Elektronik bakaçlı modeller, görünüm olarak büyük DSLR modellere benzeseler de aslında küçük boyutlu fotoğraf makineleri ile aynı mantıkta çalışır: küçük bir algılayıcı, bunun önünde bütünleşik yapıda geniş aralıklı bir zoom objektif ve bütünleşik bir şaş. Ama tasarım ve ergonomi bakımından DSLR modellere benzedikleri için onları DSLR modellerle karşılaştırmak, aradaki farkları daha iyi anlamamızı sağlar. En belirgin fark, optik bir bakaç sisteminin bulunmamasıdır. SLR modellerde objektiften giren ışığın gözümüze kadar ulaşmasını sağlayan ayna ve prizma yerine, küçük boyutlu (ama çoğu kez yüksek çözünürlüklü) bir elektronik ekran bulunmaktadır. Bu sayede daha hafif ve ucuz olmaları sağlanmıştır. DSLR ile diğer farklılıklarına gelince; klasik örtücü düzeneği yoktur, objektişerin geniş açıları biraz daha sınırlıdır, otomatik netleme (AF) hızları daha yavaştır ve el ile netlik yapmak zordur. Ayrıca daha küçük algılama yüzeyi ve geniş aralıklı zoom objektifin azalan performansı nedeniyle görüntü kaliteleri de belirgin bir şekilde daha aşağıdadır. Öte yandan daha hafiftirler, daha kolay kullanılırlar, daha ucuzdurlar ve video çekimi de yapabilmektedir. Değişmeyen objektişeri bir olumsuzluk gibi görülse de, aslında çok geniş bir aralığı kapsadıklarından değişmeye ihtiyaçları da yoktur. Ayrıca, objektifin değişmemesi sayesinde algılayıcının temiz kalması da sağlanmış olur (değişebilir objektişi makinelerin en büyük sorunu, objektif değişimi sırasında içeri giren tozların algılayıcıya yapışarak görüntü kalitesini aşağıya çekmesidir) Dahası, objektifin önüne eklenebilen “geniş açı ve tele konvertörler” sayesinde daha da geniş bir kullanım aralığı sağlanabilir.

Tarayarak pozlandırma (line Scan) ile görüntü elde edilen arkalıklar: Sayısal arkalığın algılayıcı alanı çizgiseldir. Çizgisel olarak taranan ve kaydedilen görüntü parçaları, birbirlerine yazılım vasıtasıyla eklemlenerek fotoğrafın tamamını oluşturur. Sonuç çok yüksek çözünürlüklüdür. Daha çok sayısal panoramik fotoğraf elde etme amaçlı olarak tasarlanmış fotoğraf makinelerinde kullanılır. Görüntü üretimi belli bir zaman dilimini kapsadığı için hareketli konuların fotoğraşanması nda tercih edilmezler.

Mikro 4/3 sisteminin objektif çeşitliliği azdır

Kolay ya da rahatça kullanılabilme, günümüzde tüm fotoğraf makineleri için en çok aranan özelliklerin başında gelmektedir. Kullanışlılığı arttıran etkenler; küçük boyutlar, kolay taşınabilme, hız, geniş aralıklı zoom objektif, yakın plan çekim yeteneği ve program modlarıdır.

Bakaçlar

HDSLR kameraların üzerindeki LCD ile yetinmek istemeyenler için bunların önüne takılan siperlik ve büyüteçler, hot shoe adı verilen flafl yuvasına monte edilen LCD bakaçlar (bunlar genelde HDMI çıkışından beslenir) gibi bazı ürünler satılmaktadır.

Follow Focus (Netlik Takip Sistemleri)

Klasik 35 mm ve 16 mm film kameralarında kullanılan netlik takip sistemleri temelde merceğin çevresine takılan bir çark ve bu çarkı çeviren bir maniveladan oluşur. Bu çark ve manivela netliğin daha hassas ve kolay kontrol edilmesini sağlar.

Destek Sistemleri

HDSLR’ların titreşim sorunlarını çözmek ve bunun yanı sıra tutulmalarını kolaylaştı rmak için destek sistemleri üretimiştir. Bunlar HDSLR’ların el yerine omuza oturtulmasını sağlar. Aynı zamanda bu destek sistemleri mikrofon, LCD monitor, yedek akü, follow focus, gölgelik (matte box veya para soleil) gibi eklentilerin de tek bir yapıda birleştirilmesini sağlar.

Doğru cevap D şıkkıdır.

Microdrive, IBM firması tarafından geliştirilen karttır. Doğru cevap A şıkkıdır.

YENi BiR KAMERA TÜRÜ: HDSLR

HDSLR kavramı (High Definition Digital Single Lens Reflex - Yüksek Tanımlı Sayısal Tek Objektifli Yansıtmalı Fotoğraf Makinesi) açılımına denk gelmektedir. Tabii o anda henüz HDSLR terimi ortaya çıkmamıştı ve bu yeni aygıtlara bir isim konmamıştı. Dış görünüş itibariyle klasik bir “Tek Mercekli Reflex Sayısal Fotoğraf Makinesi” (DSLR) olan D90, fotoğraf tarihinde bir ilki gerçekleştiriyor ve 1280*720p çözünürlüğünde saniyede 24 kare hızında video dosyaları kaydedebiliyordu. Nikon bu alanda ilk olsa da gerçek çıkışı Canon firması yaptı. Aynı yıl Eylül’de duyurulan EOS 5D MK II “Full HD” (1920×1080p) kayıt yapabilen ve D90’dan farklı olarak tam çerçeve (24x36 mm full frame) bir algılayıcı kullanan ilk modeldi.

