Bir özniteliğin değeri tanımladığı varlıklar içinde benzersiz bir değer taşıyorsa bu özni-telik anahtar öznitelik olarak belirlenir. Örneğin her bir hastayı birbirinden ayırt etmek için hasta no. (vatan-daşlık no.) özniteliği, anahtar öznitelik olarak belirlenebilir.

UML diyagramları, yapısal diyagramlar ve davranış diyagramları olmak üzere iki grupta toplanabilir.

PMBOK proje planına göre oluşturulacak proje ana planı içinde önemle ele alınması gereken dokuz temel konu bulunur. Bunlar; Genel bakış, Amaçlar, Yönetsel yaklaşım, Sözleşme konuları, Takvim, Kaynak ihtiyaçları, İnsan kaynağı, Değerlendirme yöntemleri, Potansiyel problemlerdir. Bu konular proje tiplerine göre dikkate alınmalı ve uygulanmalıdır.

Varlık, diyagramın ve dolayısıyla kavramsal veri modelinin en temel ögesidir. Doğru cevap A'dır.

Kullanım durum diyagramlarının dört temel bileşeni bulunmaktadır:

1. Kullanım Durumlar
2. Aktörler
3. İlişkiler
4. Sistem Sınırı 

Öznitelik, varlıkların sahip olduğu her bir özellik öznitelik olarak ifade edilmektedir. Örneğin; hasta no, hasta adı, telefon no, yaş, e-posta ve cinsiyet bilgileri hasta varlığının öznitelikleridir. Doğru cevap C'dir.

Sistem Analistleri
Sistem sahipleri, kullanıcıları, tasarımcıları ve kurucularının gerçekleştirilecek ve kullanılacak
bilgi sistemlerine bakış açıları farklıdır. Sistem sahipleri ve kullanıcıları genel
özelliklerle, tasarımcılar ve kurucular ise ayrıntılarla ilgilenir. Başka bir bakış açısıyla da
sistem tasarımcıları ve kurucuları teknik, sistem sahipleri ve kullanıcıları ise genelde teknik
olmayan kişilerden oluşur. Bu durum, bilgisayar tabanlı işletme çözümlerine ihtiyacı
olanlarla bilgi teknolojilerini bilen kişiler arasında bir iletişim boşluğu oluşturur. Sistem
analisti bu boşluğu doldurmalıdır. Sistem analisti, sistem sahipleri ve sistem kullanıcıları
için işletmenin problemlerini ve ihtiyaçlarını belirler ve onaylar. Sistem tasarımcıları ve
sistem kurucuları için ise önerilen teknik çözümün ihtiyaçları karşıladığını ve işletmeye
uyumunu denetler. Böylece, sistem analisti diğer paydaşlarla etkileşim içinde bulunarak,
bilgi sisteminin gelişimini kolaylaştırıcı görevini yerine getirir.

Ekonominin küreselleşmesi ve İnternet’in yaygınlaşması sonucu, işletmeler işlerini elektronik ticaret (e-ticaret) ve elektronik iş (e-iş) şekline dönüştürmekte veya genişletmektedir. Sunucu ve ağ mimarilerindeki gelişmeler ve İnternet kullanımının yaygınlaşması nedeniyle yeni bilgi sistemlerinin çoğunluğu e-ticaret ve e-iş uygulamalarını destekleyecek biçimde tasarlanmakta ve geliştirilmektedir.

Tasarım aşamasında, mantıksal tasarımdan fiziksel tasarıma geçilmektedir. Bir başka ifadeyle, sistemin ne yapması gerektiği sorusundan, sistemin nasıl çalışacağı sorusuna geçilmiştir. Bu aşamada yapılması gereken birçok faaliyet vardır. Fiziksel tasarımı oluşturan bu faaliyetler, sistemin mimari tasarımını, veritabanı tasarımını ve kullanıcı arayüz tasarımını kapsamaktadır. Sistem analizi iş problemini ele alırken sistem tasarımı teknik ve gerçekleme üzerine odaklanır. Doğru cevap C'dir.

