CEVAP:

Bu iki ayette özetlenen inkârcı psikoloji ve tavır
dikkate alındığında bunun, genel olarak müşriklerin, ilâhî
mesajın insanlar üzerindeki etkisini kırmak için ileri sürdükleri içi boş iddialar, laf cambazlıkları şeklinde
yorumlanması gerekmektedir. Nitekim 6. ayetteki “bigayri
ilm” (bilgisiz olarak) tabiri de bunu
desteklemektedir. Eğer mûsiki, şiir vb. etkinlikler böyle
bir kötü amaca alet ediliyorsa bunu yapanlar da ayetin
eleştiri kapsamına girer. Ayrıca burada, sadece o
dönemdeki inkârcıların söz konusu tutumları değil, hangi
dönemde olursa olsun “Allah (cc)’ın yolu”nu engelleme
amacına yönelik zihniyet ile bunun ürünü olan tavır, tenkit
ve faaliyetler de eleştirilmektedir. Böyle kişilerin temel
gayesi, halkı, asılsız hikâye ve masallarla; hurafelerle,
aldatıcı sözlerle oyalayıp hak ve hakikatin kendisi olan
Kur’ân’la ilgilerini kesmektir. Fakat onlar vahye karşı bu
olumsuz tutum ve davranışlarından ötürü Allah (cc)
katında onur kırıcı, küçük düşürücü, rezil rüsva edici ve
dayanılmaz derecede acı bir azabı hak etmektedirler