Millî Eğitim Bakanlığı, program hazırlanırken nelerin nasıl yapılabileceğini, öğretmenlere tanınan program esnekliklerini belirlemiştir. Bu belirlemenin dikkat çekici yanları ilköğretim okulu programında şöyle yer almıştır:

1. Her öğrenci gücünün yettiği oranda yetiştirilmektedir. Beşlik bir not sisteminde iki alanın da beş alanın da geçiyor olması, bu ilkenin uygulanışına bir örnektir. Öğrenciler yetiştirilirken, yeteneklerine, ilgi ve gereksinimlerine bakılmalı, öğretmen, onun olabildiği kadar gelişimine destek olmalıdır. Program hazırlanırken, onun öğrenciye göre olma esnekliği gözetilmelidir. Bu yapılmayıp gereksiz zorlamalara gidilirse, öğrenci önüne konan hedeflere ulaşamayacağını düşünürse, ilgisini yitirir, dersine yönelmez, okula gelmemeyi seçebilir, dersten kopabilir.
2. Öğrencilere, bir süre sonra değişebilecek, herhangi bir kaynakta bulunabilecek, sahip olunması bir yarar sağlamayacak gereksiz bilgiler vermek yerine, hedef davranışlara götürücü bir eğitim esas alınmalıdır. Öğrenci, bilginin nereden ve nasıl alınacağını, nasıl değerlendirileceğini, gerçek olan ve ol- mayan bilgiyi nasıl ayıracağını, nasıl kullanacağını, düşüneceğini, geliştireceğini bilip yapabilmeli, beynini bilgi deposu olarak değil, bilgiyi kullanan bir makine olarak değerlendirebilmelidir. Bunlar için de, kitaplarda yer alan çok konu ve bilginin ezberlenmesi yerine az konu ve bilgi, birbirinden kopuk ve yararsız bilgiler yerine gerçek yaşamla ve birbirleriyle ilişkilendirilmiş bilgi, zihinde saklanmaya değil, kullanılmaya dönük bilgi yeğlenmelidir. Eğitim, bu nedenlerle, bilginin niteliğine, gerekliliğine bakılmadan ezberlendiği bir süreç değil, onu araç olarak kullanıp, hedeflenen davranışları gösterebilme işidir. Bir ülkenin alanının, bir nehrin uzunluğunun, kimin kaç ton demir-kömür ürettiğinin ezberletilmesi, amaç dışı eylemlerdir. Sözcüklerinin çoğunu anlamadığı bir şiiri önünde bulan bir öğrencinin, derse tavır alıp ondan soğuması, dersini istemeyerek yapması, ders biran önce bitse diye düşünmesi doğaldır. Bu tür program içeriği, öğrencinin, öğretmenin, ilgili herkesin zaman, emek, enerji ve kaynaklarını boşa harcamak olur.

3. Yakından uzağa ilkesi gereği, programda başlangıç noktası olarak yakın çevre alınmalı, onun tanınıp geliştirilmesine öncelik verilmelidir.
4. Bakanlığın hazırlayıp gönderdiği ders programları, ülkenin her yöresi için genel bir “çerçeve” programdır. Bırakın ülkenin her yöresini, bir kentindeki, bir okulundaki aynı sınıfın birden fazla şubesindeki öğrenciler bile birbirinin aynı değildir. Bakanlık da bu bilinçle, öğretmenlere, programlarla öğrencilerin uyumunu sağlama görevi ve hakkı vermiştir. Öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeylerinin, diğer özelliklerinin, çevrenin gerektirdiği ekleme ve çıkarmaları yapmak öğretmenin işidir. Bakanlıkça gönderilen “çerçeve” programın her okulun “penceresine”, amaçlar gözetilerek uyarlanması gerekir. Dahası öğretmenin görevi, amaçlarla program arasında gördüğü uyumsuzlukları ve program değişikliği önerilerini bakanlığa bildirmektir.
5. Bakanlıkça gönderilen ders programındaki ünite ve konularla bunların sıralarına da uyma zorunluluğu yoktur. Bunlardaki her konunun programa alınması gerekmeyebileceği gibi, programlara alınanların süreleri de kitap ya da bakanlık programındaki genişlikte olmayabilecektir.

Doğru cevap C'dir çünkü "Bakanlıkça gönderilen ders programındaki ünite ve konularla bunların sıralarına da uyma zorunluluğu yoktur."

Düzene fazla yer veren ilişki biçiminin birbirini şikayet etmeye, hoşgörüsüzlüğe yol açtığı görülmüştür.

Sınıfta hedef davranışlara göre değişik gruplar oluşturulduğunda, çok gruplu
yerleşim düzeni kurulur. Bu düzende öğrenciler yardımlaşarak öğrenme, dinleme, anlama, katılma, iş birliği, yapıp yaşayarak öğrenme becerilerini geliştirirler.
Sınıftaki öğrenci sayısı arttıkça, çok grup yöntemini kullanma gerekliliği de artar.
Öğrenilenlerin grupça denenip pekiştirilmesi veya ön hazırlıkların bütünleştirilmesi için uygundur. Laboratuvar çalışmalarının bir kısmında bu düzenin kullanılması zorunlu hâle gelir.

