CEVAP:

1950’li yılların başına gelindiğinde Türk romanının iki koldan devam ettiğine tanık oluruz. Bunlardan ilki önceki kuşaktan romancılığını sürdüren popülist romancılar, diğeri ise dönemin koşullarının da zorlamasıyla yeni arayışlara girenler. Bunlardan ilk gruba girenler, romantik aşkları konu alan birkaç eseriyle sanat yaşamlarını sonlandırırlar. İkinci gruba sokacağımız Reşat Enis, Refik Halit, Peride Celal gibi kimi romancılar ise özgün üslupları ve nitelikli eserleriyle kendilerinden söz ettirmeyi başarırlar. Bunların dışında Tanpınar, Ayverdi, Akbal, Buğra, Hisar, Kabaağaçlı gibi kimileri ise bir uygarlık dairesi içinde geçmişin değerlerini, mutlu çocukluk yıllarını, birtakım sosyal değişim geçiren toplum ile birlikte kaybolan değerleri, yeni oluşan yaşam biçimlerini ve dünya görüşlerini geçmiş-şimdi, birey-toplum değerleri kutupluluğu içinde ele alarak nostaljik bir atmosfer oluştururlar.