MÖ üçüncü binin ikinci çeyreğinde yeni bir toplumsal düzen yaratan Sümerlerin
MÖ 3200 yıllarında geliştirdikleri çivi yazısı, üç bin yıla yakın bir süre boyunca
Akkad, Babil, Pers, Hitit ve Urartu gibi bir çok toplum tarafından kullanılmış
ve Fenike kıyılarında geliştirilen alfabe yazısına öncülük etmiştir

Akkad Uygarlığı

Neolitik Dönem ile birlikte yerleşik yaşama geçen insanoğlu ekip biçmeye, tarım kültürüne ve kendi yaşam alanını doğal barınaklarla birlikte kendisi yapmaya başlamıştır. O zamanlardan günümüze kalan doğal barınak, mağara ve höyüklerden nasıl bir yaşama ve kültüre sahip olduğu izlenebilmektedir. Farklı zamanlarda oluşan kültür katmanlarının toprakla üstlerinin örtülmesi ile oluşan doğal tepeciklere Höyük denilmektedir.

Portre büstler

MÖ 6.yüzyılda Hindistan’da ortaya çıkan, Brahman sınıfı olmayan, şiddeti dışlayan ve Tanrı’ya
ulaşmak için yoğun çileciliği ibadetin en önemli parçası gören Cayna mezhebine bağlı olarak oluşan üsluba Cayna/Merkezi Hindistan üslubu denilmekte olup cevap c seçeneğidir.

Megaron, Anadolu’da Erken Tunç Çağı’nda yaygın olarak inşa edilen ve iki odadan oluşan ev tipidir.

Mısır’da basit toprak altı gömüden farklı olarak ölülerini bir mekânla sınırlama ve etrafına hediyeler koyarak gömmenin erken örnekleri Mastabalar’dır.

Parthenon tapınağının kısa tarafında sekiz adet sütun bulunmaktadır

İmparator Traianus’un inşa ettirdiği görkemli forumda bulunan 40 m yüksekliğindeki anıt sütunun gövdesinde, imparatorun Dacia Seferi’ni (MS 113) betimleyen kabartmalar anlatımcı üslubun en önemli eserlerindendir. Helezonik olarak yukarı doğru dönerek yükselen şeritte askerî seferin başından sonuna kadar savaşın önemli anları tasvir edilmiştir. Traianus sütunu daha sonradan yapılan benzer anıtlara model olmuştur.

16. yüzyılda Japonya’nın geleneksel yapı malzemesi ahşap yerini giderek taş malzemeye bırakır. Osaka Kaleleri bu devrin en önemli kârgir yapılarıdır.

Altamira mağarası İspanyadadır.

Frig ve Lidya Uygarlıklarında örneklerine rastlanılan, bir mezar odasının üstüne taş, toprak yığılarak yapılmış tepelere tümülüs denir.

İran’a minyatür sanatını 8. yüzyıldan itibaren İran bölgesine gelen Uygur ressamları getirmiştir.

Kioto ve Nara Mabedlerinde bulunan dokuz, on ve on birinci yüzyıllara ağaçtan oyulmuş, insan yüzü renginde boyanmış ve lak kaplanmış maskelerden bazıları ilah yüzleri biçimindedir. Göz, burun ve ağızları oyularak çıkarılmıştır. 17. yüzyılın en büyük maske sanatçısı Deme-Jioman’dır.