Öğrencilerin ortak hedeflere ulaşmak için birlikte çalıştığı, etkinliklere tümünün katıldığı, yardımlaşılarak öğrenildiği düzen İşbirlikli öğrenme düzeni olarak adlandırılır. Doğru cevap B şıkkıdır.

Değerler, grup amaçlarının, üye eylemlerinin değerlendirilmesine kılavuzluk eder ve bir yargının iyi veya kötü olduğunu belirler. Temel ve yardımcı değerler olmak üzere iki çeşit değer söz konusudur. Yardımcı değerler, grubun üyelerinde gözlemeyi istediği, arzu edilen davranış kalıplarıdır. Öğretmenler öğrencilerin, çok çalışma, yaratıcı olma, yüksek standartlara sahip olma, dürüst olma vb. yardımcı değerlere sahip olmaları için onları destekleyerek, cesaretlendirmelidir.

İnsan davranışını daha uzun zamanda ya da dolaylı olarak etkileyen uzak çevre değişkenleri de vardır. Yerel savaşlar, çevre kirliliği, ozon deliği oluşması, yağmur ormanlarının azalması, orman yangınları gibi.

Sayı
Öğrenci sayısı, hedeflere göre farklılaşır. Sınıfın düzeyi de sayının belirleyicilerinden biridir. Öğrenciler, öğretmen yardımına ve ilgisine daha çok gereksinim
duyduğundan, ilk yıllarda öğrenci sayısı az tutulmalıdır. Sayı, öğretmen ve öğrencilerin, sürekli iletişim ve etkileşimini engellemeyecek miktarda olmalıdır. Sayı
çoğaldığında, öğrenciler, grupla ortak iletişim yerine, yanındakilerle iletişimi seçip “sınıf ” bütünlüğünden kopabilirler.
Dersin ve konunun özellikleri ile yöntem farkları da sayı ile ilişkilidir. Fiziksel
olarak yapma türü olan ders ve konularda, bireysel çalışmalarda, öğretmen ilgisi,
kılavuzluğu ve denetimi için, sayının az olması iyidir. Sayı çoğaldıkça, bazı öğretim yöntemlerini seçmek de güçleşmektedir.
Öğrenci sayısının on beşle yirmi arasında olması durumunda sınıftaki öğrenci
sayısı normaldir denebilir. Bu sayı, elbette fiziksel mekânın genişliğine de bağlıdır.
İyi bir sınıfta, öğrencilere rahat bir oturma mekânı, ders araç gereçlerine, öğrenci
eşyalarına uygun yerler ayrıldıktan sonra, bunlara ayrılan yerin yarısı kadar bir
mekân da gösteri, oyun, rol oynama gibi etkinlikler için ayrılmalıdır.
Kalabalık olmayan sınıflar, öğretmene kolaylıklar sağlama yoluyla, eğitsel
kaliteyi artırma fırsatı verir. Bu sınıflarda, öğretmenin öğrenci başına ayıracağı
zaman artar, plan yapmak ve uygulamak kolaylaşır, öğrencilerin tamamının yaparak, yineleyerek, pekiştirerek öğrenme olanağı çoğalır. Grup küçüldükçe, yönetimi de kolaylaşır, öğrenciler daha iyi tanınabilir, güdülenebilir, dikkat çoğalır, bozucu davranışlar azalır. Bunlar, öğretmenin isteğini, güdüsünü, doyumunu artırır.
Öğretmenler de kalabalık sınıflardan düzenin ve eğitimin olumsuz etkilendiğini
belirtmektedirler

Tepkisel model, sınıf yönetiminin en eski olduğu kadar, tepki gerektiğinde
kullanılması en yararlı olan, vazgeçilemez modellerinden biridir. Adından da anlaşılabileceği gibi, bu model, bir durum, oluşum ya da davranışla karşı hedefler belirlenerek tepki gösterilmesini içerir. İstenen duruma dönüşü sağlamak için, genellikle
ödül veya ceza türü yaptırımları içerir şekilde kullanılmaktadır.

Ders planının ön değerlendirilmesinde kullanılan ölçütler:

• Öğretmenin bir plânının olup olmaması
• Plânın, eğitsel hedeflere götürüp götürememesi
• Bu plânın gerektiği biçimde uygulanıp uygulanamaması
• Öğretmenin, bu plânla hedeflere ulaşıp ulaşmaması

Yönetim, kaynak kullanma etkinlikleri olarak da algılanmıştır. En dönümcül (kritik) kaynak, insan kaynağıdır, çünkü diğer kaynaklara egemen olan odur. Eğitimle ilgili kaynakların kullanımı eğitim yönetimi bütününü oluşturur. Bu bütün, bizim ülkemizde merkez ve taşra yönetimi şeklinde düzenlenmiştir. Merkez yönetimi, Milli Eğitim Bakanlığı ve bağlı merkezî  örgütlerin yönetimidir. İl ve ilçe eğitim örgütlerinin yönetimi, merkez örgütünün il ve ilçelerdeki birimlerinin (taşra) yönetimidir. Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütü dışında kalan, il-ilçe eğitim yönetimlerinin en dönümcül ögesi, okul yönetimidir.

