CEVAP:

Absürt tiyatro, II. Dünya Savaşı sonrasında yıkılan insani değerler karşısında bir karşı sanat anlayışı olarak ortaya çıkar. 1950’lerde önce Fransa’da, sonra diğer Avrupa ülkelerinde ve Amerika Birleşik Devletleri’nde yaygınlık kazanır. Bu tiyatro eğilimi, Samuel Beckett, Eugene Ionesco, Jean Genet, Harold Pinter, Edward Albee gibi yazarlar tarafından benimsenir. Absürt tiyatro, geleneksel, bilinen her türlü sanatsal uyumu bozarak sahneye koyar. İnsanlar arası herhangi bir dil birliği ve uyum kurulamayacağı görüşüne dayanır (Çalışlar, 1992, s. 14). 

Absürt tiyatronun amacı, dünyanın uyumsuzluğunu, toplumun karmaşıklığını, bireyin aklıyla değil, ilkel güdüleriyle hareket ettiğini göstermek ve böylesi bir süreç içerisinde insanın kendini avutmak yerine saçmanın bilincine varmasını ve kendi gerçeği ile yüz yüze gelmesini sağlamaktır. Absürt tiyatro kötümserdir, umarsızdır. İletişimsizlik, yabancılaşma, uyumsuzluk, korku, kuşku gibi kavram-lar absürt tiyatro düşüncesini ifade etmede öne çıkar. Bu tiyatro anlayışı, insanın korku ve kuşkularını, iletişimsizliğini, yabancılaşmışlığını, yalnızlığını, çevresine karşı uyumsuzluğunu vurgulayarak bu dünyadaki sürgün yaşantısını fark etmesinden doğan trajik durumu göstermeye çalışır.