CEVAP:

Moğol hâkimiyeti döneminde (XIII. ve XIV. yüzyıllar) bölgenin büyük kısmı Çağatay ulusunun bir parçasıydı. Bölgenin batısı ve kuzeyi Cuci ulusu, doğu ve güneyi ise Çağatay ulusunun bir parçasıydı. 1465’de Özbek hanı Ebulhayr’ın tebaasından yaklaşık 200 bin kişilik bir grup Kerey ve Janibek liderliğinde Moğolistan’da Esenbuğa’ya bağlı topraklara göç etti. Esenbuğa da onları Çu ve Talas nehirleri arasındaki bölgeye yerleştirdi. Bu ayrılan Özbekler “özgür”, “serbest”, “cesur” anlamında Kazak Özbek veya Kazak olarak tanındılar. Zamanla bu grupların yaşam tarzlarında da önemli değişiklikler meydana geldi ve Kazaklar göçebe, Özbekler ise yerleşik bir yaşam tarzı sürdürür oldular. Zamanla Özbekler daha güneye şimdiki Özbekistan’a göç ederek yerleşik bir hayat tarzını benimsedi, Kazaklar ise göçebe kaldı.