğini korumak ve tüm nüfus gruplarının kendilerine has ihtiyaçlarına ve hassasiyetlerine duyarlı olmak suretiyle insanların beklentilerini karşılamak” olarak tanımlanmaktadır. Evrensel kapsayıcılık, ilgili toplumda herkesin tüm boyutlarıyla sağlık hizmetlerine erişimini sağlayan bir sağlık sistemi kurgusunu ifade etmektedir. Doğru cevap A'dır.

Bir mal ya da hizmetin alıcılar tarafından makul bir fiyat karşılığında alınabilen miktarına talep adı verilir.

Klasik bir denetim sürecinin dört bileşeni vardır. Nitelik, nicelik ve zaman açısından standartların belirlenmesi, Sonuçların ölçülmesi, Sonuçların standartlar ile karşılaştırılması ve Gereken değişikliklerin yapılmasıdır.

Devletin pazarın düzenlenmesi ve denetlenmesi görevini başarılı şekilde yapabilmesi için kullanabileceği başlıca araçlar; bilgilendirme, düzenleme, zorlama, finansman, hizmet sunumu veya temini seklinde sıralanmaktadır.

OECD, Çoğu ekonomik olarak üst düzey gelir grubunda olan 34 ülkenin üyesi olduğu Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütüdür. Doğru cevap D'dir.

Kaynakların paylaşımında dengesizliğe neden olan bir başka etken ise sağlık bakanlıklarında etkili olan uzman grupların taleplerine bağlı olarak basit ve ucuz koruyucu hizmetler yerine, karmaşık ve pahalı olan tedavi edici hizmetlere ağırlık verilmesi riskinin olmasıdır. Örneğin, bir yerleşim yerinde hastane yapılması, koroner yoğun bakım üniteleri ya da organ nakil merkezleri kurulması; bağışıklama hizmetleri için iyi bir soğuk zincir kurulmasından daha önemli hizmetler olarak görülebilmektedir.

Sekel, 

Tedavinin doğasında var olup tedavi sonrasında görünen istenmeyen durumdur.

Aile hekimliği ile Sağlık Bakanlığı’nın yönetimi altında, yaklaşık 80 milyon kayıtlı bireyin olduğu bir birinci basamak sağlık örgütlenmesi gerçekleştirilmiştir. Hekim
başına 3500 den fazla kayıtlı nüfus düşmektedir.