CEVAP:

Aile içinde ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişki
biçimini belirleyecek hiyerarşik yapı çok katı sınırlarla
belirlendiğinde, böyle kopuk aile ilişkileri çocuğun belki
özerklik duygusunun gelişimine katkı sağlasa da, çocuk
aileye aidiyet duygusunu geliştirmede ve sağlıklı
bağlanmada sorunlar yaşar. Aile içinde ebeveyn ve çocuk
arasındaki ilişki biçimini belirleyecek hiyerarşik yapı iç
içe geçmiş aile yapılarında olduğu gibi zayıf ve etkisiz ise,
o zaman da çocuklar anne ve babalarından yeterli ve
sağlıklı rehberlik hizmeti alamamış olacağından
kendilerini tehlikelere karşı daha savunmasız bulabilirler.
Bu aile yapılarındaki bireylerin özerklik ve
bağımsızlıklarının gelişimi risk altındadır. Bu aile
yapılarında sevecen ve ilgili olan anne ve babalar
çocukları için pek çok fedakârlığı yapmaya gönüllüdürler
ve çocuklarıyla ilgilenmek için gerçekten zaman ayırırlar.
Fakat ebeveynlerin bu yaklaşım biçimi çocuklarını
kendilerine bağımlı hale getirir ve çocuklar kendi
başlarına iş yapma konusunda güvensiz olurlar.
Kişilerarası sınırlarla korunmayan aile yapıları bireylerinin
kişilerarası ilişki becerilerinin gelişimini engeller (Nazlı,
2003).