Mürekkep püskürtmeli yazıcılar iki sınıfa ayrılır; “drop-on-demand” (istek halinde damlatma) ve “continuous flow” (devamlı akış). Epson, Hewlett Packard, Canon ve benzeri markaların en bilinen modelleri drop-on-demand sınıfındadır.  Bu sınıfta bir mürekkep damlacığı ağızlıktan sadece ona ihtiyaç duyulduğunda akıtılır.  Diğer sınıf yazıcılarda ise tersine, devamlı bir damla akışı oluşur ve mürekkep gerekmediği zamanlarda rezervuara yönlendirilir. Doğru cevap E'dir.

4K çekim teorik olarak mümkün görünse de pratikte oldukça zor bir beklentidir. 1920*1080 yeterli bir çözünürlük. Üreticilerin HD ötesi kayda yani 4096*2048 vs olanak vermesi için çabalaması çok küçük bir kesimi ilgilendireceği için 4K çekimin gerçekleşmesi zor görünüyor. Doğru cevap E şıkkıdır.

Destek Sistemleri

HDSLR’ların titreşim sorunlarını çözmek ve bunun yanı sıra tutulmalarını kolaylaştırmak için destek sistemleri üretimiştir. Bunlar HDSLR’ların el yerine omuza oturtulmasını sağlar. Aynı zamanda bu destek sistemleri mikrofon, LCD monitor, yedek akü, follow focus, gölgelik (matte box veya para soleil) gibi eklentilerin de tek bir yapıda birleştirilmesini sağlar. Bu sorunu aşmak için aşağıdaki örnekte göreceğiniz tipte kamera taşıma üniteleri üretilmektedir. Bunlar kameranın omuza oturtulmasına izin vermekte böylece kameranın üç noktadan desteklenmesini sağlayarak titreşimi engelleme amacıyla tasarlanmıştır. Bu aparatların çeşitli bağlantı noktaları bulunur ve bu sayede ihtiyacınız olan ekstra monitör, mikrofon, pil vs gibi eklentiler sisteme kolayca takılabilir. Yine de omuz çekimi yapmayı düşünüyorsanız buna benzer bir sisteme ihtiyacınız olabilir.

Profesyonel kameralar ses için XLR adı verilen (dengeli) giriş çıkışlara sahiptir. XLR sayesinde kamera mikrofona elektrik gönderebilir. Böylece elektrik gücüyle çalışan (dinamik olmayan) profesyonel mikrofonlar bir preamfi gerektirmeden kullanılabilir. Ayrıca XLR’ın gürültü oranı da düşüktür. Yine profesyonel kameralarda ses kayıt seviyesi kontrol edilebilir. 2 veya 4 kanal ses kaydı yapılabilir. Ne yazık ki HDSLR’larda Mini Jack adı verilen giriş türü kullanılıyor. Profesyonel kullanım için uygun olmayan bu giriş türü hem elektriksel gürültüye açık (XLR daki gibi bir toprak hattı içermediği için) hem de tabi ki elektrik yollayamadığı için condenser mikrofonlarla uyumlu değil. Aynı zamanda özellikle ilk nesil HDSLR’da ses seviyesini kontrol etmek mümkün değildir. Yine benzer şekilde kayıt sırasında bir kulaklıkla yapılan kaydı dinlemek de olanaksızdır. Zira genelde yerden kazanmak için bu tür kameralar tek bir yuva kullanıyorlar. Bu hem mikrofon bağlamak için hem dinleme için kullanılıyor. Bu nedenle de hem dinleme hem kayıt yapılamıyor. Bu sorunlar önemli ama aşılmaz değil. Bunu aşmanın en garanti yolu sesi ayrı bir sistemle kaydedip sonra birleştirmektir. Double System Sound adı verilen bu yöntem zaten sinema filmlerinde ilk yıllardan beri kullanılmıştır. (Sinema kameraları ses kaydı yapamadıkları için ses ayrı bir sisteme kaydedilir sonra eşlenirdi.). Bu eşleme süreci biraz sıkıcıdır. Ayrıca bu işlemin sorunsuz yapılabilmesi için çekim sırasında düzgün klaket kullanılması gerekir. Ses sorununu aşmanın diğer bir yolu da HDSLR’lar için üretilmiş özel preamfileri kullanmak. Bunlar aslında XLR girişleri Mini Jack’e çeviriyor. İçlerindeki pil sayesinde aynı zamanda phantom power da verebildikleri için profesyonel mikrofonlarla çalışabilmenizi sağlıyor.

RED gibi 12 bit çalışan bir kamera kanal başına 4096 ton yani toplamda 68 milyar değişik ton kaydedebilir. Oysa sinema filminde bu sayı 281 trilyondur. Tabii bu sayılar teorik limitleri gösterir ve gerçekte bu kadar ton elde etmek veya göstermek söz konusu değildir. Örneğin gündelik işlerde kullandığımız bütün bilgisayar monitörleri ve televizyonlar 8 bittir. Eğer gösterim daima 8 bit ise neden 12 bit lik kameraların peşinde koşuluyor?

HDSLR kameralarda oluşan "Rolling Shutter", kamera hızlı pan hareketi yaptığında dik çizgilerin yamulması. Doğru cevap A şıkkıdır.