Verilen maddelerden I, II ve III numaralı olanlar doğrudur. Doğru evap E'dir.

A, B,C ve D seçenekleri yarışmacı düzenin özellikleridir. Öğrencinin yönetimde öğretmenin denetimde tutulması ise  iş birlikçi öğrenmenin özelliğidir. Bu nedenle yanıt E'dir.

• İkili gruplamalar, uzman/acemi yaklaşımı ya da eşlerin bir araya gelmesi üzerine tasarlanmış kavramaya yönelik öğrenme çalışmalarını arttırmada sık sık kullanılır. İkili gruplandırmada birebir öğretim de söz konusu olabilir. Ortak acemi eşler, problem çözmede ve beyin fırtınasında daha etkilidirler. Buna göre I numaralı önerme doğrudur.
• Üçlü gruplandırma özellikle problem çözme açısından ağır şekilde eleştirilir. Üçlü gruplar, üyelerinin ikisinin diğer üçüncü kişi üzerine etkisine izin verdiğinden, kişiler arası hoşnutsuzluklar gelişebilir. Buna göre II numaralı önerme yanlıştır.
• Küçük gruplar özellikle büyük grupların veya sınıfın çalışma konularının yardımcı görevlerini yerine getirmede etkilidir. Buna göre III numaralı önerme doğrudur.
• Bütün sınıf gruplaması ya da geleneksel biçimsel yaklaşım, yeni bilgilerin sınıftaki tüm öğrencilere eş zamanlı iletilmesinde etkilidir. Buna göre IV numaralı önerme yanlıştır. 

Doğru yanıt B'dir.

Öğretmen önce çocuktan aile ile ilgili bilgileri toplayabilir. Daha sonrasında evlerinde ziyaret ederek onların yaşam biçimleri, aile özellikleri hakkında bilgi toplayabilir. Ev ziyaretlerinin yanı sıra İnternet aracılığı ve telefon ile iletişimini geliştirebilir ve sürdürebilir. Öğretmen, aile üyelerini okul etkinliklerine davet edebilir, onların yardımına başvurabilir. Doğru cevap B seçeneğidir.

Bir ders plânının ana bölümlerinin, hazırlık, uygulama, denetleme, pekiştirme dilimlerinden oluştuğu söylenebilir. Hazırlıklar, öğrencilerin tanınması, hazır  bulunuşluk düzeylerinin, ilgi ve gereksinimlerinin bilinmesi, hedef ve davranışların belirlenmesi, ortam ve olanakların incelenmesi, kaynak araç-gereç, deney, uygulama, gezi ve gözlemlerin, sürelerin, ders ortamlarının belirlenmesi, bunlar için meslektaşlar, uzmanlar, denetçiler, yöneticiler ve çevre ilgilileriyle görüşülmesi türü çalışmaları içerir.

Dikkat çekme bir ders plânının ana bölümlerinden biri değildir.

Sınıf yönetimi; uygun öğrenme çevresi hazırlama, çevredeki imkan, ortam, kurallar, öğrenme düzeni ve süreçleri oluşturma ve kullanma pratiğinin oluşturulmasıdır. Dolayısıyla yukarıdaki hazırlıklar ve uygulamalar sınıf yönetimi kavramı ile ilişkilidir. Doğru cevap D'dir.  

1. Olanların, olması gerekenlerle, olabilecek olanlarla karşılaştırılması, eksikliklerin tamamlanıp yanlışlıkların giderilmesi, yapılanların düzeltilip geliştirilmesi denetimdir.
2. Amaçlar esas alınarak, görevlerin, görevlilerin ve bunların ilişkilerinin belirlenmesi örgütlemedir. Doğru cevap B seçeneğidir.

Kurallar beklenen davranışın en alt düzeyini gösterir. Bu, daha fazla ve daha iyinin yapımını engelleyebilir. Kurala uymak yeterli olunca, bireylerin ve örgütün düzeltme ve geliflme yeteneği zayıflar. Kurallar bu
bilinçle uygulanmalıdır. 

Okulun olanak ve koşulları, yalnızca öğrencileri değil, öğretmenleri, yöneticileri ve okul çevresini de etkiler. Olanaklarından çevrelerini de yararlandırabilen okullar hem çevrelerini eğitir hem de benimseme yoluyla çevrenin okulu korumasını, desteklemesini sağlar. Çevresini tel örgü ve duvarla kapatan okullar, kendi yalnızlık hapishanelerini de kurmuş olurlar.