Verimliliğin toplu pazarlık esaslı ücret artışları ile bütünleştirilmesi Fordist üretim sisteminin temel özelliklerindendir.

Taylorist yönetim süreci ve Fordist üretim süreci, Keynesyen iktisat politikaları, Avrupa'dan yayılan sosyalist düşünce akımı ve emek yanlısı partilerin iktidarı 1945-1973 döneminde sendikaların güç kazanmasının arkasında yatan nedenlerdir.

Taylorizm, işin en iyi, en hızlı ve en az gayret sarfedilerek nasıl yapılacağının yanı sıra kaytarmaya meyilli işgücünün nasıl kontrol edileceği de ortaya koymuştur. İş en küçük parçalara kadar bölündüğü için işçiler, üretim süreci üzerindeki hakimiyetleri ve inisiyatiflerinin yanı sıra vasıflarını kaybederek ve adeta makinelerin bir parçası haline gelerek değersizleşmişlerdir.

9 Temmuz 1948 yılında kabul edilmiş ve 4 Temmuz 1950 yılında yürürlüğe girmiş olan 87 Sayılı Sayılı Sendika Özgürlüğü ve Sendika Hakkının Korunması Sözleşmesi, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nden sonra sendika hak ve özgürlüğünü sözleşme kapsamında ele alan ilk ve en önemli belgedir. 87 Sayılı ILO Sözleşmesi, sendika hakkının devletten ve kamu erkini kullananlardan gelebilecek engelleme, yasaklama veya müdahalelere karşı korumayı amaçlamaktadır. 

Liberal hukuk anlayışı bireylerin yasa önünde eşitliği esasına dayalıdır. Liberal hukuk anlayışında bireylerin sosyal-iktisadi farklılıkları dikkate alınmaz.

İşçi sendikaları ABD'de yasal olarak 1842'de tanınmıştır.

Taylorist yönetim anlayışında yapılacak iş küçük parçalara bölünmekte, yönetim ve üretim birbirinden ayrılmakta ve kontrol ve denetim mekanizmaları etkin şekilde çalışmaktadır. Otomobil fabrikasında uygulamaya geçirilen sistem Fordist anlayıştır.

Marx ve Engels kendilerinden önceki sosyalist düşünceyi ütopik sosyalizm olarak adlandırmıştır. Ütopik sosyalizm denince akla üç düşünür gelir: Comte de Saint Simon (1760-1825), François-Charles Fourier (1772-1837) ve Robert Owen (1771-1859). Sosyalizm kavramı ilk kez 1810-1820 yılları arasında Owen tarafından kullanılmıştır.

Reformist (Evrimci) sendikacılık anlayışına sahip sendikalar yalnızca kendi üyelerinin değil, tüm çalışanların hak ve menfaatlerini korumayı ve geliştirmeyi amaçlamaktadır. Kapitalist sistemi kabul ederek, sistemin aksayan yönlerini düzeltmeye çalışır. Doğru cevap D'dir.

SENDİKAL HAKLARIN ULUSLARARASI BOYUTU
Günümüzde insanlığın öne çıkan değerleri arasında ilk sırada insan hak ve özgürlükleri gelmektedir. Çalışanların sendika kurma ve sendikal faaliyetlerde bulunma hakları temel hak ve özgürlükler kapsamı içindedir. Temel insan haklarının ayrılmaz bir parçası olarak kabul edilen sendikal haklar insan hakları ile ilgili tüm uluslararası belgelerde yer almaktadır. Sendikal haklar, yalnızca sendika hakkıyla sınırlı olmayan, toplu iş sözleşmesi ve grev haklarını da kapsayan bir terimdir. Bu anlamda sendikal hakların en önemli kaynaklarından biri uluslararası hukuktur. Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), Birleşmiş Milletler (BM) ve Avrupa Konseyi’nin kabul ettiği çeşitli belgeler sendikal hakları devlete ve işverene karşı güvence altına almıştır. Devletlerin kabul ettiği sendikal haklar ve özgürlüklere ilişkin uluslararası belgeler ve uygulamalar devletlerin gelişmişlik düzeyini gösteren bir olgu olarak da büyük önem taşımaktadır.

Doğru cevap A şıkkıdır.

Faşizmin başlıca dayanakları, işçi devrimi korkusu ve liberal demokrasinin sorunlara çözüm getirememesidir.

Türkiye, Avrupa Sosyal Şartı’nı 1961’de imzalayan ilk 16 ülke arasında yer almasına rağmen, ancak 1989 tarihinde, sendikal haklar dâhil, çeşitli maddelerine çekinceler koyarak onaylamıştır. Türkiye, GGASŞ’yi 2004 yılında imzalamış, Avrupa Sosyal Şartı’nda olduğu gibi sendikal haklara ilişkin 5. ve 6. maddeler de dâhil belirli maddelerine çekinceler koyarak 2007 tarihinde onaylamıştır.