Nesne tabanlı analiz sürecinin adımları;

Adım 1. Yeni aktörlerin saptanması, tanımlanması ve belgelendirilmesi.
Adım 2. Yeni kullanım durumlarının saptanması, tanımlanması ve belgelendirilmesi:
Adım 3. Yeniden kullanım olasılıklarının belirlenmesi
Adım 4. Kullanım durum model diyagramının düzeltilmesi
Adım 5. Sistem analizi kullanım durum hikâyelerinin belgelenmesi
Doğru cevap D'dir.

Sembolü, Özniteliği temsil etmektedir Doğru cevap A'dır.

Sistem, istenilen bir sonuca ulaşmak için birbiriyle ilişkili ve birlikte çalışan bir grup bileşendir. DVD oynatıcı, alıcı, hoparlör ve monitörden oluşan bir ev sinema sistemi örnek olarak verilebilir.

Kullanım durum modellemesi iki temel çıktı sağlar. İlki, geliştirilen sistemde bulunan kullanım durumları, kullanıcıları ve ikisi arasındaki ilişkileri gösteren kullanım durum diyagramıdır.

Bağlam Diyagramı (Context Diagram) : Sistemin sınırlarını, sistemle etkileşimde bulunan haricî varlıkları ve sistem ile haricî varlıklar arasındaki temel öneme sahip veri akışlarını gösteren VAD’dır.

Bilgi sistemlerini etkileyen teknolojik faktörler; ağlar ve İnternet, mobil ve kablosuz teknolojiler, nesne teknolojileri, iş birlikçi teknolojiler ve kurumsal uygulamalardır. Doğru cevap E'dir.

Kavramsal veri modeli içindeki varlık kümeleri diyagramda içinde varlığın adının yazılı olduğu bir dörtgen sembol olarak gösterilmektedir.

Kullanıcı merkezli sistem geliştirme, paydaşların ihtiyaçlarının ve sistemin geliştirilme nedenlerinin anlaşılması temeline dayanan sistem geliştirme sürecidir.

Nesne modellemede bir başka önemli kavram, nesnelerin gruplandırılması için kullanılan
sınıflardır. Benzer öznitelik tiplerine ve davranışlara sahip nesneler, sınıf olarak tanımlanır. Belirli bir sınıfa ait nesne örneklendiğinde, o sınıf için önceden tanımlanan özniteliklere ve davranışlara sahip bir nesne var olur.

Kullanım Durum (Use Case): İşletme faaliyetleri, bu faaliyetlerin kim tarafından başlatıldığı ve bu faaliyetlere bilgi sisteminin nasıl cevap vereceği açısından sistem fonksiyonlarının modelidir.

Davranışsal Diyagramlar
Etkinlik (Activity) Kullanım durum ya da iş sürecinin, sınıflardan bağımsız olarak kapsadığı etkinliklerin ardışık akışını gösterir.
Dizge (Sequence) Bir kullanım durum ya da operasyonun işletilme sürecinde nesnelerin davranışlarını modeller. Faaliyetlerin zaman tabanlı sıralanışına odaklanır.
Haberleşme (Communication) Bir kullanım durum ya da faaliyetlerin işletilme sürecinde nesnelerin davranışlarını modeller. Iş birliği yapan nesnelerin haberleşmesine odaklanır.
Etkileşime Bakış (Interaction Overview) Bir sürecin kontrol akışına bir bakış gösterir.
Zamanlama (Timing) Mesaj aracılığıyla nesnelerin haberleşmesini gösterir.
Ayrıca zaman ekseninde gerçekleşen durum değişimlerini gösterir.
Davranışsal Durum Makinesi (Behavioral State Machine) Bir nesnenin yaşam döngüsü süresinde durum değişimlerini gösterir.
Protokol Durum Makinesi (Protocol State Machine) Bir sınıfın farklı arayüzleri arasında bağımlılıkları gösterir.
Kullanım Durum (Use-case) Sistem için iş gereksinimlerini incelemek ve sistem ile çevresi arasında etkileşimi göstermek için kullanılır.