CEVAP:

Bu yaştaki çocuklar kendilerini ailelerinden bağımsız olarak görebildikleri ve
mantıklı düşünebildikleri için boşanmayı anne babalarının problemi olarak algılama eğilimindedirler. Dolayısıyla, boşanmayla ilgili bütün olumsuz
duygularını ebeveynlerine yöneltirler. Bu yaştaki çocukların en sık gösterdiği tepki öfkedir. Yaşadıkları şok ve depresyon duygularına karşı savunma olarak öfkelerini kullanırlar. Bu öfkeyi hayatlarının farklı yönlerine kanalize etmeye
başlarlar. Özellikle erkek çocukları bu öfkelerini sınıf ortamında yıkıcı davranışlarla dışa vururlar. Ayrıca ebeveynlerinden birini boşanmadan sorumlu tutarak, öfkelerini ona yöneltirler. Ebeveynlerini iyi ya da kötü diye sınıflandırmak bir yandan da kendilerini suçlu hissetmelerine neden olur.