CEVAP: 1. Taraflar: Prensip olarak bir akdin oluşması için iki şahsın (gerçek ya da tüzel şahıs) bulunması gerekir. Şahıslar bir akde asil sıfatıyla olduğu kadar, başka bir tarafın temsilcisi olarak da taraf olabilirler. 2. İrade beyanı: Tarafların akit yapma yönündeki iradelerinin dışarıya yansımasıdır. Akdin özü karşılıklı rızadır. Hukuk karşılıklı rızayı son derece önemser. Karşılıklı rızanın anlaşılabilmesi için de tarafların bu rızalarını açıklamaları gerekir. Bir kimse akit yapacağı diğer tarafa kendisiyle bir akit yapmak hususundaki iradesini bildirmekle irade beyanında bulunmuş olur. İrade beyanının akdin özünü oluşturmasından dolaylı Hanefî hukukçular akdin rüknü olarak sadece icap ve kabulü gösterme eğilimindedirler. 3. Konu (mahal: ma’kud aleyh): Akdin konusu, akdin üzerinde sonuç doğurduğu şeydir. Her akdin sonuç doğurduğu bir konusu bulunmalıdır. Konusu olmayan bir akit düşünülemez. Akitlerin konuları türlerine göre değişir. Mesela satım akdinde akdin konusu bir eşya (mebî’), daha teknik bir tabirle eşyanın ayn’ı; kira akdinde ise doğrudan eşyanın menfaatidir. Satım akdinde mebî’nin bedeli olan semen ile kirada menfaatin karşılığı olan ücret ise özellikle Hanefîlerde akdin doğrudan konusu olarak görülmez.