CEVAP:

Tarihsel açıdan değerlendirildiğinde 19. yüzyılın sonlarına kadar ön planda olan üretim süreci, yeni bir yüzyılın başlangıcıyla birlikte yerini yavaş yavaş tüketim sürecinin önem kazanmasına bırakmıştır. Özellikle 1920’ler, 19. yüzyılın büyük bölümünde egemen olan çelik, makine ve kimyasalların üretimi gibi ağır sermaye mallarından çok, giderek daha farklı ve daha geniş kitlelere hitap eden tüketim mallarının üretilmesine tanık olmuştur. Bu dönemdeki tüketim malları içerisinde simgesel değeri en fazla olan mal ise otomobil olmuştur. Amerikalı otomobil üreticisi Henry Ford’un normal aileler için seri otomobil üretmesi, Batı kapitalizminin gelişmesinde çığır açıcı bir olay olarak nitelendirilmiştir. Henry Ford’un bu girişimiyle birlikte yalnızca seri üretim yapılmamış aynı zamanda ürünlerin standart hale getirilmesi de sağlanmıştır. Otomobilin yanı sıra pek çok tüketim malı otomasyona dayalı teknik işbölümü sayesinde düşük maliyetlerle üretilmiştir. Demiryolu ve telefon gibi ulaşım ve iletişimle ilgili alt yapıların gelişmesi, büyük şirketlerin ortaya çıkmaya başlaması, ambalajlama tekniklerinin ilerlemesi, yaygın satış temsilciliklerinin kurulması ve markalaşmaya, reklamlara ve endüstriyel tasarıma daha fazla önem veren pazarlama anlayışıyla birlikte tüketim malları daha geniş coğrafi pazarlarda ve daha geniş kitlelerin tüketimine sunulmuştur. Dolayısıyla bu yeni dönem aynı zamanda dayanıklı tüketim mallarının yaygın olarak tüketilmeye başlandığı bir dönemi de temsil etmektedir.