CEVAP:

Aktif istihdam politikaları, emek arzı ve talebi açısından işsizliğin sebeplerini ortadan kaldırmaya çalışan ve genellikle belirli grupların hedeflendiği politikalardır. Bu politikalarla temel olarak yeni istihdam alanlarının açılması, işsizlerin iş bulma zorluklarının giderilmesi, emek arz ve talebini kurumsal olarak bir araya getirerek işgücü piyasasına girişin kolaylaştırılması, özellikle uzun dönemli işsizlerin istihdam edilebilirliklerinin artırılması hedeflenmektedir. Aktif istihdam politikaları ilk kez 1950’lerde İsveç’te bu isimle telaffuz edilmiştir.  1960’larda OECD tarafından aktif istihdam politikaları ayrı bir politika olarak kabul edilmiş ve 1961 yılında üye ülkeler arasında aktif istihdam politikalarının uygulanmasını yaygınlaştırmak amacıyla İşgücü ve Sosyal Sorunlar Komitesi kurulmuştur.  

Aktif istihdam politikaları, katılımcıların üretken kapasitelerini artırmakta; böylece onların daha etkin şekilde iş aramalarına yardımcı olmaktadır. Aktif istihdam politikalarının öncelikli hedef kitlesi işsizlik riskiyle daha fazla karşı karşıya olan uzun dönemli işsizler ve dezavantajlı gruplardır (kadınlar, gençler, engelliler vb.). Başka bir ifadeyle aktif istihdam politikaları oluşturulurken işsizlerin tümü değil belirli gruplar hedeflenmektedir. Bunun sebebi, aktif istihdam politikalarının yüksek maliyet gerektirmesidir.