CEVAP:

17. Yüzyılın ikinci yarısında Arap coğrafyası
Osmanlılar tarafından on dört merkezden (eyalet) idare
ediliyordu. Bu dönemde şehirleşme artmış; göçebe
unsurlar daha fazla istikrara kavuşmuştu. Zaman zaman
değişmekle beraber, genel olarak 17. yüzyılda Osmanlı
Devleti’nin Arap coğrafyası, Şam, Trablus-ı Şam, Halep,
Musul, Bağdat, Basra, Lahsa (Ahsa), Yemen, Mısır,
Habeş, Tunus, Trablusgarp, Cezayir-i Garp ve Mekke-i
Mükerreme eyaletlerinden oluştu. Neticede, 17. ve 18.
yüzyıllarda Arap coğrafyasında tam bir “Osmanlı Barışı”
egemen olmuştur.