Yanıt Açıklaması: İktidar kavramı sekülerleşmiştir.

Yanıt Açıklaması: Bir toplumsal yapıyı diğerlerinden ayırt edici politik özellikleri bünyesinde barındıran bir durum olarak siyasal kültür, “devlet-toplum-birey” ilişkileriyle ilgili sistemlerin anlaşılmasında önemli bir kavramdır. Toplumu ilgilendiren ve yönlendiren kararlar alıp kural koyma yöntemine sahip olan siyasal sistem, yönetenlere ve yönetilenlere ait, kendine has özellikleri bünyesinde barındırmaktadır.

Yanıt Açıklaması: Anlatılanlar bağlamında bireyin siyasal katılımına sebep olan etkenlerle kamuoyunu oluşturan kaynaklar, aynı özelliklere sahip, benzer kategorileri oluşturmaktadır. Kamuoyunun oluşmasında etkili olan beş kaynak bulunmaktadır: Aile, Okul,Meslek-İş Grubu, Din, Medya.

Yanıt Açıklaması: Roma İmparatorluğu

Yanıt Açıklaması: Elit kavram›n›n bu alanlarda popüler hale gelmesine, klasik elitist düflünürler olarak de¤erlendirilen Vilfredo Pareto, Gaetano Mosca ve Robert Michels öncülük etmifllerdir.

Yanıt Açıklaması: Kamuoyunun dileklerini serbestçe dile getirmek, tek parti sisteminin sahip olduğu özellikler arasında sayılamaz.

Yanıt Açıklaması: Lelandais’in belirttiği gibi, Fransa’da altmışlı yıllardan itibaren, başını Alain Touraine’in çektiği “yeni toplumsal hareketler teorisi” ortaya çıkmıştır.

Yanıt Açıklaması: sekülerleşme dünyevileşme anlamına gelir

Yanıt Açıklaması: İletişimin dört ana faktörü vardır: İletişim Kanalları, İletişim Sembolleri, İletişim Türü, İletişimin Kapsayıcılığı.

Yanıt Açıklaması:

Weber'e göre "Modern devletin ortak yaşam üzerindeki hakimiyeti, onun yönetim araçlarının yoğunlaştığı alan olmasından kaynaklanmaktadır". Modern yaşamda devletin neden siyasetin tezahür ettiği alan olarak öne çıktığını anlamak için modern devleti karakterize eden özelliklerin bilinmesi gereklidir.

Yanıt Açıklaması: Demokratik elitizm olarak adland›r›lan bu yeni anlayışın öncülü¤ünü Joseph Schumpeter yapm›flt›r.

Yanıt Açıklaması: A seçeneğindeki madde, söz konusu eserde sıralanan ölçütlerden biri değildir.

Yanıt Açıklaması: Türker Alkan ve Doğu Ergil siyasal yabancılaşmayı, bireyin siyasallaşmış olan değerleriyle siyasal sistemin ileri sürdüğü değerler arasında bir çelişkinin bulunması ve bu çelişkinin hem bireyin kendisi hem de sistem tarafından bertaraf edilemeyeceğine ilişkin duygusu olarak açıklamaktadır. Buna göre siyasal yabancılaşma, bireyin siyasal sistemden ve sistemdeki siyasal olay, kurum ve aktörlerden uzaklaşması, onlara yabancılaşması demektir. Ancak, siyasal yabancılaşma konusunun açıklanmasında birbirinden farklı sınıflamalara gidildiği görülmektedir. Mesela Murray Levin, ilk ikisi üzerinde yoğunlaşmakla beraber, siyasal yabancılaşmanın dört görünüşünden bahsetmektedir: “Güçsüzlük”, “anlamsızlık”, “normların zayıflaması” ve “kayıtsızlık”. Siyasal güçsüzlük bireyin, siyasal eylemlerinin siyasal olayların gidişatını belirlemede etkisiz kaldığı duygusu olarak tanımlanmaktadır. Levin’e göre siyasal yabancılaşmanın ikinci şekli anlamsızlıktır. Birey anlamsızlığı birkaç şekilde hisseder: Birey adaylar arasında gerçek bir farklılık olmadığı için seçimlere katılmayı anlamsız bulur veya siyasal konularda zeki ve akılcı karar vermenin o kararı dayandıracak bilgi olmadığı için imkânsız olduğunu düşünür. Seeman ise, yabancılaşmayı, “güçsüzlük”, “güvensizlik”, “anlamsızlık” ve “tecrit eğilimi” olarak ele alır. Siyasal güçsüzlük, bireyin davranışlarının arzuladığı siyasal sonuçların elde edilmesini ne ölçüde etkileyebileceği beklentisinden kaynaklanmaktadır. Güvensizlik, bireyin siyasal rolleri bulunan sorumluların toplum karşısında sürekli ve sistematik olarak kuralları çiğnediklerine ilişkin duygusu olarak tanımlanmaktadır. Anlamsızlık da, yine bireyin siyasal sistemin nasıl işlediğini anlayamaması, değişik uyaranlar yardımıyla fikir oluşturması ve siyasal olayların sonuçlarını kestirmek konusunda kendi başarısızlığına ilişkin duygusu biçiminde ele alınmaktadır. Güçsüzlük ve güvensizlikten dolayı yabancılaşanların aksine, anlamsızlıktan yabancılaşanların yasal davranış türlerini yeğledikleri ifade edilmektedir. Tecrit eğilimi ise, yabancılaşan bireylerin toplumun diğer bireylerinin çok değer verdiği amaç ve inançlara düşük düzeyde değer vermesini ifade etmektedir.

Yanıt Açıklaması:

Thomas Paine devlete karşı sivil toplum düşüncesini ilk getirendir.

Yanıt Açıklaması: “Anomi” sözcüğü köken olarak “yasasızlık, normsuzluk” anlamına gelen “anomous” sözcüğünden türemiştir. Kuralları geçerliliğini yitirmiş ve herkes tarafından benimsenecek kurallar yaratamamış bir toplumda, bireyleri toplumsal bütüne bağlayan bağların kopması durumunu ifade etmektedir. Karl Marx anomiyi, organlar arasındaki ilişkinin düzensizliği sonucu, toplumsal dayanışmanın azalması olarak tanımlarken, Robert Merton’a göre anomi, bireyin toplumsal yapı tarafından oluşturulan kültürel hedefler ve bu hedeflere ulaşmak için kullanılabilecek kurumsallaşmış araçlara güveninin ve inancının azalmasıdır. Bu kavramı en fazla kullanan Emile Durkheim ise anomiyi, geleneksel değerlerin ve kuralların zayıfladığı veya tahrip edildiği bir kuralsızlaşma durumu olarak tanımlamaktadır.

Yanıt Açıklaması: IV dışındaki bilgiler, kültüre ilişkindir.

Yanıt Açıklaması:

Lipset davranışçılık ekolü altında değerlendirilmez

Yanıt Açıklaması: C

Yanıt Açıklaması: “Kaynakların seferberliği teorisi” olarak adlandırılan ekole temel oluşturan yaklaşımıyla Mancur Olson, toplumsal hareketleri bireylerin kendilerine fayda sağlayacağı zaman katıldıkları eylemler olarak tanımlamıştır.