CEVAP: Davranış düzenleri arasında tercihin tamamen tesadüfî ve makul hiçbir gerekçesi olmadığını savunmak, bütün farklılıkları meşrulaştırmak anlamına gelmektedir. Davranış düzenleri arasında makul bir tercih yapılamayacağını iddia eden, insanların bütün kararlarının nihai olarak eşdeğer (netice olarak hepsinin değersiz) olduğunu savunan bu tavra ahlâki görecilik/ahlâki rölativizm denilmektedir.