CEVAP: İyi ve kötüyü aklın bilebileceği ve iyiye ittiba etmenin aklın bir kararı ile gerçekleştiği açıktır. Netice itibariyle Hz. Peygamber’i davranışlarında örnek olarak kabul eden insanlar da makul düşünen, aklıyla karar veren insanlardı. Ancak onların akılları, Hz. Peygamber’e ittiba etmeyi akıl dışı bir karar olarak değil, aksine makul bir karar, Hz. Peygamber’in davranış tarzını makul bir hayat tarzı olarak kabul ettiler. Demek oluyor ki buradaki temel soru akıl mı yoksa vahiy mi değildir. Akıl mı vahiy mi sorusu, meseleyi kendi mahiyetine uygun bir şekilde ele almayı engelleyen bir soru olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu soru ahlak felsefesinin son zamanlarda en çetin sorusu olarak nitelenebilecek olgu-değer ilişkisi veya olandan olması gereken çıkarılabilir mi? şeklinde ifade edilebilir.